સાત સાત પગલાઓ સાથે ચાલીને
તેં માંગ્યો તો મારો હાથ
પણ અધવચ્ચે એવું તે શું રે થયું
કે મારો છોડી દીધો તે સંગાથ
સાત સાત પગલાઓ….
હું તો ઈચ્છાઓ તારી ઉછેરતી હતી
ને મહેકાવ્યો તારો એ બાગ
તારા અવાજમાં હું એવી ખોવાઈ ગઈ
કે ભૂલી ગઈ મારો રાગ
તારા એક એક પગલાની પૂજા કરી
તને માની ને મારો નાદ
પણ અધવચ્ચે એવું તે શું રે થયું
કે મારો છોડી દીધો તે સંગાથ
સાત સાત પગલાઓ….
મંઝિલની ટોચ જ્યારે દેખાઈ દૂરથી
ત્યારે તેં લીધો વળાંક
તપ તપતાં તાપમાં તારી સંગાથમાં
ચાલી એમાં મારો શું વાંક?
મનના મારગમાં એવું તે કોણ મળ્યું
છોડી દીધો મારો સાથ
પણ અધવચ્ચે એવું તે શું રે થયું
કે મારો છોડી દીધો તે સંગાથ
સાત સાત પગલાઓ….
આ હાલરડું શરૂ થાય તે પહેલા કવિ સુરેન ઠક્કર ‘મેહુલ’ એના વિષે જે વાત કરે છે એ સાંભળવાની પણ મજા આવશે. અને વિરાજ ઉપાધ્યાયના કંઠે હાલરડું સાંભળવું ખરેખર એક લ્હાવો છે. દુનિયાના ગમે તે ખૂણામાં હોઇએ, પણ જાણે પોરબંદરના દરિયા કિનારે પહોંચી જવાય છે.
સૌથી પહેલા તો કવિ શ્રી ભગવતીકુમાર શર્માને એમના ૭૫મા જન્મદિવસ પર ખૂબ ખૂબ શુભેચ્છાઓ..!
HAPPY 75th BIRTHDAY Dear Bhagavatikaka…!!!
ઓગસ્ટ ૨૦૦૭માં સુરત ગઇ હતી ત્યારે સપ્તર્ષિના એક કાર્યક્રમમાં એમને રૂબરૂ મળવાનો અને એમના આશિર્વાદ મેળવવાનો મોકો મળ્યો હતો. (આભાર જનકભાઇ & મકરંદભાઇ… એ દિવસ મારા માટે ઘણી રીતે સ્પેશિયલ હતો..)
અને કવિને ટહુકોની શુભેચ્છાઓ સૂની સૂની તો ના જ હોઇ ને? સાંભળીએ ભગવતીકાકાનું એક રમતિયાળ ગીત – અમર ભટ્ટના સ્વરાંકનમાં. ૨૦૦૭ના સમન્વય કાર્યક્રમમાં ‘આ વર્ષના સ્વરકાર’ તરીકે અમરભાઇએ કેટલાક ગીત-ગઝલ રજુ કર્યા હતા, એમાંનું આ એક ગીત… અને કોઇ પણ ગીત-ગઝલ રજુ કરવાની એમની આગવી રીત અહીં પણ સાંભળવા મળશે જ..
આ ગીત એમના નવા આબ્લમ ‘શબ્દોનો સ્વરાભિષેક’માં પણ સ્વરાંકિત છે, અને હા.. મેં અને અહીં બે-એરિયાના બીજા કેટલાક મિત્રોએ તો આ ગીત અમરભાઇ પાસે રૂબરૂમાં સાંભળ્યું છે. (લોસ એંજલિસના મિત્રોને એ લ્હાવો આવતી કાલે મળશે 🙂 )
સ્વર: શ્રધ્ધા શાહ, ગાર્ગી વોરા
.
સ્વર : વિરાજ – બીજલ
આલબમ : શબ્દનો સ્વરાભિષેક
.
સૂડી વચ્ચે સોપારી ને સોપારી નંગ સોળ
કે રાજ લવિંગ લ્યો…
સોળ વરસની છોરી એને કાળજે કુણા સોળ
કે રાજ લવિંગ લ્યો…
નમણી નાગરવેલ એનાં લીલાં પાન કપૂરી
હો સોળ વરસની ઉંમર કાજે ક્યાં લગી રહેવું ઝુરી
એક બેડું આપે તો, આખો મનખો ઝાકમજોળ, કે રાજ…
આ ગીતની પૂરેપૂરી મઝા લેવી છે? Headphone ની વ્યવસ્થા કરો.. વિરાજ-બીજલ નો યુગલ સ્વર હોય એટલે ગીત સ્પેશિયલ તો થઇ જ જાય, અને આ ગીતનું રેકોડિંગ એવું સરસ છે કે એકબાજુ વિરાજનો અવાજ સંભળાય અને બીજી બાજુ બીજલનો..
વિરાજ – બીજલ ઉપાધ્યાયના કંઠે ગવાયેલું ‘સૂના સરવરિયાને કાંઠડે‘ ગીત તો તમને યાદ જ હશે. એ જ સુમધુર કંઠે ગવાયેલું, પણ એક અલગ જ દુનિયામાં લઇ જતું આ ગીત. ગીતની શરુઆત જ એટલી ચોટદાર છે કે વાહ… દરેક વ્યક્તિ, વસ્તું, દરેક નાની મોટી વાતનું પોતાનું એક અલગ જ અસ્તિત્વ અને મહત્વ છે, એ વાત ફક્ત એક કડીમાં એટલી અસરકારક રીતે કહી છે કે કદાચ આખો નિબંધ પણ આ વાત આટલી સરળતાથી ન સમજાવી શકે.
લાખ કરે ચાંદલીયો તો યે પ્રગટે ના પરભાત
અને મથી મથી થાકે સૂરજ તો ય ઉગી ન ઉગે પૂનમ રાત.
અને અવિનાશ વ્યાસના શબ્દો અને સૂર હોય, તો તો પછી પૂછવું જ શું ? ત્રણસો વાર આ ગીત સાંભળ્યું હશે, તો યે નક્કી નથી કરી શકી કે ત્રણ માંથી કઇ કડી વધુ ગમે છે.. થોડું ઉદાસ કરી દે એવું આ ગીત, તો યે વારંવાર સાંભળવું ચોક્કસ ગમે જ.
