આજે આ ફાગણના ફૂલ જેવું કામણગારું ગીત… વિવેક કહે છે એમ – આખું ગીત એના લયમાધુર્ય અને શબ્દોની પસંદગીના જોરે અદભુત દૃશ્ય ઊભું કરે છે જે વાંચતાવેંત જ સોંસરું ઉતરી જાય છે… અને આવા મઝાના શબ્દોમાં અમરભાઇના સ્વર-સંગીતનો જાદુ ભળે… આ હા હા… બીજું મારે તો શું કહેવું ?
આજે મહાશિવરાત્રીની ખૂબ ખૂબ શુભેચ્છાઓ સાથે – આ મારું ઘણું જ ગમતું શિવ-ભજન ફરી એકવાર… ગમશે ને?
******************** Posted on June 13, 2007
આ ભજન મારા માટે ઘણું ખાસ છે. નાનપણથી જે થોડા ભજનો મોઢે યાદ છે, એમાંનું એક આ ભજન.
મને હજુ યાદ છે… નાની હતી ત્યારે કોઇ કોઇ વાર પપ્પા સાથે ‘નાદબ્રહ્મ’ ( ભક્ત સમાજનો official ભજનસંગ્રહ ) લઇને સાંજે ભજન ગાવા બેસતા. ‘શ્રી ગુરુને પાયે લાગું, પહેલા વહેલા...’, ‘મારી નાડ તમારે હાથે, હરી સંભાળજો રે..’, ‘શ્રી રામચંદ્ર કૃપાળુ ભજ મન….’ જેવા અમુક ભજનો પપ્પાને ખાસ ગમતા, એટલે એ કાયમ ગવાતા…
એમાંનું એક ભજન આ પણ ખરું. હજુ પણ જેટલી વાર આ ભજન વાંચુ કે સાંભળું, એટલી વાર સુવિધા કોલોનીનું એ ઘર, મમ્મી પપ્પા, અને 10-12 વર્ષની જયશ્રી… બધું યાદ આવી જાય….
ગઇકાલે સવારથી બસ આ ને આ જ ગીત યાદ આવ્યે જાય છે..! એક ખૂબ જ વ્હાલી સખીને ત્યાં ‘વ્હાલનો દરિયો’ આવ્યો..! અને આજે એની એક નાનકડી ઝલક જોવા મળી, તો એ ફોટા પરથી નજર ના હટે.. ખરેખર જાણે નભથી પધારેલી નાનીશી તારલી..!
તો મને થયું – એ જ ‘ખુશી’ માં – તમને પણ આ મઝાનું ગીત ફરી એકવાર સંભળાવી દઉં..! ગમશે ને? 🙂
————————
Posted on : March 8, 2009
આજે 8th March – International Women’s Day..! અને એક સ્ત્રીના અલગ-અલગ સ્વરૂપોમાં સૌથી વ્હાલું – અને દરેક સ્ત્રીના જીવનની પ્રથમ ભૂમિકા એટલે – દીકરી..!
આમ તો દીકરી વિષે સાહિત્યમાં – કવિતાઓમાં ઘણું લખાયું છે, લખાતું રહેશે… (કદાચ દીકરાઓ એટલા નસીબનાર નથી એ બાબતમાં !! 🙂 ) કન્યા વિદાયની વેદનાના પણ કેટલાય ગીતો/કવિતાઓ મેં સાંભળ્યા/વાંચ્યા છે..! પરંતુ – આજે સાંભળીએ મકરંદ દવેની કલમે લખાયેલું આ દીકરીની વધામણીનું ગીત..! ગમશે ને? Happy Women’s Day to everyone…!! 🙂
I am glad to inform you that this year’s Avinash Vyas Award of Sugam Sangeet will be given to Ms.Kaumudi Munshi. The award will be given at the hands of Shri Morari Bapu in Ahmedabad during the holding of Samanvay Sangeet Samaroh on Sunday, 13th February 2011. The earlier awards were given to Shri Dileep Dholakia, Shri Ajit Merchant, Shri Kshemu Divetia and Shri Purushottam Upadhyay respectively. However that makes Ms.Kaumudi Munshi, the first lady recipient to be of the coveted Avinash Vyas Award inspired by Shri Morari Bapu in music.
