સ્વર : નયનેશ જાની
આલ્બમ : સંગત
સ્વરાંકન : હરિશ્વંદ્ર જોશી
.
હમણાં ઊડી જઈશ હું જાણે કે ઓસ છું.
મારી ખનકનો હું ખુદા ખાનાબદોશ છું.
ઊભરાતીમ્હેફિલે કદી એવું ય લાગતું,
કોઈ વિલુપ્ત વાણીનો હું શબ્દકોશ છું;
પડઘાઉં છુંસતત અનેઝિલાઉં છું ક્વચિત,
શબ્દોથી દૂર દૂરનો અશ્રાવ્ય ઘોષ છું;
પીધાં પછી ય પાત્રમાં બાકી રહી જતો,
અવકાશ છું અપાર ને ભરપૂર હોશ છું;
અમથી ય દાદ દીધી તો ગાઈશ બીજી ગઝલ,
તુર્ત જ થઉં પ્રસન્ન એવો આશુતોષ છું.
– રાજેન્દ્ર શુક્લ
આજના આ ગીત માટે ઊર્મિનો ખાસ આભાર… 🙂
(…મારામાં સંધાયુ કંઈ!)
સંગીત – સ્વર : નયનેશ જાની
સોયમાં દોરો પરોવતી જોઈ તને મારામાં સંધાયુ કંઈ,
છમછમ છાલક સમ છલકાયો પળમાં ને મારામાં બંધાતુ કંઈ.
શ્વાસો તારાથી ને શ્વાસોથી હું, આ બાંધણીને છોડવી તે કેમ?
તસતસતા કમખામાં ગુંગળાતા હોય કદી વ્યાકુળ ધબકારાની જેમ;
નજરોમાં રોપાતી મોગરા-શી તું અહીં મુજમાં સુગંધાતુ કંઈ.
છલકાતા રણ પર સરોવર લખાય પણ એ રેતકણમાં કૂંપળનું ફૂટવું,
ઓગળતો તારામાં સ્થિર થઈ આજ હવે હું જ મને મારાથી ઝૂટવું;
હૈયું કપૂર સમ ઉડતું રહ્યું ને જૂઓ મારામાં ઘેરાતુ કંઈ.
-ડૉ.નિલેશ રાણા
ઘણીવાર કોઇ કવિતા.. કોઇ શેર વાંચીને થાય – અરે! આ તો મારી જ વાત…. પણ આ ગીત માટે તો ૧૦૦% નહી, ૨૦૦% એવું જ થાય… આ એક ગીત સાથે તિથલનો દરિયો. અને બીજું કેટકેટલું એક સાથે યાદ આવી જાય..!
સ્વર – સ્વરાંકન : નયનેશ જાની
દરિયા સાથે દોસ્તી મારી નદીઓ સાથે નાતો,
છલાંગ મારતાં ઝરણાં સાથે હું તો ગીતો ગાતો.
લીલાંછમ આ વૃક્ષો વ્હાલાં
પ્હાડો મારા ભેરુ,
વ્હાલું મને લાગે કેવું
નાનું અમથું દેરું.
આંસુઓની પાછળ જઈને કયારેક હું છુપાતો,
દરિયા સાથે દોસ્તી મારી નદીઓ સાથે નાતો.
ફૂલ ને ઝાકળ, દળ વાદળ
ને હર્યુંભર્યું આ ઘાસ,
મારો સૌની સાથે કેવો
સહજ મળે છે પ્રાસ.
સરોવરના આ હંસ કમળની સાથે કરતો વાતો,
દરિયો સાથે દોસ્તી મારી નદીઓ સાથે નાતો.
– સુરેશ દલાલ
સ્વરાંકન – નયનેશ જાની
સ્વર – નિશા કાપડિયા , નિગમ ઉપાધ્યાય
એક સાબરકાંઠાનો શાહુકાર, એના દલડા માથે દેવું
કે વેણો વરીયાળી
એક ગોંડલ ગામની ગોરી, એનું ચીતડું લેવું ચોરી
કે વેણો વરીયાળી
ઘરફોડીનો ગણેશિયો આ તો દલ ચોર્યાની વાત
દનદાડાનું કોમ નૈ રે એણે માથે લીધી રાત
કે વેણો વરિયાળી
માઝમ કોતર મેલીયાં કે લો આયો ગમતો ઘેર
ગોમના લોક તો જોઈ રિયાં એ તો કરતો લીલાલ્હેર
કે વેણો વરિયાળી
સ્વર – નિશા પારઘી
સંગીત – નયનેશ જાની
(ચાલ…..ગુલમહોર થઈએ…….. Photo: Flowers of India)
.
