Category Archives: ગાયકો

કાગળ પર ચિતરેલી નદીને હોય – અમિત ત્રિવેદી

સ્વર : નીશા પાર્ઘી
સંગીત : નયનેશ જાની

.

કાગળ પર ચિતરેલી નદીને હોય કાગળની હોડીના અંજળ,
મારામાં જીવતી એક સોનેરી પળ એને સોનેરી શ્વાસોના ઝળહળ

વેદનાની વાવમાં ઉતરુ શું કામ
દરિયાનો છોરો હું તો દરિયો થઇ જાઉં
ધસમસતી નદીઓ પછી આવશે અપાર,
ધોધમાર વરસાદી સ્વપ્ન થઇ આવું

રોજરોજ મારામાં ભળશે એ પળ, ઝુકી ઝુમી પછી ભરશે વાદળ
મારામાં જીવતી એક સોનેરી પળ એને સોનેરી શ્વાસોના ઝળહળ

અંધારી રાતોમાં દીવા કરું
જોવા દીવા તળેનું અંધારું
ઘેર ઘેર દીવડાઓ પ્રગટે પ્રગટે
ને પછી અજવાળું થાતું સફ્યારું

રોજ રોજ મારામાં ઓગળી શકું, પછી અંધારા લાગવાના પોકળ
મારામાં જીવતી એક સોનેરી પળ એને સોનેરી શ્વાસોના ઝળહળ

– અમિત ત્રિવેદી

હું તો ફૂલડાં વીણવા ગઇ’તી…

આપણા જુના ગુજરાતી ગીતોમાં કેટલાય એવાં છે કે પરણેલી સ્ત્રીએ પિયુજી માટે ગાયા હોય, પણ ‘એમની’ વાત તો ગીતના છેલ્લા ફકરામાં જ આવે… ‘મારી વેણીમાં ચાર-ચાર ફૂલ’, ‘ધમ-ધમક ધમ સાંબેલું’, અને બીજાય થોડા ગીત છે.. (તમે શોધી આપશો?) .. અને એ લિસ્ટમાં મુકી શકાય એવું આજનું ગીત પણ ખરું જ તો.. 🙂

અને જુના હિન્દી ગીતોના શોખીનોને તો આ ગીતની સાથે વૈજંતીમાલા પણ યાદ આવે એવું યે બને.. દૈયા રે દૈયા રે ચડ ગયો પાપી બિછૂઆ.. !!
સ્વર : આશા ભોંસલે

.

હું તો ફૂલડાં વીણવા ગઇ’તી,
ત્યાં મને વિછુંડો ચટક્યો
એવો ચટક્યો એવો ચટક્યો,
કાળજે આવીને ખટક્યો
હું તો ફૂલડાં…

આવ્યા જેઠ-જેઠાણી,
મારી આખ્યુંમાં આવ્યા પાણી
હું ભોળી ભરમાઇ ગઈ ને
ડંખ મારીને વિછુંડો છટક્યો
હું તો ફૂલડાં…

સાસુ-સસરા ને નણંદ નાની,
કોઈએ મારી પીડાની જાણી
વૈદે ઘુંટ્યા ઓસડીયા
પણ વેરી વિછુંડો ન અટક્યો
હું તો ફૂલડાં…

રંગીલો નણદીનો વીરો,
મને જોઈને થયો આધિરો
એને જોતાં ગઈ વિછુંડો ભૂલી ને
જીવ મારો એનામાં ભટક્યો
હું તો ફૂલડાં…

H रोशन हुइ रात वो आसमांसे उतरके झमीं पे आया… – जावेद अख्तर

Merry Christmas to Everyone…

Music: A. R. Rahman
Singer: ANURADHA SRIRAM

(Photo : http://www.marianistas.org)

