કાવ્ય પઠન – હેમંત પુણેકર
પ્રણયભીની યાદો લહર થઈ ગઈ છે
અગન અન્ય સૌ બેઅસર થઈ ગઈ છે
વિરહનો તણાવ આ સમય પર પણ આવ્યો
કે એકેક પળ એક પ્રહર થઈ ગઈ છે
મિલન આપણું ક્યાં છૂપું રહી શકે છે?
હવા પણ હવે ગુપ્તચર થઈ ગઈ છે
મને જોઈને ફૂલ જેવું હસો છો
તો મારીયે વૃત્તિ ભ્રમર થઈ ગઈ છે
કવન ક્યાં છે? આ તો પ્રણયઊર્મિઓ છે
અનાયાસ જે માપસર થઈ ગઈ છે
કોઈ દાદ આપે ન આપે ગઝલને
તમે સ્મિત આપ્યું, કદર થઈ ગઈ છે
– હેમંત પુણેકર
છંદવિધાનઃ લગાગા લગાગા લગાગા લગાગા
માપસર –> છંદમાં હોવું
કવન –> કાવ્ય
******
(આભાર – હેમકાવ્યો)
હિમાંશુભાઇની આ મઝાની ગઝલ – આજે ફરી એકવાર…
થોડા દિવસો પહેલા અમે અહીં ‘સંવેદનાની સૂરાવલી’ કાર્યક્રમ કર્યો – એમાં શ્રાવ્યા અંજારિયાએ આ મઝાની ગઝલ પ્રસ્તુત કરી – અને સામે જ Sound Mixer પર બેઠા હતા એના વ્હાલા ડેડી..!! પણ એણે એવી મસ્તીથી આ ગઝલ રજૂ કરી કે શ્રોતાઓમાં બેઠેલા બધા ડેડીઓ ને એમની દીકરીઓ…. અને બધી દીકરીઓને એમના પપ્પાઓ યાદ આવી જ ગયા હશે.
તો આજે આ ગઝલ તમે પણ માણો… અને હા, કોઇક વ્હાલા ડેડી કે ડેડીની વ્હાલી દીકરીનો દિવસ સુધરી જશે – આ ગઝલની લિંક એમને મોકલશો તો… એટલે એ કામ પણ કરી જ લેજો..!! 🙂
સ્વર – શ્રાવ્યા અંજારિયા
સ્વરાંકન – કર્ણિક શાહ
અને આ રહ્યું પ્રોગ્રામનું વિડિઓ રેકોર્ડિંગ..!!
**********************
Posted on November 10, 2012
આ પહેલા ટહુકો પર પ્રસ્તુત – હિમાંશુભાઇની કલમે લખાયેલી આ મારી એકદમ ગમતી ગઝલ – આજે ફરી એકવાર… એક નહિં – બે નવા અવાજમાં..!!
અને આજનો દિવસ પણ એકદમ ખાસ છે – જે દીકરીના વ્હાલમાં આ ગઝલ લખાઇ છે – એ વ્હાલી લાડકીનો આજે જન્મદિવસ છે. Happy Birthday Ritu..! Wishing you Many Many Happy Returns of the Day..!!
અને આજનો દિવસ વધુ ખાસ બનાવવા માટે – સાંભળીએ આ મઝાની ગઝલ – રીતુના પોતાના અવાજમાં..! ડેડીને જ્યારે એણે આ એમની જ ગઝલ પહેલીવાર સંભળાવી, એ મધુરક્ષણના સાક્ષી આજે આપણે બધા પણ થઇએ.
સ્વરાંકન – કર્ણિક શાહ
સ્વર – રીતુ ભટ્ટ
અને હા, આ ગઝલ એક નવા આબ્લમ ‘મેઘધનુષ’માં પણ સ્વરબધ્ધ થઇ છે. તો સાથે સાંભળીએ ગરિમા ત્રિવેદીના ગળચટ્ટા અવાજમાં આ મઝાની ગઝલ ફરી એકવાર. કર્ણિકભાઇએ આ ગઝલનું એવું મઝાનું સ્વરાંકન કર્યું છે બધા પપ્પાઓ અને પપ્પાઓની વ્હાલી દીકરીઓ બસ વારંવાર સાંભળ્યા જ કરે…!!!
