કાવ્ય પઠન – હેમંત પુણેકર
એમ થોડો લગાવ રાખે છે
સ્વપ્નમાં આવજાવ રાખે છે
ક્યાં એ આપે છે છૂટ્ટો દોર કદી
હલકો હલકો તણાવ રાખે છે
ફૂલ શી જાત રક્ષવા માટે
કાંટા જેવો સ્વભાવ રાખે છે
એ તો દબડાવવા સમંદરને
ફક્ત કાગળની નાવ રાખે છે
ભૂલી ગઈ છે સુગંધી ઘટનાઓ
યાદ એક અણબનાવ રાખે છે
– હેમંત પુણેકર
******
(આભાર – હેમકાવ્યો)
સરસ ગઝલ.
ફુલ શી જાત રક્ષવા માટે
કાંટા જેવો સ્વભાવ રાખે છે…
પન્ક્તિઓ ખુબ ગમી.
@ અશોક ભટ્ટ :
આખરી શેરની પહેલી પંક્તિનું વજન -છંદ- બરાબર જ છે.
ગઝલની દુનિયામાં હેમંત પૂણેકર એવો સોની છે જેના દાગીનાનું વજન કોઈ પણ મીન-મેખ વિના અણીશુદ્ધ જ હોય.
આપ “ગ-ઈ” એમ પઠન કરો છો જ્યારે અહીં કવિને “ગૈ” એવો ઉચ્ચાર અભિપ્રેત છે…
છેલ્લા શેર ની પહેલી પન્ક્તિ મા થી “છે” કાઢી નાખો તો વજન વધુ સારુ લાગે.
– અશોક
હેમન્ત જી,
ખૂબ જ સુન્દર ગઝલ રચના છે. અભિનન્દન.
આ ગઝલ પઠનને અહીં સમાવવા બદલ ધન્યવાદ!
સાદ્યંત સુંદર રચના… કાવ્યપાઠ પણ સરસ !