* * * * *


Roshan hui raat vo aasmaan se utar ke zameen pe aaya
Roshan hui raat mariyam ka beta mohabbat ke sandese laaya
Duniya mein vo meherbaan saath laaya sachchayee ke ujaale
Duniya mein banke maseeyah vo aaya ki humko toofan se bachaale
Roshan hui raat vo aasmaan se utar ke zameen pe aaya
Utar ke zameen pe aaye
Roshan hui raat mariyam ka beta mohabbat ke sandese laaya
Mohabbat ke sandese laaya

Vo aaya seene se unko lagaane jo hain yahaan beshaare
Vo aaye baahon mein unko chhupaane jo hain yahaan gum ke maare
Roshan hui raat jab jagmagaaya poorab dalan ka sitaara
Roshan hui raat humne khuda se mariyam ne sunli pukaara
Roshan hui raat vo aasmaan se utar ke zameen pe aaya
Utar ke zameen pe aaye
Roshan hui raat mariyam ka beta mohabbat ke sandese laaya
Mohabbat ke sandese laaya
Roshan hui raat vo aasmaan se utar ke zameen pe aaya
Utar ke zameen pe aaye
Roshan hui raat mariyam ka beta mohabbat ke sandese laaya
Mohabbat ke sandese laaya

H अब के हम बिछड़े तो … – एहमद फराज़

रंजिश ही सही, दिल ही दुखाने के लिये आ… આ ગઝલ પહેલીવાર મેંહદી હસનના અવાજમાં સાંભળેલી ત્યારથી ખૂબ જ ગમી ગયેલી.. અને એટલે જ કદાચ મને મેંહદી હસનના અવાજ અને એહમદ ફરાઝની કલમ માટે ખાસ માન છે..!! એ જ જોડી આજે ફરી એકવાર… આશા છે કે આ ગઝલ પણ તમને ગમશે..

સ્વર : મેંહદી હસન

अब के हम बिछड़े तो शायद कहीं ख़्वाबों में मिलें
जिस तरह सूखे हुए फूल किताबों में मिलें

ढूँढ उजड़े हुए लोगों में वफ़ा के मोती
ये ख़ज़ाने तुझे मुमकिन है ख़राबों में मिलें

तू ख़ुदा है न मेरा इश्क़ फ़रिश्तों जैसा
दोनों इन्सां हैं तो क्यों इतने हिजाबों में मिलें

ग़म-ए-दुनिया भी ग़म-ए-यार में शामिल कर लो
नश्शा बढ़ता है शराबें जो शराबों में मिलें

अब न वो मैं हूं न तू है न वो माज़ी है फ़राज़
जैसे दो साये तमन्‍ना के सराबों में मिलें

(हिजाब: परदा, ख़राबा: मरुमारीचिका, माज़ी: बीता हुआ समय)

એક અણસારનો પડદો છે – રૂપજીવિનીની ગઝલ – જવાહર બક્ષી

(સંગે-મરમરની લહેરો…. 10 Miles Beach, Fort Bragg, California – Nov 30, 2008)

* * * * *

સ્વર – હેમા દેસાઇ
સંગીત – પુરુષોત્તમ ઉપાધ્યાય

એક અણસારનો પડદો છે ને ઘર ખુલ્લું છે
રોજ બત્તીનો સમય છે અને અંધારું છે.

ભૂખરાં વાદળો સાથે કરો તારા-મૈત્રી
ક્યાં કોઇ ખાસ પ્રતીક્ષામાં ભીંજાવાનું છે

ખીણમાં રોજ ગબડવાનું છે ખુલ્લી આંખે
ને ફરી ટોચ સુધી એકલા ચડવાનું છે

કોઇ પછડાટ નહીં, વ્હાણ નહીં, ફીણ નહીં
સંગે-મરમરની લહેરોમાં તણાવાનું છે

આ નગરમાં તો સંબંધોના ધૂમાડા જ ખપે
અહીંયાં ઊર્મિ તો અગરબત્તીનું અજવાળું છે.

