Category Archives: ગાયકો

અણધારી આ હલચલ થઈ ગઈ – દેવિકા ધ્રુવ

કવિયત્રી : દેવિકા ધ્રુવ
સ્વરકાર અને સ્વર: ભાવના દેસાઈ
આલબમ : સ્વરાંજલિ

અણધારી આ હલચલ થઈ ગઈ.
અંદર ઉથલપાથલ થઈ ગઈ.

નાની શી ચિનગારી સળગી,
ભીતર ઝીણી ઝળહળ થઈ ગઈ.

ધૂમ્મસનો વિસ્તાર હટ્યો ને,
કાજલ દુનિયા ફાજલ થઈ ગઈ.

વયનો પડદો હાલ્યો ત્યાં તો,
સમજણ આખીસળવળ થઈ ગઈ.

શીતલ વાયુ સ્હેજ જ સ્પર્શ્યો,
પાંખડી મનની શતદલ થઈ ગઈ.

કોણે જાણ્યું ક્યાંથી આવી,
બૂંદો પલભર ઝાકળ થઈ ગઈ.

સુરભિત મુખરિત શ્વાસે શ્વાસે,
આરત ફૂલની ઉજ્જવળ થઈ ગઈ.
– દેવિકા ધ્રુવ

હે પુનિત પ્રેમ ! – વિનોદ જોશી

સ્વર : શેખર સેન
આલ્બમ : સંગત
સ્વરાંકન : હરિશ્વંદ્ર જોશી

.

હે પુનિત પ્રેમ ! પરબ્રહ્મ યોગી રસરાજ !
તવ વિમલ સ્પર્શ થકી મુદિત ચિત્ત મમ આજ …

ધર મુકુલ માલ કર બિંદુ ભાલ
રગ રગ ગુલાલ હે વસંત
ભવરણ અજાણ મહીં કરું પ્રયાણ
લઈ તવ સુચારુ સંગાથ ;
આ સકલ સ્પંદ અવ અધીર અર્ચના કાજ…

અવસર પ્રફુલ્લ પુલકિત નિકુંજ
ઝળહળત પુંજ ચોપાસ,
અવિરત લસંત ભરપૂર વસંત
અંતર રમંત મૃદુ હાસ;

તું અકળ સૂર અવકાશ એ જ તવ સાજ…

– વિનોદ જોશી

એવોય દૂર ક્યાં છે – જાતુષ જોશી

સ્વર : પાર્થિવ ગોહિલ
આલ્બમ : સંગત
સ્વરાંકન : હરિશ્વંદ્ર જોશી

.

એવોય દૂર ક્યાં છે ? એવો ય પાસ ક્યાં છે ?
મનમાં જ એ વસે પણ મનનો નિવાસ ક્યાં છે.

દીવો બળ્યા કરે છે અંધારનો યુગોથી,
એને હરખથી ભેટે એવો ઉજાસ ક્યાં છે ?

જો પારખી શકો તો પોતીકો શ્વાસ પામો,
આ શ્વાસ છે ને એને કોઈ લિબાસ ક્યાં છે ?

જેની પ્રતીતિ પળમાં પાવન કરે છે સઘળું,
વૈરાગ્યથી સવાયો એવો વિલાસ ક્યાં છે ?

શબ્દોની પાર જાવા શબ્દોને ચાહતો હું,
છે પ્રેમ તીવ્રતમ પણ એવો ય ખાસ ક્યાં છે ?

– જાતુષ જોશી

સાંજ પડે ઘર યાદ આવે – હિતેન આનંદપરા

સ્વર : બિહાગ જોશી
આલ્બમ : સંગત
સ્વરાંકન : હરિશ્વંદ્ર જોશી

.

