Category Archives: અમર ભટ્ટ

સ્વતંત્રતા, દે વરદાન આટલું – ઉમાશંકર જોશી

15/8/1952ના દિવસે રચાયેલું આ કાવ્ય છે. સ્વતંત્રતાની દેવી પાસે પ્રાર્થનામાં કવિ શું માગે છે? અને પ્રથમ પંક્તિમાં ‘એટલું’ શબ્દપ્રયોગ દ્વારા માગણીના લિસ્ટની શરૂઆત થાય છે. લિસ્ટ પૂરું થાય ત્યારે ‘આટલું’ શબ્દપ્રયોગ છે.
પઠન સ્વરૂપે સાંભળો.
– અમર ભટ્ટ

પઠન:અમર ભટ્ટ

.

દે વરદાન એટલું
સ્વતંત્રતા, દે વરદાન એટલું:
ન હીનસંકલ્પ હજો કદી મન;
હૈયું કદીયે ન હજો હતાશ;
ને ઊર્ધ્વજવાલે અમ સર્વ કર્મ
રહો સદા પ્રજ્વલી, ના અધોમુખ;
વાણી ન નિષ્કારણ હો કઠોર;
રૂંધાય દ્રષ્ટિ નહિ મોહધુમ્મ્સએ;
ને આંખમાંનાં અમી ના સુકાય;
ન ભોમકા ગાય વસૂકી શી હો!
વાણિજ્યમાં વાસ વસંત લક્ષ્મી,
તે ના નિમંત્રે નિજ નાશ સ્વાર્થથી.
સ્ત્રીઓ વટાવે નિજ સ્ત્રીત્વ ના કદી,
બને યુવાનો ન અકાલ વૃદ્ધ,
વિલાય ના શૈશવનાં શુચિ સ્મિતો;
ધુરા વહે જે જનતાની અગ્રીણો,
તે પંગતે હો સહુથીય છેલ્લા;
ને બ્રાહ્મણો- સૌમ્ય વિચારકો, તે
સત્તા તણા રે ના પુરોહિતો બને.
અને થઈને કવિ, માગું એટલું
ના તું અમારા કવિવૃંદને કદી
ઝૂલંત તારે કર પીંજરાના
બનાવજે પોપટ- ચાટુ બોલતા .
-ઉમાશંકર જોશી

મેં એક અચંબો દીઠો – સુન્દરમ

જન્માષ્ટમી:
કૃષ્ણમય થવાના દિવસે કવિ સુંદરમ્ નું એક ગીત માણો.

સુન્દરમે એક પદમાં ગાયું છે-
‘ઢૂંઢ ઢૂંઢ તોહે હો ગઈ રતિયાં
રો રો કર મોરી થક ગઈ મતિયાં’
અહીં કવિને ઘર ઘર કૃષ્ણ કનૈયો જોવા મળે છે. એ માટે મુગ્ધ નરસૈંયો બનવું પડે.
સ્વરાંકનમાં બીજી પંક્તિ પ્રથમ સ્વરબદ્ધ થઇ-
‘હૃદય હૃદય મેં રાધા દીઠી હું બન્યો મુગ્ધ નરસૈંયો’-
વૈષ્ણવજનના ઢાળનો સહજ સંદર્ભ લઈને મુગ્ધતાથી તદ્રુપ થયાનો ભાવ તાર સપ્તકના શુદ્ધ ગંધાર (ગ) પર સ્થાયી થયો. ને પછી પ્રથમ પંક્તિ ને અંતરાનું સ્વરનિયોજન થયું. કવિની તલ્લીનતાનું ગીત, કવિના અચરજના ઐશ્વર્યનું ગીત માણો.

કવિ: સુંદરમ્
સ્વરકાર:ગાયક: અમર ભટ્ટ
આલબમ:શબ્દનો સ્વરાભિષેક:4

.

