Category Archives: ટહુકો

ખ્યાલ ના હો એ જગાથી નીકળે છે – અંકિત ત્રિવેદી

સ્વર : સોલી કાપડિયા
સ્વરાંકન : હરિશ્વંદ્ર જોશી
આલબમ : સંગત

.

ખ્યાલ ના હો એ જગાથી નીકળે છે,
કાઢવો જો હોય તો રસ્તો નીકળે છે,

સ્હેજ જીવીને વિચારો આપણામાં,
હૂંફ આપોઆપ મળશેતાપણામાં;
ભાસ જોઈશે ગતિની તીવ્રતાનો,
એ જ આવીને મળે છેઆંગણામાં.
પગ પડે છે ત્યાં નવો થઈ સળવળે છે,
કાઢવો જો હોય તો રસ્તો મળે છે.

હા, પડેલું એને વાંકુ એ જ રસ્તો,
બારી પાસે બેસી તાકું એ જ રસ્તો;
ક્યાંક ખાડા, ક્યાંક સમથળ, ક્યાંક ટૂંકો,
ક્યાંક લાંબો જોઈ થાકું એ જ રસ્તો.
આપણે વળીએ ન એ પાછો વળે છે,
કાઢવો જો હોય તો રસ્તો મળે છે.

ચોતરફ ફરતો રહું છું એની ઉપર,
જે ભરે ભાંખોડિયા મારી જ અંદર;
એ જરસ્તાનેપૂછું છું ફાવશે ને?,
ડગ ભરે છે ગિરદીમાં રોજ જીવતર.
એ જ જગ્યાએ ફરી પાછો મળે છે,
કાઢવો જો હોય તો રસ્તો મળે છે.

– અંકિત ત્રિવેદી

અન્તરમાંથી ઉઘાડ નીકળ્યો – ચંદ્રકાન્ત શેઠ

સ્વર : સુરેશ જોશી
સ્વરાંકન : હરિશ્વંદ્ર જોશી
આલબમ : સંગત

.

અન્તરમાંથી ઉઘાડ નીકળ્યો ! તું આવે છે ? આવ !
ઊંડાણમાંથી દરિયો ઊછળ્યો! તું આવે છે ? આવ !

તારી પ્હેલાં ન્હોતાં વૃક્ષો,
ન્હોતાં વિહંગ – ગાન,
તું આવી ને તારી પાછળ
ઊમટ્યું આખું રાન !

પ્રાણે પ્રાણે પરિમલ પમર્યો ! તું આવે છે ? આવ !

તું મૂંગી તો દુનિયા મૂંગી,
મૂંગા બધા મુકામ !
તું રીઝે તો તારી સાથે ,
રમતા મારા રામ !

પળપળનાં ઝળહળતાં પુષ્પો ! તું આવે છે ? આવ !
ખાલીમાં પણ ખીલી ખુશબો ! તું આવે છે ? આવ !

– ચંદ્રકાન્ત શેઠ

કરી તાપણું શેક્યા શબ્દો – દિનેશ પંડ્યા

“આંગળીઓથી ઠેક્યા શબ્દો
ક૨ી તાપણું શેક્યા શબ્દો
સૂરાઝબોળી આડીઅવળી
વાતોથી આ બહેક્યા શબ્દો”

-દિનેશ પંડ્યા

આજે વાત કરવી છે કવિ શ્રી દિનેશ પંડ્યાના નવા કાવ્ય સંગ્રહ “કરી તાપણું શેક્યા શબ્દો” માના કવિને ગમતા ત્રણ પદો વિષે,

ઝાઝુ ઝીણું ક્યાં દળવું છે? એકમેકને ક્યાં મળવું છે? (પૃષ્ઠ ૬૫)
ઝાઝુ ઝીણુ ક્યાં દળવું છે ?
એકમેકને ક્યાં મળવું છે ?

લાક્ષાગૃહ ભાડે રાખ્યું છે,
ખાખ થવાથી ક્યાં ડરવું છે ?

ધૃતરાષ્ટ્રથી આંખ મળી છે,
શોણિત જોઈ ક્યાં છળવું છે ?

કરવત કાજે કાશી આવ્યા,
વહેરો, પાછા ક્યાં વળવું છે ?