સ્વરાંકન – કર્ણિક શાહ
સ્વર – ગરિમા ત્રિવેદી
——————————-
Posted on June 17, 2008
આ ગયા રવિવારે – ૧૫મી જુનના દિવસે ઘણાએ પપ્પા – ડેડી સાથે ‘Father’s Day’ મનાવ્યો હશો, અને મારા જેવા ઘણાએ લોકોએ બસ ફોન પર જ પપ્પાને ‘Happy Father’s Day’ કહીને મન મનાવ્યું હશે.
ગયા વર્ષે મુકેલું ગીત – પ્રિય પપ્પા હવે તો તમારા વગર… અને થોડા વખત પહેલા જ ટહુકો પર મુકેલી એક અછાંદસ કવિતા – તો પપ્પા! હવે ફોન મુકુ? – આ બંને રચનાઓમાં પપ્પાથી દૂર ગયેલી દીકરીની વાતો – લાગણીઓ રજુ થઇ છે, જ્યારે આજે (હા… ૧-૨ દિવસ મોડુ થઇ ગયું !!) નાનકડી ૨ વર્ષની દીકરી જાણે પપ્પા સાથે વાતો કરતી હોય, એ ભાવની ગઝલ લઇને આવી છું. અને એ પણ કવિના પોતાના અવાજમાં, કવિની શબ્દોમાં ગઝલની પુર્વભૂમિકા સાથે…
આભાર હિમાંશુભાઇ, અમને બધાને Father’s Dayની આ Special Gift આપવા માટે.
સાથે, આપ સૌને મારા અને હિમાંશુભાઇ તરફથી – Belated Happy Father’s Day 🙂
ડેડી તમે કોઈ નવી વાતો સુણાવો
ખોળામાં લો, બેસો મને સપના ગણાવો
બોલે તમારા હોઠ, ને બોલે છે આંખો
મસ્તી ફરીથી આંખમાં લાવી હસાવો
આ બે તમારા હાથ છે, દુનિયા અમારી
મારા તમે બે હાથમાં દુનિયા સમાવો
જોવા જરૂરી છે બધા રૂપ જિંદગીના
કાંટા અને આજે મને પુષ્પો બતાવો
માણી શકું હું જિંદગીને મારી રીતે
ધ્યેયલક્ષી ને મને મક્કમ બનાવો
લોકો કહે છે ગાય જેવી દિકરી હો
ચાલો ફરીથી એમને ખોટા ઠરાવો
ડેડી તમે લાગો મને દુનિયાથી વ્હાલા
વ્હાલપ તમારું મારા કણ્-કણ માં સમાવો
મારું તો પહેલું ઘર તમારું દિલ છે ડેડી
કાલે બીજા ઘરમાં મને ચાહે વળાવો …
————————
અને, ગઇકાલે મેં જે પેલા સ્પેશિયલ ગીતની વાત કરી હતીને, એ હવે આવતીકાલે…. !! 😀
————————
અને હા, હિમાંશુભાઇની બીજી રચનાઓ વાંચવા એમના બ્લોગની મુકાલાત લેતા રહેજો.
કાવ્ય પઠન – હેમંત પુણેકર
એમ થોડો લગાવ રાખે છે
સ્વપ્નમાં આવજાવ રાખે છે
ક્યાં એ આપે છે છૂટ્ટો દોર કદી
હલકો હલકો તણાવ રાખે છે
ફૂલ શી જાત રક્ષવા માટે
કાંટા જેવો સ્વભાવ રાખે છે
એ તો દબડાવવા સમંદરને
ફક્ત કાગળની નાવ રાખે છે
ભૂલી ગઈ છે સુગંધી ઘટનાઓ
યાદ એક અણબનાવ રાખે છે
– હેમંત પુણેકર
******
(આભાર – હેમકાવ્યો)
કાવ્ય પઠન – હેમંત પુણેકર
પ્રથમ સૂર્ય પાસે ઉધારી કરે છે
પછી ચાંદ બહુ હોશિયારી કરે છે
જરી અમથી છે વાત મારી તમારી
છતાં સૌ વધારી વધારી કરે છે
હવે મારા મિત્રો, રહ્યાં ક્યાં છે મારા?
મળે છે મને, વાત તારી કરે છે
આ ઝાકળને આવી, તુજ આંસુની ઈર્ષા
જે ફૂલોથી કોમળ સવારી કરે છે
સુકોમળ સપન તે છતાં ઊગવાનાં
તું શું પથ્થરોની પથારી કરે છે!