મેં એક અચંબો દીઠો,
દીઠો મેં ઘર ઘર કૃષ્ણ કનૈયો
હૃદય હૃદય મેં રાધા દીઠી,
હું બન્યો મુગ્ધ નરસૈંયો

મેં વન વન વૃંદાવન દીઠાં,
મેં તરુ તરુ દીઠી વૃંદા ,
મેં પર્ણ પર્ણમાં વૃંદા કેરાં
દીઠાં નંદ જશોદા

મેં નયન નયનમાં ઉદ્ધવ દીઠા,
શયન શયન હરિ પોઢ્યા ,
મેં અખિલ વ્યોમ પયસાગર દીઠો,
મેં અંગ અંગ હરિ ઓઢ્યા
-સુન્દરમ

અમે ગાતાં ગાતાં જાશું – મકરંદ દવે

સ્વર : અમર ભટ્ટ

.

એમનું જ એક ગીત પણ ગાન સ્વરૂપે ભૈરવી રાગમાં-
કવિને કેવી વિદાયની ઈચ્છા છે-
‘અમે ગાતાં ગાતાં જાશું

અમે ગાતાં ગાતાં જાશું
આ નગરીની શેરી ને ગલીએ
ચોક મહીં કે ખૂણે મળીએ
એક સનાતન સુંદર કેરા
સૌ ઉદ્દગાતા થાશું !
અમે ગાતાં ગાતાં જાશું

અમે હૈયે,હેતે છાશું
આ જીવનમાં જે હોય કકળતા
જેને માથે બપોર બળતા
છાંયો દઈ તેને ટહુકીને
પ્રેમ પિયાલા પાશું
અમે ગાતાં ગાતાં જાશું

અમે જાતાં જાતાં ગાશું
આ નગરીને છેલ્લે દરવાજે
વિદાય-સાંજે મધુર અવાજે
સલામના સૂરે સુંદરના
ખોળે ધન્ય સમાશું
અમે ગાતાં ગાતાં જાશું’

-મકરંદ દવે

વિશ્વસંગીતદિન

વિશ્વસંગીતદિન : સંગીતમાતૃકાં વંદે
21/6 ના દિવસે યોગ એવો હોય છે કે એ વિશ્વ સંગીત દિવસ છે અને વિશ્વ યોગદિવસ પણ છે. સંગીત પોતે એક યોગ પણ છે. વધુમાં એ વર્ષનો લાંબામાં લાંબો દિવસ પણ હોય છે.
જર્મન કવિ રિલ્કેએ સંગીતને સંબોધીને લખેલી કવિતા યાદ આવે છે. અંગ્રેજી અનુવાદ આ રહ્યો-

To Music.
_____
The breathing of statues. Perhaps:
The quiet of images. You, language where
languages end. You, time
standing straight from the direction
of transpiring hearts.
Feelings, for whom? O, you of the feelings
changing into what?— into an audible landscape.
You stranger: music. You chamber of our heart
which has outgrown us. Our inner most self,
transcending, squeezed out,—
holy farewell:
now that the interior surrounds us
the most practiced of distances, as the other
side of the air:
pure,
enormous
no longer habitable.
—Rainer Maria Rilke

સાચે જ સંગીત એટલે જ્યાં બધી ભાષાઓ સમાપ્ત થાય છે તે.
સ્વરકાર અતુલ દેસાઈ પાસેથી સંગીતની પ્રાર્થના શીખવાનો લ્હાવો મળ્યો. એ સાંભળો. સંગીત અને યોગમાં ૐકારની સાધના હોય છે. એ અંગે સંસ્કૃત શ્લોક છે એ પણ માણો અને પછી મારું પ્રિય સ્વરાંકન માણો. કવિ રાજેન્દ્ર શુક્લનું આ ગીત છે. રાગ ગોરખ કલ્યાણ પર આધારિત આ સ્વરાંકનની પ્રક્રિયા વિષે થોડુંક કહું?-
‘સપ્તક’ શાસ્ત્રીય કાર્યક્રમ દરમિયાન કવિએ આ ગીતનું મુખડું અને એક અંતરો સંભળાવ્યા. એ વખતે ગીત પૂરું થયું નહોતું. મારા આગ્રહથી બીજો અંતરો લખાયો અને એટલે કદાચ કવિએ અંતે વિરાજને યાદ કરીને ‘વિરાજૂં ‘ શબ્દ પસંદ કર્યો છે એમ હું માનું છું.
‘નમતું દીઠું નેણતરાજૂ
ઓછું અદકું કોણ કરે અબ કોણ કરે અબ થોડું ઝાઝૂં
સવા વાલનું પલ્લું ભારી
હેત હળુ વાળીથી હળવા પળમાં તો ગોવર્ધનધારી
લોક અવાચક ધારી ધારી નિરખે ઊભું આજુબાજૂ

