આપણા યુવાન કવિ હિમાંશુભાઈ ભટ્ટનું આજે અવસાન થયું છે. ગુજરાતી કાવ્યજગતમાં મોટાભાગના લોકો એમની કેન્સર સાથેની લડતથી વાકેફ જ હતા. હજુ પણ મન માનવા તૈયાર નથી કે હવે એમનો ઇમેઇલ નહી આવે… એમની સાથે વાત નહી થાય..
એમની આ ગઝલ સાથે એમને હ્રદયપૂર્વક શ્રધ્ધાંજલી અર્પણ કરીએ…
ચલ, ક્ષિતિજની પાર ચાલી જોઈયે,
કોઈ તો સીમા વટાવી જોઈયે…
થોડા દિવસો પહેલા અમે અહીં ‘સંવેદનાની સૂરાવલી’ કાર્યક્રમ કર્યો – એમાં શ્રાવ્યા અંજારિયાએ આ મઝાની ગઝલ પ્રસ્તુત કરી – અને સામે જ Sound Mixer પર બેઠા હતા એના વ્હાલા ડેડી..!! પણ એણે એવી મસ્તીથી આ ગઝલ રજૂ કરી કે શ્રોતાઓમાં બેઠેલા બધા ડેડીઓ ને એમની દીકરીઓ…. અને બધી દીકરીઓને એમના પપ્પાઓ યાદ આવી જ ગયા હશે.
તો આજે આ ગઝલ તમે પણ માણો… અને હા, કોઇક વ્હાલા ડેડી કે ડેડીની વ્હાલી દીકરીનો દિવસ સુધરી જશે – આ ગઝલની લિંક એમને મોકલશો તો… એટલે એ કામ પણ કરી જ લેજો..!! 🙂
સ્વર – શ્રાવ્યા અંજારિયા
સ્વરાંકન – કર્ણિક શાહ
અને આ રહ્યું પ્રોગ્રામનું વિડિઓ રેકોર્ડિંગ..!!
**********************
Posted on November 10, 2012
આ પહેલા ટહુકો પર પ્રસ્તુત – હિમાંશુભાઇની કલમે લખાયેલી આ મારી એકદમ ગમતી ગઝલ – આજે ફરી એકવાર… એક નહિં – બે નવા અવાજમાં..!!
અને આજનો દિવસ પણ એકદમ ખાસ છે – જે દીકરીના વ્હાલમાં આ ગઝલ લખાઇ છે – એ વ્હાલી લાડકીનો આજે જન્મદિવસ છે. Happy Birthday Ritu..! Wishing you Many Many Happy Returns of the Day..!!
અને આજનો દિવસ વધુ ખાસ બનાવવા માટે – સાંભળીએ આ મઝાની ગઝલ – રીતુના પોતાના અવાજમાં..! ડેડીને જ્યારે એણે આ એમની જ ગઝલ પહેલીવાર સંભળાવી, એ મધુરક્ષણના સાક્ષી આજે આપણે બધા પણ થઇએ.
સ્વરાંકન – કર્ણિક શાહ
સ્વર – રીતુ ભટ્ટ
અને હા, આ ગઝલ એક નવા આબ્લમ ‘મેઘધનુષ’માં પણ સ્વરબધ્ધ થઇ છે. તો સાથે સાંભળીએ ગરિમા ત્રિવેદીના ગળચટ્ટા અવાજમાં આ મઝાની ગઝલ ફરી એકવાર. કર્ણિકભાઇએ આ ગઝલનું એવું મઝાનું સ્વરાંકન કર્યું છે બધા પપ્પાઓ અને પપ્પાઓની વ્હાલી દીકરીઓ બસ વારંવાર સાંભળ્યા જ કરે…!!!
સ્વરાંકન – કર્ણિક શાહ
સ્વર – ગરિમા ત્રિવેદી
——————————- Posted on June 17, 2008
આ ગયા રવિવારે – ૧૫મી જુનના દિવસે ઘણાએ પપ્પા – ડેડી સાથે ‘Father’s Day’ મનાવ્યો હશો, અને મારા જેવા ઘણાએ લોકોએ બસ ફોન પર જ પપ્પાને ‘Happy Father’s Day’ કહીને મન મનાવ્યું હશે.