પવનપાવડી પહેરી શ્વાસે,
હવે ચિતામાં ક્યાં બળવું છે ?
– દિનેશ પંડ્યા

ગામની યાદ (પૃષ્ઠ ૯૬)
તળાવનો ભીનો ઓવારો
સાંજ પડે ને યાદ આવે છે
જલમાં ક્રિડા કરતો તારો
સાંજ પડે ને યાદ આવે છે.

ધુમ્મસ જેવો છવાઈ જાતો
ચૂલાનો મીઠો ધુમાડો
ભાગોળે અંધારું ઓઢ્યું
સાંજ પડે ને યાદ આવે છે.

તમરાંનો તંબૂરો લઈને
ચીબરી ગજવે આ સીમાડો
ધજા ફરકતી ભગવી પેલી
સાંજ પડે ને યાદ આવે છે.

આછું અંધારું ઓઢેલી
ગલીઓમાં શોધું પડછાયો
દૂર દૂર ટમટમતો દીવો
સાંજ પડે ને યાદ આવે છે.
– દિનેશ પંડ્યા

તુનતુન તાર બજાયો સાધો! કૌન મલકસે આયો સાધો! (પૃષ્ઠ ૮૦)

તુન તુન તાર બજાયો સાર્ધો !
કૌન મલકસે આયો સાધો !
અગમ નીગમકી કો૨ી બાતેં,
મન કાહે ઉલઝાયો સાધો !

જ્ઞાની કો જબ સુન્યો ધ્યાનસે,
મનહી મન મલકાયો સાધો !
ઢાઈ અક્ષર પઢ્યો પ્રેમ કો,
નયનનકો છલકાયો. સાધો !

ખૂલી આંખકો અચ્છો–બૂરો,
બંધ કિયો, સબ ભાયો સાધો !
ગુરુ બચાયો ગોરખ બન કર,
બૂઝ્યો દીપ જલાયો સાધો !
– દિનેશ પંડ્યા

આવી બીજી અનેક સુંદર રચનાઓ વાંચવી હોય તો એમનો કાવ્ય સંગ્રહ મેળવી શકો છો.

પુસ્તક મેળવવા નું સરનામુ :
ધ્વનિ સંજય પટેલ
7/A મેઘદૂત બંગ્લોઝ
સરદાર એવેન્યૂ
વલ્લભ વિદ્યાનગર
388120
ફોન:9428660382

કવિનો ટૂંકમાં પરિચય :
દિનેશ પંડ્યા
B.A.(1962), M.A.(1964) ,Ph D(1987)
દાહોદની નવજીવન આર્ટ્સ-કૉમર્સ કૉલેજમાં ૩૭ વર્ષના આધ્યાપનકાર્ય બાદ નિવૃત્તિ.

પુસ્તકો :

*જયન્ત પાઠક: વ્યક્તિત્વ અને વાંગ્મય (મહાનિબંધ)
*માય નૉઈઝ (હાસ્ય-કટાક્ષના લેખો)
*સ્માઈલ પ્લીઝ (હાસ્ય-કટાક્ષના લેખો : સાહિત્ય અકાદમી દ્વારા પુરસ્કૃત)
*બચુભાઈ બેસણાવાળા (હાસ્ય-કટાક્ષનીલઘુનવલ)
*તું પૂનમ હું બીજ (કાવ્યસંગ્રહ)
*કરી તાપણું શેક્યા શબ્દો (કાવ્યસંગ્રહ: પ્રાપ્તિસ્થાન:શબ્દલોક પ્રકાશન,1760/1, ગાંધી માર્ગ, બાલા હનુમાન પાસે, અમદાવાદ:380001)
*હું મારામાં રહું છું(કાવ્યસંગ્રહ:પ્રેસમાં)

ચડો ચાખડી, પવનપાવડી, જય ગિરનારી – રાજેન્દ્ર શુક્લ

સ્વર : હરિશ્વંદ્ર જોશી
સ્વરાંકન : હરિશ્વંદ્ર જોશી
આલબમ : સંગત

.

ચડો ચાખડી, પવનપાવડી, જય ગિરનારી !
ક્યા હૈ મેરુ, ક્યા હૈ મંદર, ચેત મછંદર !

આંગન આંગન અલખ જગાયા, ગોરખ આયા!
જાગો રે જનનીના જાયા, ગોરખ આયા!