ચાલ વસંતમાં ગુલમહોર થઈએ
ટહુકા ભીની સાંજે મોર થઈએ
જો રિસામણાં હોય કદીક તો
માયા આખી હાલક ડોલક
કરી મનામણાં મોરના ટહુકે,
આપણ બેઉ મલ્લક મલ્લક
આપણ બેઉ અલ્લડ જોડી ,
સાત સૂરે હલ્લક હલ્લક
આપણ બન્ને અડખે પડખે
ચાલ મોસમ છલકાવી દઈએ
આંખથી વરસી મબલખ અમી
એક બીજાના દર્પણ થઈએ
ઝીણી ઝીણી શરણાઈ વાગે
બેઉ હૈંયા થન્નક થન્નક
ચાલ વસંતમાં ગુલમહોર થઈએ
ટહુકા ભીની સાંજે મોર થઈએ
સ્વર – સંગીત : નયનેશ જાની
.
મારી હથેળીના દરિયામાં મે તો તરતું મુકેલ તારું નામ
શ્વાસોમાં ભરવાનો ગુલમ્હોરી રંગ હવે વેદનામાં ભળતો આરામ
હથેળી ના દરિયાને દર્પણ માનીને
તારા ચહેરાને શોધવા હું નીકળ્યો,
આંગળીથી ચીતરેલા અક્ષરને લાગ્યું કે
રોમરોમ તારામાં પીગળ્યો
દરિયો હથેળીનો ઘૂઘવે એવો કે જાણે લહેરોનો રેતમાં મુકામ
મારી હથેળીના દરિયામાં મે તો તરતું મુકેલ તારું નામ
મનગમતાં નામને ઉમર ના હોય
એ તો ગમે ત્યારે હાથ પર લખાય,
મોસમને જોઇને ફૂલના ખીલે
એના ખીલવાની મોસમ બદલાય
અંદરથી બદલાતી મોસમનાં સમ તારા હાથમાં છે મારી લગામ
મારી હથેળીના દરિયામાં મે તો તરતું મુકેલ તારું નામ.
– અંકિત ત્રિવેદી
સ્વર – સંગીત : નયનેશ જાની
.
મને તમારા સખીપણાના હજુય કેમ અભરખા
હજુય થાતું તાજા તાજા ગુલાબ ઊગે સરખા.
હજી તમારા રમતિયાળ એ નદીપણામાં
મારી આખી જન્મકુંડળી વહેતી
મૃગજળના ક્યારાઓ વચ્ચે કેમે કરવી
સ્મરણો વાવી ગુલાબજળની ખેતી
તમે આંખથી વાદળ છાંટો હું ધારું કે બરખા…
મને તમારા…
નથી સળગતો દીવો આ તો સૂરજ છે ને
સૂરજને હું કેમ કરીને ઠારું
કેટકેટલી માછલીઓ તરફડતી જીવે
આંખ વચાળે દરિયાથીયે ખારું
તમે બનો મંદિર, અહમના કાઢું હું ય પગરખા…
મને તમારા….
– મુકેશ જોશી
આજે ફરી એક મસ્ત મજાનું, અને એકદમ તાજ્જું વર્ષાગીત… પહેલા વરસાદની સાથે ગરમાગરમ ભજીયા જેવું refreshing..! અને એ પણ કવિના હસ્તાક્ષરમાં..! ‘મોન્સૂન મુબારક’ ના સંદેશ સાથે.. 🙂
અને કવિના શબ્દોની સાથે બીજી એક કમાલ છે ગીતના મધુર સંગીત સાથે રેલાતો નિશા ઉપાધ્યાયનો મદમાતો અવાજો.. ગીત શરૂ થાય કે તરત થાય કે વરસાદ પડો.. મારે ય ભીંજાવું છે..!!