સાંજ પડે ઘર યાદ આવે !
અપલક આંખો હળવે રહીને એક ઉદાસી સરકાવે…

દૂર-સુદૂરના કોઈ દેશે પંખી બાંધે માળો,
ચણને ખાતર મણમણનો વિજોગ ગળે વળગાડો;
ટહુકાઓનો તોડ કરીને બેઠો ઉપરવાળો.
મોસમ એકલતાની ભરચક ડાળીઓ કંપાવે…

એક જગાએ બીજ વવાયું, ઝાડ તો ઊગ્યું બીજે,
પર્ણ અચાનક બર્ફ થઈને લીલમલીલા થીજે.
એકબીજાંને ના ઓળખતાં એકબીજાં પર રીઝે.
તુલસીની આશિષો કોરા આંગણને છલકાવે…

– હિતેન આનંદપરા

તમે મળતા નથી ને – ભાગ્યેશ જહા

સ્વર : ભૂમિક શાહ
આલ્બમ : સંગત
સ્વરાંકન : હરિશ્વંદ્ર જોશી

.

તમે મળતા નથી ને છતાં લાગે કે આપણે કેટલું મળ્યાં !
સાંજના ઢળતાં નથી ને છતાં લાગે કે તે તો કેટલું ઢળ્યા !

સાંજે મળો કે પછી ના પણ મળો છતાં
વૃક્ષની લીલાશ કંઈક બોલતી,
મૌન બની પોઢેલા રસ્તાને કાંઠે
એક ચકલી ભંડાર જેવું ખોલતી;
વાટે વળ્યાં, કદી ના પણ વળ્યાં, છતાં લાગે કે આપણે કેટલું વળ્યાં !

સાગર હરખાય ત્યારે મોજાં પછડાય
તેમાં બુદ્દબુદને કેમ કરી વીણવાં ?
ઝાકળ પર પોઢેલા ક્ષણના કોઈ કિલ્લાને
લાગણીથી કેમ કરી છીણવા ?
શાશ્વતના ભારથી કેટલા જુદા છતાં લાગે કે આપણે કેટલું ભળ્યાં !

– ભાગ્યેશ જહા

સાંયા, એકલું એકલું લાગે – હરિશ્ચન્દ્ર જોશી

સ્વર : ઐશ્વર્યા મજમુદાર
આલ્બમ : સંગત
સ્વરાંકન : હરિશ્વંદ્ર જોશી

.

સાંયા, એકલું એકલું લાગે.
દૂરને મારગ જઈ વળે મન ,
સૂનકારા બહુ વાગે …

સાદ પાડું તો પડઘાતી હું અંદર અંદર તૂટું,
જીવ ઘોળાતો જાય ને પછી ડૂસકે ડૂસકે ખૂટું;
ઝૂરવું મ્હોર્યા ફાગે …

રોજ ઊગે ને આથમે મારા લોહીમાં સૂરજ સાત,
આઠમી હુંયે આથમું મૂકી છાતીએ વેરણ રાત;
આંખ સોરાતી જાગે …

એકલી હું ને દીવડો ગોખે, ખૂટવા બકી હોડ,
ઢૂંકતો અરવ પગલે અંધાર ટૂંપવા મારા કોડ,
કેટલું હજીય તાગે?

– હરિશ્વંદ્ર જોશી

સાધો, મુરશિદ નર્યો નઠારો – હરીશ મીનાશ્રુ

સ્વર : શેખર સેન
આલ્બમ : સંગત
સ્વરાંકન : હરિશ્વંદ્ર જોશી

.

સાધો, મુરશિદ નર્યો નઠારો,
એક કીડીને માથે મુક્યો કમળતંતુનો ભારો.

મહિયારણની માફક એ તો
હરિ વેચવા હાલી,
વણકર મોહી પડયો તો રણઝણતી
ઝાંઝરીઓ આલી;

ચૌદ ભુવનને ચકિત કરે એવો એનો ચટકારો.

બધું ભણેલું ભુલવાડી દે
એવો એક જ મહેતો,
ત્રિલોકની સાંકળ ભાળી
કીડીના દરમાં રહેતો;

નથી કોદરા કોઠીમાં, કેવળ કંઠે કેદારો.