ગયા વર્ષે મુકેલું ગીત – પ્રિય પપ્પા હવે તો તમારા વગર… અને થોડા વખત પહેલા જ ટહુકો પર મુકેલી એક અછાંદસ કવિતા – તો પપ્પા! હવે ફોન મુકુ? – આ બંને રચનાઓમાં પપ્પાથી દૂર ગયેલી દીકરીની વાતો – લાગણીઓ રજુ થઇ છે, જ્યારે આજે (હા… ૧-૨ દિવસ મોડુ થઇ ગયું !!) નાનકડી ૨ વર્ષની દીકરી જાણે પપ્પા સાથે વાતો કરતી હોય, એ ભાવની ગઝલ લઇને આવી છું. અને એ પણ કવિના પોતાના અવાજમાં, કવિની શબ્દોમાં ગઝલની પુર્વભૂમિકા સાથે…
આભાર હિમાંશુભાઇ, અમને બધાને Father’s Dayની આ Special Gift આપવા માટે.
સાથે, આપ સૌને મારા અને હિમાંશુભાઇ તરફથી – Belated Happy Father’s Day 🙂
ડેડી તમે કોઈ નવી વાતો સુણાવો
ખોળામાં લો, બેસો મને સપના ગણાવો
બોલે તમારા હોઠ, ને બોલે છે આંખો
મસ્તી ફરીથી આંખમાં લાવી હસાવો
આ બે તમારા હાથ છે, દુનિયા અમારી
મારા તમે બે હાથમાં દુનિયા સમાવો
જોવા જરૂરી છે બધા રૂપ જિંદગીના
કાંટા અને આજે મને પુષ્પો બતાવો
માણી શકું હું જિંદગીને મારી રીતે
ધ્યેયલક્ષી ને મને મક્કમ બનાવો
લોકો કહે છે ગાય જેવી દિકરી હો
ચાલો ફરીથી એમને ખોટા ઠરાવો
આ ગઝલ જેના વિચારમાં લખાઇ છે – એ કવિની સખીનો આજે જન્મદિવસ છે..!! તો એમને જન્મદિવસની ખૂબ ખૂબ શુભેચ્છાઓ સાથે માણીએ આ ગઝલના performance નું live recording..!
Happy Birthday…!!! 🙂
**********
Posted on August 22, 2012:
February 27th, 2010 માં પહેલા મૂકેલી હિમાંશુભાઇની આ ગઝલ, આજના ખાસ દિવસે ફરી એકવાર – એકદમ મઝાના સ્વરાંકન સાથે..! અને હા, આ ગઝલ જેમના માટે ખાસ છે – એ બંને માટે આજનો દિવસ (August 22) ખૂબ જ Special છે.. તો બંનેને આજના દિવસની શુભેચ્છાઓ સાથે આ ગઝલ માણીએ..!! કર્ણિકભાઇ અને જયદેવભાઇએ એવું મઝાનું સ્વરાંકન કર્યું છે કે બસ સાંભળ્યા જ કરીએ..
ગઈ Christmas અને New Year ની વચ્ચે રજા લઈને ‘New Mexico’ ના ૩-૪ શહેરોની મુલાકાત લીધી. San Francisco અને Los Angeles જેવા USA cities માં રહ્યા પછી આમ તો Alamogordo જેવી જગ્યા Middle of Nowhere જ લાગે..! પણ મઝા આવી..! ઘણી જ મઝા આવી..! There is life beyond big cities.. એ વાત આમ ભલે ખબર હોય – પણ એ વાતની ફરીથી એકવાર સાબિતી મળી હોય એવું લાગ્યુ..!
આજે જ્યારે શહેરોની વસ્તી વધતી જ જાય છે – અને ગામડા ધીમે ધીમે ખાલી થઈ રહ્યા છે – ત્યારે હિમાંશુભાઈનું આ ગીત જાણે એ ગ્રામ્યજીવનની મીઠપની ફરી એકવાર યાદ અપાવે છે.
(શહેરો થઇ ઉગ્યા મકાન…. Chicago, August 8, 2010)
*******
પાકી દિવાલો ને કાચા છે કાન
જુઓ શહેરો થઇ ઉગ્યા મકાન
બધે શહેરો થઇ ઉગ્યા મકાન
અહિં ઉંચા છે, ઉંચા છે માણસના માન
જુઓ શહેરો થઇ ઉગ્યા મકાન
બધે શહેરો થઇ ઉગ્યા મકાન
પાકાશા રસ્તાપર કાચાશા ગામ
ઉનાળે મસ્તીના એ મારા ધામ
બધા ચહેરા પર મળતાતા નામ
હવે શહેરો થઇ ઉગ્યા મકાન
ફળિયામાં અંબરને, નદીઓમાં સ્નાન
નાનીશી ઓરડીઓ, ગાતી’તી ગાન
અરે, શૈશવ, ક્યાં જાતું ર’યું આમ?