ભીતર આ કે ધૂમ મચાયા, ગોરખ આયા!
આદિ શબદ મિરદંગ બજાયા, ગોરખ આયા!

જટાજૂટ જાગી ઝટકાયા, ગોરખ આયા!
નજર સધી અરુ બિખરી માયા, ગોરખ આયા!

નાભિકઁવલ કી ખૂલી પાંખુરી ધીરે ધીરે,
ભોર ભઇ ભૈરવસૂર ગાયા, ગોરખ આયા!

એક ધરીમેં રુક્યો સાંસ કિ અટક્યો ચરખો,
કરમધરમની સિમટી કાયા, ગોરખ આયા!

ગગનઘટામેં એક કરાકો બિજરી હલસી,
ઘિર આઇ ગિરનારી છાયા, ગોરખ આયા!

લગી લેહ, લેલીન હવે, અબ ખો ગઈ ખલકત,
બિન માંગે મુગતાફર પાયા, ગોરખ આયા!

– રાજેન્દ્ર શુક્લ

આમ રોજે ઘેરાય, નહીં વરસે – તુષાર શુક્લ

સ્વર : આરતી મુન્શી
સ્વરાંકન : હરિશ્વંદ્ર જોશી
આલબમ : સંગત

.

આમ રોજે ઘેરાય, નહીં વરસે,
વરસાદ મારા વ્હાલમજી જેવો…
મને તરસાવી પોતે પણ તરસે,
વરસાદ મારા વ્હાલમજી જેવો…

કોરા રહે ને વળી જાતે હિજરાય એવા
બંને સ્વભાવથી છે સરખા,
મન મૂકી વરસે નહીં બેમાંથી કોઈ
મને લથબથ ભીંજ્યાના અભરખા;
એમ સમજાવ્યો સાનમાં ન સમજે,
વરસાદ મારા વ્હાલમજી જેવો…

મનના માનેલ અને આષાઢી છેલ,
હું તો કેમ કરી સમજાવું તમને?
ઓઢણીનું આછેરું ઈજન ન ઓળખો તો
લાજ્યું ન આવે કાંઈ અમને?
સાવ આઘે આઘેથી મને અડકે,
વરસાદ મારા વ્હાલમજી જેવો…

– તુષાર શુક્લ

ઈશારા કોઈ ક્યાં સમજી શક્યું સંતો-ફકીરોના – જાતુષ જોશી

સ્વર : ઓસમાન મીર
સ્વરાંકન : હરિશ્વંદ્ર જોશી
આલબમ : સંગત

.

ઈશારા કોઈ ક્યાં સમજી શક્યું સંતો-ફકીરોના ?
અહીંનાં અહીંના માણસો તો માણસો કેવળ લકીરોનાં.

ઉપરવાળો ઘણું દે ને ઘણું યે છીનવી લે પણ,
હૃદય સાવ જ અનોખાં હોય છે ફક્કડ અમીરોનાં;

પ્રવાસો લાખચોરાસી થયા પણ કોઈ ના સમજ્યું,
બધા ગુણધર્મ એના એ જ છે સઘળા શરીરોના;

કદી કોઈક જાગી જાય છે એ વાત જુદી છે,
અહીં ટોળાં કદી ના હોય નાનકના-કબીરોના;

ભલે ને, ચાલ નોખી એમની સ્હેજે ય ના લાગે,
પરંતુ, આભમાં પગલાં પડે દરવેશ-પીરોનાં.

– જાતુષ જોશી

ધરે રૂપો કોટિ અવિકૃત અને એક જ છતાં – બોટાદકર

સ્વર : જાતુષ-બિહાગ-હરિશ્ચંદ્ર જોશી
સ્વરાંકન : હરિશ્વંદ્ર જોશી
આલબમ : સંગત

.

ધરે રૂપો કોટિ અવિકૃત અને એક જ છતાં,
સ્વયંભૂ સર્વાત્મા પ્રતિહર્દયમાં પૂજિત સદા;
રહ્યો વ્યાપી નિત્યે સકળ જડ ને ચેતન વિષે,
સ્મરું, વંદું, સેવું, પ્રભુ પ્રગટ તે સત્યપ્રણયને.