– હરીશ મીનાશ્રુ

સાંયા! તું તો રે’જે મારી ભેર – હરિશ્ચન્દ્ર જોશી

સ્વર : શ્રદ્ધા શ્રીધરાણી
આલ્બમ : સંગત
સ્વરાંકન : હરિશ્વંદ્ર જોશી

.

સાંયા! તું તો રે’જે મારી ભેર,
સાંકડ્યુંથી તારવીને લઈ જાને ઘેર…

ટાર લગી જવું મારે,
વ્હેત છેટું રે’વું તારે;
દોડી દોડી પહોંચી નૈ, ઊભી એક જ ઠેર…

વચનને વળગી છું,
ભીનું ભીનું સળગી છું;
વૈજયન્તી જેવીમેં તો પ્રોઈ આંસુ સેરે…

આંગળી મુકાણી જ્યાંથી,
મુજથી ખોવાણી ત્યાંથી;
નદી તલખે રે સાયર, થવા તારી લ્હેર…

– હરિશ્ચન્દ્ર જોશી

ઘટમાં ઘુંટાય નામ – ઉમાશંકર જોશી

સ્વર : બિહાગ જોશી
આલ્બમ : સંગત
સ્વરાંકન : હરિશ્વંદ્ર જોશી

.

ઘટમાં ઘુંટાય નામ, રામ ! એક તારું.
લાધ્યું ક્યાંથી પ્યારું પ્યારું !
હો ઘટમાં ઘુંટાય નામ…

હૈયે રમાડેલું જુગ જુગથી સંતોએ,
કંઠે વસેલું કામણગારું,
જગની આ ઝાડીઓમાં ઝૂલે અમરફળ
દુનિયાના સ્વાદથી ન્યારું;
હો ઘટમાં ઘુંટાય નામ…

રમતાં રમતાં રે એ તો હાથ લાગે ભોળાંને
પંડે સામેથી શોધનારું,
એક હાથે જીવન દઈ બીજે ઝડપવાનું
પથ્થરને પુનિત તારનારું;
હો ઘટમાં ઘુંટાય નામ…

– ઉમાશંકર જોશી

અધવચ્ચે ઉભેલી સ્ત્રીનું ગીત – ઉદયન ઠક્કર

સ્વરકાર: અમર ભટ્ટ
સ્વર : દીપ્તિ દેસાઈ
આલબમ : શબ્દનો સ્વરાભિષેક

.

મને અધવચ્ચે અધવચ્ચે ઊભેલા રહેવાની ટેવ શી પડી ગઈ છે જાણે.
મારા પૈણાજી કેરી હું સોડમાં સૂતી,ને મુઆ તારા ચ્હેરાને કાં ભાળું?
કશું કાંઠાઓ ભાંગીને આવે છે, હું એને રેતીના ઢૂવાથી ખાળું.
જોકે પૈણાનું સરવરિયું મીઠું, પણ વ્હેવાની ટેવ શી પડી ગઈ છે જાણે:
મને અધવચ્ચે અધવચ્ચે ઊભેલા રહેવાની ટેવ શી પડી ગઈ છે જાણે.
હું તો આ રે આંગણનું સાવ પાળેલું પંખી,ને પૈણાનાં દાણ ચણું, મીઠાં,
ને બોલ પાછલે પરભાતે મેં ટહૌકાઓ રીતસર હારબંધ ઊડતા દીઠા!
કેમ પાંખ્યું ફફડે છે ? મેં તો માન્યું કે સ્હેવાની ટેવ શી પડી ગઈ છે જાણે
મને અધવચ્ચે અધવચ્ચે ઊભેલા રહેવાની ટેવ શી પડી ગઈ છે જાણે…
મને અધવચ્ચે અધવચ્ચે
– ઉદયન ઠક્કર