અક્ષય પર અક્ષય ઓવારી
આપે આપ ઊભા પરવારી કોણ રહ્યું કોના પર વારી
આઘું ઓરું કોણ કરે અબ સાવ અડોઅડ હુંજ વિરાજૂં’

કવિ: રાજેન્દ્ર શુક્લ
સ્વરકાર:ગાન: અમર ભટ્ટ

રે’શું અમે ય ગુમાનમાં – રમેશ પારેખ

સ્વર: રેખા ત્રિવેદી
આલ્બમ: સંગત

.

સ્વર:અમર ભટ્ટ
આલ્બમ:હરીને સંગે

.

રે’શું અમે ય ગુમાનમાં
હરિ સંગ નહીં બોલીએ

ખોલીશું બારણાં ને લેશું ઓવારણાં,
આવકારા દેશું સાનમાં;
હરિ સંગ નહીં બોલીએ

આસનિયા ઢાળશું ને ચરણોમાં પખાળશું,
આંખ્યું ઉલાળશું તોફાનમાં;
હરિ સંગ નહીં બોલીએ

લાપસિયું ચોળશું ને વીંઝણલા ઢોળશું,
મુખવાસા દેશું પાનમાં;
હરિ સંગ નહીં બોલીએ

મીરાં કે અંતમાં, આ ભરવસંતમાં,
જીવતર દઈ દેશું દાનમાં;
હરિ સંગ નહીં બોલીએ

– રમેશ પારેખ

મેં તજી તારી તમન્ના – મરીઝ

સ્વર : બેગમ અખ્તર

.

સ્વર : ગાર્ગી વોરા
સ્વરાંકન : પુરષોત્તમ ઉપાધ્યાય
પ્રસ્તાવના : અમર ભટ્ટ

.

મેં તજી તારી તમન્ના તેનો આ અંજામ છે,
કે હવે સાચે જ લાગે છે કે તારું કામ છે.

છે સ્ખલન બે ત્રણ પ્રસંગોમાં મને પણ છે કબૂલ,
કોણ જાણે કેમ આખી જિંદગી બદનામ છે.

એક વીતેલો પ્રસંગ પાછો ઉજવવો છે ખુદા!
એક પળ માટે વીતેલી જિંદગીનું કામ છે.

આપની સામે ભલે સોદો મફતમાં થઈ ગયો,
આમ જો પૂછો બહુ મોઘાં અમારાં દામ છે.

જિંદગીના રસને પીવામાં જલ્દી કરો ‘મરીઝ’,
એક તો ઓછી મદિરા છે, ને ગળતું જામ છે.
– મરીઝ

ઝલમલ ઝલમલ નદીજલ લહરી — રાજેન્દ્ર શાહ 

પઠન : અમર ભટ્ટ
આલબમ : શબ્દનો સ્વરાભિષેક – 5

.

ઝલમલ ઝલમલ નદીજલ લહરી, પવન વહે પણ મલમલ,
પૂરવ ગગનને અરૂણ કિરણ મૃદુ વિકસત રક્ત કમલદલ,
મધુ પરિમલ રત અલિગણ ગુંજે,
મુકુલિત કલરવ નિખિલ નિકુંજે;
કહીં, પ્રિય!