વસે ના વૈરાગ્યે, જપતપ થકી જે નવ જડે,
અનાયાસે આવી વિમળ ઉર ને સત્વરે વરે;
પ્રતાપે પૃથ્વીમાં સુરસદન સૌન્દર્ય વિચરે,
સ્મરું, વંદું, સેવું, પ્રભુ પ્રગટ તે સત્યપ્રણયને.

કટાક્ષે જોતાં જે વિષ થકી સુધાવર્ષણ કરે,
અને અગ્નીમાંયે શત શશીતણું શૈત્ય સરજે;
સ્મૃતિ જેની સ્હેજે દ્રઢ નરકનાં બંધન હણે,
સ્મરું, વંદું, સેવું, પ્રભુ પ્રગટ તે સત્યપ્રણયને.

– બોટાદકર

ફીણ, મોજાં, સૂર્ય, રેતી, નાળિયેરી – હર્ષદ ચંદારાણા

સ્વર : ઉદય મઝુમદાર
સ્વરાંકન : હરિશ્વંદ્ર જોશી
આલબમ : સંગત

.

ફીણ, મોજાં, સૂર્ય, રેતી, નાળિયેરી,
બાંધીએ ચાલો અહીં પગલાંની દેરી .

ફીણ, મોજાં, સૂર્ય, રેતી, નાળિયેરી,
ને હવે એમાં તમે ઝુલ્ફો વિખેરી.

ફીણ, મોજાં, સૂર્ય, રેતી, નાળિયેરી,
હાથ લાગી એક કલરવની કચેરી.

ફીણ, મોજાં, સૂર્ય, રેતી, નાળિયેરી,
આંખ સામે તોય મારાં ગામઢશેરી.

ફીણ, મોજાં, સૂર્ય, રેતી, નાળિયેરી,
એટલે બેઠો હવે શબ્દો વધેરી.

– હર્ષદ ચંદારાણા

તું જરાક જો તો, અલી ! – વિનોદ જોશી

સ્વર : હિમાલી વ્યાસ નાયક
સ્વરાંકન : હરિશ્વંદ્ર જોશી
આલબમ : સંગત

.

તું જરાક જો તો, અલી !
આ સાવ નવા નક્કોર કંચવે પડી ગઈ કરચલી.

ઘસી ઘસીને ચાંદો આઠે અંગ આજ હું ન્હાઈ,
વડલા હેઠે ડિલ લૂછતાં બની ગઈ વડવાઈ;
હું હવા વગર હલબલી !

ખરબચડા ધબકારે ધકધક છાતલડી છોલાઈ,
શરમ સમેટી પાલવડે હું પાંપણમાં સંતાઈ;
હું મટી ગઈ મખમલી !

કમળકટોરી લઈને અમથી સરવરિયે રોકાઈ,
પરપોટો પરપોટો રમતાં પરવાળે ખોવાઈ;
હું તળીયામાં છલછલી !

– વિનોદ જોશી

હવે બોલું તો કેમ કરી બોલું? – હર્ષદ ત્રિવેદી

સ્વર : ઉપજ્ઞા પંડ્યા
સ્વરાંકન : હરિશ્વંદ્ર જોશી
આલબમ : સંગત

.

હવે બોલું તો કેમ કરી બોલું?
અંતરના તાર સહેજ ઝણકે ત્યાં જંતરને આવે રે ઝોલુ !
હવે બોલું તો કેમ કરી બોલું?

એક પછી એક ખસે હળવેથી પડદાઓ અચરજનો આવે ના પાર,
એવામાં ઉતરવું પાર હવે દોહ્યલું કે ચારે પ લાગે મઝધાર;
હું જ હવે દરિયો ને હું ઝવે હોળી કહો કેમ કરી સઢને હું ખોલું?
હવે બોલું તો કેમ કરી બોલું?

અંધારાં અજવાળાં આવે ને જાય કહો જોઉં તો કેમ કરી જોઉં?
રણની નદીઓની જેમ આંસુ સુકાય હવે કેમ કરી પ્રેમબેલ બોઉં?
આગળ કે પાછળ નહિ રસ્તાનું નામ અને સપનું જોવાનું અમોલું ?
હવે બોલું તો કેમ કરી બોલું?

– હર્ષદ ત્રિવેદી