Kindly see the attachment for the announcement (Mumbai Samachar)
આજે – પ્રજાસત્તાક દિવસે – સુરતમાં આ ગીત પર ૩૦૦૦ ગુજરાતીઓ પરેડ કરશે..!! તો મને થયું – આજે જ આ ગીત વિશ્વગુર્જરી સુધી કેમ ન પહોંચે? માણો આ મઝાનું ગીત… સાથે સૌને પ્રજાસત્તાક દિવસની શુભેચ્છાઓ..!!
સ્વર્ણિમ આ ગુજરાત, વિશ્વવિખ્યાત, અમે ગુજરાતી
દિલમાં છે દિનરાત, સદા ગુજરાત, અમે ગુજરાતી
સરવર આ સરદાર, કલ્પસર સાથ, લીલોછમ બાગ બન્યું છે.
વનબંધુ કલ્યાણ ને સાગરખેડુનું ઉત્થાન થયું છે.
નવયુગનો પૈગામ લઇ હર ગામ જુઓ ઇ ગ્રામ બન્યું છે.
ખૂંદ્યા સમદર સાત, ન કંઇ ઉત્પાત, અમે ગુજરાતી
સ્વર્ણિમ આ ગુજરાત, વિશ્વવિખ્યાત, અમે ગુજરાતી
દિલમાં છે દિનરાત, સદા ગુજરાત, અમે ગુજરાતી
નમણાં આ વટવૃક્ષનું ઘડતર, મૂળ છુપ્યાં છે અંદર
સૌ સારસ્વત, નેતા, શિક્ષક, સાહસિક, ધર્મધુરંધર
હર ગુજરાતી સોહે વનનું અંગ બનીને સુંદર
ફૂલ કળી ને પાત, નિરાળી ભાત, અમે ગુજરાતી
સ્વર્ણિમ આ ગુજરાત, વિશ્વવિખ્યાત, અમે ગુજરાતી
દિલમાં છે દિનરાત, સદા ગુજરાત, અમે ગુજરાતી
આજે ફરી એકવાર દિલિપકાકાના સંગીતનો જાદુ માણીએ..! સાથે સ્વર none other than આલાપ દેસાઈ..!! અને આલાપના તબલાના ચાહકો – આલાપના અવાજના ચાહકો – આલાપના સ્વરાંકનોના ચાહકો માટે એક સમાચાર –
આ વર્ષના ગુજરાત સમાચાર સમન્વય કાર્યક્રમમાં આ યુવા કલાકારને ‘પૂજ્ય શ્રી મોરારીબાપુ’ના હસ્તે એવોર્ડ અર્પણ કરવામાં આવશે..!!
અભિનંદન આલાપ… ખૂબ ખૂબ શુભેચ્છાઓ… !!!
સ્વર – આલાપ દેસાઈ
સંગીત : દિલિપ ધોળકિયા
******
Posted on January 28, 2007
મોરપિચ્છ અને ટહુકો શરુ કર્યાના થોડા દિવસો પછી આ ગીત મોરપિચ્છ પર મુક્યું હતું, આજે કવિ શ્રી હરિન્દ્ર દવેનું આ અમર ગીત સ્વર અને સંગીત સાથે ફરીથી રજુ કરું છું.
પપ્પાએ રેકોર્ડ કરાવેલી કેસેટમાં આ ગીત હતું; એટલે ઘણી નાની હતી, ત્યારથી આ ગીત સાંભળું છું. જેમ જેમ એના શબ્દોનો અર્થ સમજાયો, તેમ તેમ વધારે ગમ્યું આ ગીત. એકદમ ઉંડાણપૂર્વક ભલે આ ગીતને હું જાતે ન સમજી શકી, પણ ઘણી વાર શબ્દોનો જાદુ એવો હોય છે કે ગમવા માટે એ સમજવા જરૂરી નથી હોતા. અને હા, લતાજીનો સ્વર અને શ્રી દિલિપભાઇનું સંગીત આ ગીત માટે ‘સોને પે સુહાગા’ જેવું લાગે છે.
સ્વર : લતા મંગેશકર
સંગીત : દિલિપ ધોળકિયા
.
એક રજકણ સૂરજ થવાને શમણે,
ઉગમણે જઇ ઊડે, પલકમાં ઢળી પડે આથમણે.
જળને તપ્ત નજરથી શોશી
ચહી રહે ઘન રચવા,
ઝંખે કોઇ દિન બિંબ બનીને
સાગરને મન વસવા