સ્વર : નિશા ઉપાધ્યાય
સંગીત : નયનેશ જાની
આલ્બમ : મિજાજ
.
આજ ભીંજાવું શું છે જાણ્યું
વર્ષા એ કરી કમાલ
મારે આંગણ સાગર વરસે
લઇ નદીઓનું વ્હાલ
સોળ વરસની વર્ષા નાચે
બાંધી મસ્ત પવનના ઝાંઝર
ઉમંગોની લચકાતી કમરપર
પીડાની છલક છે ગાગર
વાત ચઢી વંટોળે
હું થઇ ગઇ માલામાલ
જડ્યું અચાનક ગોપિત ઝરણું
વર્ષા એ કરી કમાલ
આભ અરીસે મીટ જો માંડી
કાયા થઇ ગઇ કંકુવરણી
ફોરાં અડે મહેક્યા સંદેશા
ગોકુળ બનતી મનની ધરણી
ભીતર કનડે ભીજા રાગો
સાતે સૂરો કરે ધમાલ
ગમ્યું અચાનક ખુદને મળવું
વર્ષા એ કરી કમાલ
રમેશ પારેખના ચાહકો માટે વધુ એક ‘આ હા હા… ‘ કહેવા જેવું ગીત..! ‘કાચમાં રહે છે પારદર્શકતા એમ તમે મારામાં આરપાર રહેતાં’ – જાણે આ એક પંક્તિ એક આખા ગીતની ગરજ સારે એવી છે..!
સ્વર – સંગીત : નયનેશ જાની
કાચમાં રહે છે પારદર્શકતા એમ તમે મારામાં આરપાર રહેતાં
કાચમાં રહે છે પારદર્શકતા એમ તમે મારામાં આરપાર રહેતાં
ફૂટી ગયેલી આરપારતાને વળગીને
તાકતી સપાટીઓ તો અંધ
ડાળમાંથી પાન જેમ ઊગી નીકળે છે
એમ આપણને ઊગ્યો સંબંધ
પાન ને લીલાશ બેઉ વચ્ચેની દૂરતામાં જોજનનાં પૂર હવે વહેતાં
પાન ને લીલાશ બેઉ વચ્ચેની દૂરતામાં જોજનનાં પૂર હવે વહેતાં
આખ્ખા એ પૂરને હું બે કાંઠે ઘૂઘવતી
ઘુમ્મરીની જેમ રે વલોવું
ઘૂમ્યા કરે છે એકધારી ભીનાશ
મને લાગતું ન ક્યાંક મારું હોવું
હોવા વિનાની કોઇ શક્યતામાં ઓગળીને જળનો આકાર તમે લેતાં
હોવા વિનાની કોઇ શક્યતામાં ઓગળીને જળનો આકાર તમે લેતાં
લગભગ એક વર્ષ પહેલા શબ્દો સાથે મુકેલું આ ગીત આજે સ્વર-સંગીત સાથે ફરી એકવાર….
સ્વર – આનતી શાહ – નયનેશ જાની
સંગીત : નયનેશ જાની
.
તું અને હું જાણે સામા કિનારા
પણ વચ્ચે આ વહેતું એ શું?
વાણી તો જાણે વાદળ વૈશાખના
પણ મૌન કંઈ કહેતું એ શું?
હળવેથી વાતી આ લેહેરાતી લેરખી
ને લેરખીમાં ફૂલોની માયા,
કલકલ વેહેતી આ કાળી કાલિંદી
ને એમાં કદબંની આ છાયા,
માયા ને છાયા તો સમજ્યા સાજન
પણ શ્વાસોંમાં મેહેકતું એ શું?
શમણાંની શેરીમાં પગલાનો રવ
ને પગલામાં ઝાંઝવાના પૂર,
ખાલીપો ઓઢીને સુતું આ ગામ
ને ગામ મહીં પીડા ના સૂર
પૂર અને સૂર તો સમજ્યા સાજન
પણ રુદિયામાં રોતું એ શું?
તું અને હું જાણે સામા કિનારા
પણ વચ્ચે આ વહેતું એ શું?