– જવાહર બક્ષી

* * *
અને હા… Happy Birthday to વ્હાલા કવિ ડૉ. મુકુલ ચોક્સી 🙂

એક સરખા દિવસ સુખના કોઈના જાતા નથી – પ્રભુલાલ દ્વિવેદી

.

એક સરખા દિવસ સુખના કોઈના જાતા નથી,
એથી જ શાણા સાહ્યબીથી લેશ ફુલાતા નથી.

ભાગ્ય રૂઠે કે રીઝે એની તમા જેને નથી,
એ જ શૂરા જે મુસીબત જોઈ ગભરાતા નથી.

ખીલે તે કરમાય છે, સર્જાય તે લોપાય છે,
જે ચઢે તે પડે, એ નીયમ બદલાતા નથી.

ચકરાવો લેતા કોઇ પંખીની જેમ મને – સુરેશ દલાલ

સ્વર : હંસા દવે , પુરુષોત્તમ ઉપાધ્યાય
સંગીત : પુરુષોત્તમ ઉપાધ્યાય

.

ચકરાવો લેતા કોઇ પંખીની જેમ મને
વીટેં છે યાદ એક તારી
તારી આ કેવી મને લગની કે મારી અહીં
એકે પળ હોય નઇ કુંવારી

સોનાનું ગીત લઇ મહેંકે સવારભર
બપ્પોરે ઉગે તારી છાયા
સાંજને સમે હું તારી સંગાથે ચાલું
એના અંધારે પગલાં પરઘાયા

મળવાને ચોગમ છે ખુલ્લા દ્વાર
અને ઉઘડી છે એક એક બારી
તારી આ કેવી મુને લગની કે મારી અહીં
એક પળ હોય નઇ કુંવારી

પીળચટ્ટા ફૂલ લઇ લહેરાતું વૃક્ષ
લીલા પર્ણોમાં મોરલાની કેંકા.. કેંકા.. કેંકા..
ડાળીની વચ્ચે આ ઉજળા આકાશે
તારા ચહેરાની છલકાતી રેખા

વાણીની ઝાંય મહીં —–
શમણાઓ ઉમટે અલગારી
તારી આ કેવી મુને લગની કે મારી અહીં
એક પળ હોય નઇ કુંવારી

ને મોરલો અધૂરો રહ્યો.. – અનિલ જોશી

થોડા દિવસ પહેલા અનિલ જોશીનું સાંજ હીંચકા ખાય સાંભળ્યું હતું, એમનું જ બીજું એક ગીત… અનિલ જોશીના શબ્દો સાથે મારો સૌથી પહેલો નાતો જોડાયો હતો – ‘મારી કોઇ ડાળખીમાં પાંદડા નથી‘ ગીતથી.. અને હજુ આજે પણ એ ગીત જેટલીવાર સાંભળું એટલીવાર કવિને સલામ કરવાનું મન થાય છે…

સ્વર : વિભા દેસાઇ
સંગીત : રાસબિહારી દેસાઇ

.

હું તો અંધારે મોર બેઠી ભરવા, ને મોરલો અધૂરો રહ્યો;
નથી સોયમાંથી નીકળતો દોરો, ને મોરલો અધૂરો રહ્યો.

પડી દોરમાં થોકબંધ ગાંઠયું, ને મોરલો અધૂરો રહ્યો;
હું ગૂંચભર્યા દોરાનો ઢગલો, ને મોરલો અધૂરો રહ્યો.

બહાર ચોમાસું સાંકળ ખખડાવે, ને મોરલો અધૂરો રહ્યો;
કીયા દોરાથી ગ્હેંક મારે ભરવી, ને અધૂરો રહ્યો.