હવે શહેરો થઇ ઉગ્યા મકાન
આજે માણીએ હિમાંશુભાઇની આ એક તરોતાજા ગઝલ… ખાસ દિવાળી પર લખાયેલી, ખાસ ટહુકોના વાચકો માટે..
સૌમાં રહેલી કેટલીટ અદમ્ય ઇચ્છાઓને હિમાંશુભાઇએ અહીં બખૂબી શબ્દદેહ આપ્યો છે..! પ્રેમના તાંતણે પળો લઇએ પાંપણે વિશ્વ વણવાની વાત જ કેટલી નજાકતભરી છે. અને આ શેર –
છોને જાવું હો એક જગા કાયમ
આપણે રાહ નિત નવી લઇશું
અહીં વાત જાણે એ પરમ સત્યની થતી હોય એવું લાગે … બધાને ખબર છે એક જ છે એ Super Natural Power.. પણ કેટલા અલગ અલગ રસ્તા એના સુધી પહોંચવા?!! એક રીતે આ શેર તો મને જાણે સમગ્ર સમાજ પરનો કટાક્ષ લાગે છે. તો બીજી બાજું ગઇકાલે જ Dr. Oz એમના Show માં કહેતા હતા કે એક જ જગ્યા એ જવા માટે – હંમેશા જે લેવાનો છે એ રસ્તો યાદ કરો – એના કરતા ત્યાં જ પહોંચવાના અલગ અલગ રસ્તા શોધવાની કોશિક કરો – તો મગજ વધારે સક્રિય રહે છે..! 🙂
***
ખુશનુમા એક છળ છળી લઇશું
દિલને જે કઇં ગમે કહી લઇશું
તાંતણા પ્રેમની પળોના લઇ
પાંપણે વિષ્વને વણી લઇશું
જે નહો, તો નહો કશું, ક્યાં પણ
શ્વાસમાં એમને ભરી લઇશું
છોને જાવું હો એક જગા કાયમ
આપણે રાહ નિત નવી લઇશું
ના દિશા હો, ના હો સમય સામિલ
શૂન્ય તોડી ને વિસ્તરી લઇશું
હમણા થોડા વખત પહેલા California Academy of Sciences’ ના Morrison Planetarium માં ‘JOURNEY TO THE STARS‘ નામનો Show જોયો.. અને બીજે દિવસે ‘Disneynature Movie : Earth‘. ખરેખર તો આ બંને show માં એવું કંઇ નવું નો’તુ કે જેના અસ્તિત્વ વિષે પહેલા ખબર નો’તી..!! પણ કોણ જાણે કેમ, મારી જીંદગીની વ્યાખ્યાનો વ્યાસ થોડો મોટો થઇ ગયો હોય એવું લાગ્યું….
અને એ જ સમયે મળી હિમાંશુભાઇની આ ગઝલ… વાંચતા જ ગમી જાય એવી..! અને કંઇક હદે જાણે ‘મારી જ વાત’ જેવા લાગતો શેર…
હું હતો નોખો પછી આ શું થયું?
કેમ આ ઢાંચે ચઢે છે જીંદગી
પોતે જગથી નોખા હોવાનો ભાવ/ભ્રમ કોને નથી થતો? અને વાત તો સાચી જ ને, ક્યાં તમને બે વ્યક્તિઓ સરખી જોવા મળે? બધામાં કંઇને કંઇ તો એવું નોખુ હોવાનું જ ને, કે જે આપણને જગથી જુદા બનાવે..! અને તો યે, broader perspective થી જોઇએ તો – બધાની જીંદગી લગભગ એકસરખી ઘરેડમાંથી પસાર થતી હોય એવું નથી લાગતું?
અને મક્તાનો શેર પણ મને તો ખૂબ જ ગમી ગયો..!
તો સાંભળીએ હિંમાશુભાઇની આ તાજ્જી ગઝલ – એમના જ અવાજમાં..
( જીંદગી… )
બસ કદી એમજ મળે છે, જીંદગી
હું જડું છું જ્યાં, જડે છે જીંદગી
દોડતો બસ દોડતો રાખી સતત
કે હસે છે, જો હસે છે, જીંદગી
એક દરિયો, એક પળમાં વીફરે
તો બની લાશો તરે છે જીંદગી
હું હતો નોખો પછી આ શું થયું?
કેમ આ ઢાંચે ચઢે છે જીંદગી
શું ઘડામણ આપનું કાચું હતું?
કે મને ઘડતી રહે છે જીંદગી