કહીં તુમ નિવસત? નયનન વિકલ ભમે મુજ થલથલ,
ઝલમલ ઝલમલ નદીજલ લહરી, પવન વહે પણ મલમલ,
અકુલ ગગન લગ અગનસીમ, અવ લુપ્ત શીતલ પથછાયા,
તરસત હ્ર્દય લુભાવત ખલ છલનામય મૃગજલમાયા,
અલસ સમીર, ન કિસલય કંપે,
કૂજનરવહીન ખગ નીડઅંકે,
કહીં પ્રિય!

કહીં તુમ નિવસત? રે મુજ ભ્રમણકલાન્ત દગકાયા,
અકુલ ગગન લગ અગનસીમ, અવ લુપ્ત શીતલ પથછાયા,
અતલ તિમિર, તંદ્રિત નભ-તારલ-દ્યુતિ ક્ષીણ ટમકત ટલમલ,
શૂન્ય રજની ત્રમ ત્રમ ઉર વીંધત મૂર્છિત સ્વ્પ્ન સૂકોમલ
દલદલ કુસુમ ઝરે અવની પર,
પરિમલમય દિગદિગન્ત અંબર;
કહીં પ્રિય! 

કહીં તુમ નિવસત? નયનન શિશિર-સલિલ-સર છલછલ, 
અતલ તિમિર, તંદ્રિત નભ-તારલ-દ્યુતિ ક્ષીણ ટમકત ટલમલ.
— રાજેન્દ્ર શાહ 

હવે રાત પડશે -મકરન્દ દવે

સ્વર અને પ્રસ્તાવના : અમર ભટ્ટ

.

આધુનિક ગુજરાતી કવિતાનો સશક્ત અવાજ ને ભગવો મિજાજ એટલે સાંઈ મકરન્દ દવે.
એમની કાવ્યસૃષ્ટિના કૅનવાસમાં આજે પ્રવેશવું છે.
એમનું એક કાવ્ય પઠન સ્વરૂપે સંભળાવવું છે-
‘હવે રાત પડશે‘
રાત પૂરી થાય પછી નવો દિવસ શરૂ થાય. જન્મ પછી મૃત્યુ પછી પુનર્જન્મ! કેટલી રહસ્યગર્ભિતા છે આ કાવ્યમાં !

હવે રાત પડશે,
હવે છેલ્લા કિરણોના કણકણ ચણીને,
લપાતા છુપાતા અવાજો હણીને,
અને છાયી દયી પૃથ્વીની છાવણીને ,
મહાઘોર પંખીની કાળી નિરાકાર પાંખો ફફળશે,
હવે રાત પડશે.

હવે બારણાં બારી વેગેથી વાસો,
નકુચાને સાંકળ બરાબર તપાસો,
જુઓ નાખશો નહિ જરીકે નિઃશાસો,
તમારી જ મેડી ઉપર કોઈ ઓળો ચુપા ચુપ ચઢશે, 
હવે રાત પડશે.

ગલીને ખૂણે પેલો ખંડેરી ખાંચો, 
જુઓ તો સરે છે શું કંકાલી ઢાંચો,
કહે છે ઉઠો, પહેરો ઝાંઝર ને નાચો, 
અને એમ વાયુ થઈને વિચરતી આ જમાતો જડશે,  
હવે રાત પડશે.

સૂના મંદિરે કોઈ સપનામાં મોતી,
અને વાવને કાંઠડે વાટ જોતી, 
હશે ઝુરતી રાત સુમસામ રોતી, 
તમે શું જશો એની પાસે જઈ,
હાય જોશે તે રડશે,
હવે રાત પડશે.
 
મસાણે અઘોરીની આ મૂરત આ મૂંગી,
જુઓ કેવી દમ લેતી ચેતાવે ચૂંગી, 
અને સાથ ભરડો હટાવી ભુજંગી, 
તીખારે તીખારે ગહન તારકોના દ્વારો ઉઘડશે,
હવે રાત પડશે.