મહેકતી પળો છે, બહેક મન મૂકીને
બધું શું વિચારી વિચારી કરે છે
અચાનક મળી તું, અવાચક છું હું, પણ
હૃદય હર્ષની ચિચિયારી કરે છે
– હેમંત પુણેકર
છંદોવિધાનઃ લગાગા લગાગા લગાગા લગાગા
******
(આભાર – હેમકાવ્યો)
હમણાં ૧૭ મે ના દિવસે કવિ શ્રી રમેશ પારેખની પુણ્યતિથી ગઇ. ‘છ અક્ષરનું નામ’ એ આપણી વચ્ચેથી વિદાય લીધીને સાત વર્ષ થયા. એમની ખોટ તો ગુજરાતી કવિતા જગતને હંમેશા સાલશે. આજે કવિશ્રીને એમના પોતાના અવાજમાં એમની આ કવિતા સાંભળીને શ્રધ્ધાંજલી આપીએ.
(હરી પર અમથું અમથું હેત… ફોટોઃ વેબ પરથી)
હરી પર અમથું અમથું હેત,
હું અંગુઠા જેવડી ને મારી વ્હાલપ બબ્બે વેંત.
અમથી અમથી પૂજા કરું ને અમથા રાખુ વ્રત,
અમથી અમથી મંગળ ગાઉં, લખુ અમસ્તો ખત;
અંગે અંગે અમથી અમથી અગન લપેટો લેપ,
હરી પર અમથું અમથું હેત.
‘અમથું અમથું બધુ થતું તે તને ગમે કે નઈં?’
એમ હરીએ પૂછ્યું ત્યારે બહુ વિમાસણ થઈ;
કોઈ બીજુ પૂછત તો એને ઝટપટ ના કહી દેત,
હરી પર અમથું અમથું હેત.
– રમેશ પારેખ
કાવ્ય પઠન – હેમંત પુણેકર
ડર ન હેમંત રીત બદલવામાં
બેધડક નામ લઈ લે મત્લામાં*
મંઝિલો જાય છોને ચૂલામાં
અમને ગોઠી ગયું છે રસ્તામાં
એને ભીંજાતી જોયા કરવાની
પાણીપાણી થવાનું વર્ષામાં
કંઈક કાંટાળી યાદો ભોંકાઈ
ફૂલ શો એક ચહેરો સ્મરવામાં
એ હકીકત હશે કે બીજુ કંઈ
સપનું આવે કદી જો સપનામાં!
– હેમંત પુણેકર
છંદવિધાનઃ ગાલગા ગાલગાલ ગાલલગા/ગાગાગા
*મત્લા -> ગઝલનો પ્રથમ શેર.
સામાન્યતઃ ગઝલના છેલ્લા શેર (મક્તામાં) કવિનું નામ આવે એવી પ્રથા છે.
******
(આભાર – હેમકાવ્યો)
કાજલબેન જ્યારે ‘સિલ્બર જ્યુબિલી’ લઇને અહિં બે એરિયામાં આવ્યા હતા ત્યારે મહેન્દ્રઅંકલના ઘરે કાજલબેનને પહેલીવાર રૂબરૂમાં મળવાનું થયું! એ જ સાંજે એમણે ભેગા થયેલા મિત્રોને આ કવિતા સંભળાવી હતી..!! ત્યારથી ઘણી જ ગમી ગયેલી કવિતા – આજે તમે પણ સાંભળો .. તરબોળ થઇ જશો એની ગેરંટી..!!
કોઈ કહે કે શ્વાસ છે, કોઈ સુગંધનું આપે નામ,
તારી પાછળ વહેતુ મારા સપનાઓનું આખું ગામ.
સપનાઓનાં ગામને કાંઠે સાત રંગની નદી વહે છે,
તારા મારા હોવાની એક અધૂરી વાત કહે છે;
સાત રંગને સાથે લઈને સ્પર્શે તારું નામ,
તારી પાછળ વહેતુ મારા સપનાઓનું આખું ગામ.
એક સાંજની ડેલી ખખડે, સાત સૂરની બારી ઉઘડે,
બારીમાંથી ભાગે છટકી, એક સૂંવાળી રાત;
રાતને હૈયે ધબકે છે કોઈ ભીની ભીની વાત,
વાત વાતમાં મહેંકી ઉઠતું એક જ તારું નામ,
તારી પાછળ વહેતું મારા સપનાઓનું આખું ગામ.