સાંજ હીંચકા ખાય .. – અનિલ જોશી

પ્રજ્ઞાઆંટીએ નીચે comment માં લખ્યું છે કે ટહુકાએ સાંભળવાની ટેવ પાડી છે – એટલે વાંચતા જરા અડવું અડવું લાગે છે.. તો લો, આજે આ ગીત સાંભળતા સાંભળતા વાંચવાની ફરી એકવાર મઝા….!! અનિલ જોશીનું આ ગામડાની સાંજની યાદ કરાવતું સરસ મઝાનું ગીત…

અને ગીતના પેલા ‘ગામડું Special’ શબ્દો જેવા કે – પાદર, કમોદ, ખડ, પછેડી, ખેતર, કેડી.. – એમાંથી તો જાણે ગામડાની માટીમાં પડેલા પહેલા વરસાદ જેવી સુગંધ આવે છે..!!

સ્વર : કિન્નરી વૃંદ
સંગીત : પુરુષોત્તમ ઉપાધ્યાય
indian_village_pi84_l.jpg

.

ધણ છૂટ્યાની ઘંટડીઓનાં ઝાંઝર પહેરી વડલાની વડવાઇ ઝાલીને –
સાંજ હીંચકા ખાય
ને ઊડતી ધૂળનું થાય વાદળું એવું તો ઘનઘોર કે જાણે ધણની ગાયું –
કણકણ થઇને ગોરજમાં વિખરાય.

સાવ અચાનક કાબર-ટોળું ડાળ ઉપરથી ઊડ્યું ને ત્યાં એક પાંદડું તૂટ્યું
વડલાનાં લીલાં પાન વચાળે લાલચટક આકાશ થઇને લાલ પાંદડું ફૂટ્યું
ધૂળની ડમરી ચડતાં એમાં ચક્કર ચક્કર ફરતાં મારા શૈશવના કણ –
પાદરમાં ઘૂમરાય.
ધણ છૂટ્યાની ઘંટડીઓનાં ઝાંઝર પહેરી વડલાની વડવાઇ ઝાલીને –
સાંજ હીંચકા ખાય.

ખડના પૂળા લઇ હાથમાં પાછા વળતા લોકવાયરે ઊડતી જાય પછેડી
ઘઉંના ખેતર વચ્ચે થઇને સીમપરીની સેંથી સરખી ગામ પૂગતી કેડી
ધીમે ધીમે ખળાવાડમાં કમોદની ઊડતી ફોતરીઓ વચ્ચે થઇને
સાંજ ઓસરી જાય.
ધણ છૂટ્યાની ઘંટડીઓનાં ઝાંઝર પહેરી વડલાની વડવાઇ ઝાલીને –
સાંજ હીંચકા ખાય…

ઝેર તો પીધાં જાણી જાણી – મીરાંબાઇ

સ્વર : રેખા ત્રિવેદી

.

નથી રે પીધાં અણજાણી રે, મેવાડા રાજા
ઝેર તો પીધાં જાણી જાણી

કોયલ ને કાગ રાણા એક જ વરણા રે,
કડવી લાગે છે કાગવાણી, મેવાડા રાજા
ઝેર તો પીધાં જાણી જાણી

ઝેર નાં કટોરા જ્યારે રાણાજી મોકલે,
તેનાં બનાવ્યા દૂધ-પાણી, મેવાડા રાજા
ઝેર તો પીધાં જાણી જાણી

રીસ કરીને રાણો ખડગ ઉપાડે રે,
ક્રોધ રૂપે દરસાણી, મેવાડા રાજા
ઝેર તો પીધાં જાણી જાણી

સાધુ નો સંગ મીરાં છોડી દિયો રે,
તો તુને કરુ પટરાણી, મેવાડા રાજા
ઝેર તો પીધાં જાણી જાણી

બાઇ મીરાં કહે પ્રભુ ગીરીધરનાગર,
મન રે મળ્યાં કાનુદાણી, મેવાડા રાજા
ઝેર તો પીધાં જાણી જાણી

નથી રે પીધાં અણજાણી રે, મેવાડા રાજા
ઝેર તો પીધાં જાણી જાણી