હવે રાત પડશે ને ભૈરવ ને થાનક, 
પતાકાઓ કાળી ફરકશે ભયાનક,
અને ત્યાં તો પૂરવને કાંઠે અચાનક,
નવી પીડ તાણી જતી કોઈ કન્યાના વાજા વગડશે,
હવે રાત પડશે.
-મકરન્દ દવે

પાછલા તે પહોરની – બાલમુકુંદ દવે

પઠન : અમર ભટ્ટ
આલબમ : શબ્દનો સ્વરાભિષેક – 5

.

પાછલા તે પહોરની ઊડી ગઈ નિંદરા,
સૌ રે ઊંઘે ને અમે જાગતાં જી રે!
ઓશીકાં ઉપર બે ઓઢાડી ધાબળા,
ચૂપચાપ ભાઈ-બહેન ભાગતાં જી રે.

બિલ્લીપગે તે અમે ઉઘાડ્યા આગળા,
બાપુ ને બા તે શું જાણતાં જી રે!
હાથમાં તે હાથ લેઈ ભાગ્યાં ઉતાવળાં,
ખુલ્લી હવાની મોજ માણતાં જી રે.

ટાઢો તે હિમ જેવો વાય વહાલો વાયરો,
ધોળાં તે ધોળાં અજવાળિયાં જી રે;
ખેતરને કોતરને ચાલ્યાં વટાવતાં,
ખૂંદી વળ્યાં તે આંબાવાડિયાં જી રે!

રૂપા તે રંગની રેતી વેરાયેલી,
પાસે વહે છે વહેણ વાંકડુ જી રે;
છોડી રહેઠાણ આવું રૂપાળું મોકળું;
શાનું ગોઠે ઘર સાંકડું જી રે!

ઊડે અદીઠ રોજ ઝાકળની ચૂંદડી,
આજ એને ઊડી જતી ખાળવી જી રે;
છેડો ઝાલીને એનો જાવું આકાશમાં,
જોવું છે કોણ એનો સાળવી જી રે!

ખોળો ભરી વીણી શંખલાં ને છીપલાં,
આખાય વાદળમાં વેરવાં જી રે;
ઊંચે તે આભથી લાવીને તારલા,
ધરતીને ખોળે ખંખેરવા જી રે.

સોનેરી કોરની લાવીને વાદળી,
ચંદરવા ચાર કોર બાંધશું જી રે;
એની તે હેઠ અમે રહેશું બે ભાઈબહેન,
ભાવતી રસોઈ રોજ રાંધશું જી રે!

– બાલમુકુંદ દવે

બંદો અને રાણી – બાલમુકુન્દ દવે

સ્વર : પ્રહર વોરા,જ્હાન્વી શ્રીમાંકર
આલબમ : શબ્દનો સ્વરાભિષેક – 5
સ્વરાંકન : અમર ભટ્ટ
સંગીત : અમિત ઠક્કર

.

સીમને સીમાડે તને જોયો મારા બંદા !
પ્રીતચિનગારી પહેલી જોઇ જી જોઇ જી.

એકલ બપોરે તને જોઇ મારી રાણી !
અક્કલપડીકી મેં તો ખોઇ જી ખોઇ જી.

આંબલાની હેઠ ગોઠ કીધી મારા બંદા !
હરખની મારી હું તો રોઇ જી રોઇ જી.

હોઠની ધ્રુજારી તારી પીધી મારી રાણી !
હેતભીની આંખ મેં તો લોઇ જી લોઇ જી.

કંઠમાં ગૂંચાણી મૂંગી વાણી મારા બંદા !
નજરુંમાં નજર મેં પ્રોઇ જી પ્રોઇ જી.

વણબોલ્યા કોલ લીધા-દીધા મારી રાણી !
તાંતણે બંધાયાં ઉર દોઇ જી દોઇ જી.

આંબલાની મેર ઝૂક્યો તુંય મારા બંદા !
ફેર ફેર મોહી તને જોઇ જી જોઇ જી.

ઉરધબકાર એકતાર મારી રાણી !
ઊઠતા ઝંકાર એક સોઇ જી સોઇ જી.

-બાલમુકુન્દ દવે