કોઈ અટુલા વડને છાંયે બબ્બે નમણી આંખ ઊભી છે,
તારી સાથે ગાળેલી એક આખેઆખી રાત ઊભી છે,
રાત પડે ને શમણા ડોલે, સ્મરણોની પોટલીઓ ખોલે,
ખુલી ગયેલી આંખોમાં પણ ઝળકે તારું નામ,
તારી પાછળ વહેતું મારા સપનાઓનું આખું ગામ.
– કાજલ ઓઝા વૈદ્ય
ગઝલ પઠન – કવિ શ્રી રાજેન્દ્ર શુક્લ
અરે ! આવ્યો અજાયબ મોડ, બિસમિલ્લાહ !
હડી કાઢી હરખ ને દોડ, બિસમિલ્લાહ !
તરીકતનું તણખલું તોડ, બિસમિલ્લાહ !
હકીકતનું હલેસું છોડ, બિસમિલ્લાહ !
નરી આંખે હવે જોવું, નર્યું હોવું,
અરીસા આયના સબ ફોડ, બિસમિલ્લાહ !
તમે પણ તે જ છો તેની ખબર ઊગો,
હવે તો બસ અહંગ્રહ જોડ, બિસમિલ્લાહ !
કદમ એક જ અને આવાસ કાયમનો,
કરી સૌ શૂન્ય શૂન્યે ખોડ, બિસમિલ્લાહ !
– રાજેન્દ્ર શુક્લ
December 29th, 2012 – એટલે દિલોજાન મિત્ર વિવેક ટેલરની વેબસાઇટ – ‘શબ્દો છે શ્વાસ મારા’ ની સાતમી વર્ષગાંઠ..!! આ વેબસાઇટે વિવેકને સાત વર્ષમાં શું આપ્યું એ તો તમે એની સાઇટ પર, એના જ શબ્દોમાં વાંચી લેજો..! પરંતુ એની આ કમાલની કલમ થકી આપણને જે મળ્યું – એ તો એને કયા શબ્દોમાં કહીએ?
બધાના તારા વિશેના ખયાલ નોખા છે.
જવાબ નોખા છે સહુના, સવાલ નોખા છે.
આ દર્દની પળેપળના દલાલ નોખા છે,
અમારા ગીત-ગઝલના કમાલ નોખા છે.
તમે પકડવા જશો કાનથી તો નહીં પકડાય,
અમારા દર્દ તણા સૂર-તાલ નોખા છે.
ખરે છે આંખથી સૌની એ આંસુ છે સરખાં,
પરંતુ હાથમાં સૌના રૂમાલ નોખા છે.
બધા ગતાનુગતિક ચિત્તવૃત્તિના છે શિકાર,
ઉપર-ઉપરથી ફકત હાલચાલ નોખા છે.
બધું જ ભ્રમ છે હું જાણું છું પણ મનાતું નથી,
આ ચંદ શ્વાસના ધાંધલ-ધમાલ નોખા છે.
રદીફ, કાફિયા ને છંદ સહુને હાંસિલ છે,
કલમ-કલમમાં પરંતુ કમાલ નોખા છે.
-વિવેક મનહર ટેલર
(૧૧-૦૯-૨૦૧૦)
.
કમ સે કમ આટલું તો થાય,
પ્હાડ જેમ ખળભળતું હોય કોઈ ત્યારે ત્યાં ઝરણું થઈ ખળખળ વહાય.
આંગણામાં આવે જો એકાદું પંખી તો રાખવાનું હોય ખૂબ માનથી,
ટહુકાની ઝેરોક્ષો થાય નહિ એને તો ઘટ ઘટ પીવાય સાવ કાનથી;
ખીલે એકાદ પળ કૂંપળની જેમ તો એ કૂંપળને મબલખ જીવાય.
કમ સે કમ આટલું તો થાય…
માણસ ખુદ હાજર છે ત્યારે પણ એના આ પડછાયા પૂજવાના કેમ ?
કોઈનાય ઘાસ ઉપર ઝાકળનો હાથફેરો કરવો શું સૂરજની જેમ !
ભીતરથી કાળઝાળ બળતું હો કોઈ એને મીઠેરું સ્મિત તો અપાય.
કમ સે કમ આટલું તો થાય…
– અનિલ ચાવડા
