Category Archives: ટહુકો

મારી નાડ તમારે હાથે હરિ સંભાળજો રે – કેશવ

પ્રભુ, મારી માતૃભૂમિને ઉગારી લો.   પ્રભુ, મારા દેશની રક્ષા કરો.   

આ તે કેવી યાતના, આ તે કેવા હાલ !
જેવી આજે જોઈ છે, ના દેખાડે કાલ.

‘નિનાદ’ એક જ પ્રાર્થના- સૌનું સારું થાય,
હું સંધાતો હોઉં તો પહેલા તું સંધાય!

– નિનાદ અધ્યારુ
(https://layastaro.com/?p=18545)

સ્વર : ચિત્રા અને દીક્ષિત શરદ
સંગીત : દિપેશ દેસાઇ

.

મારી નાડ તમારે હાથે હરિ સંભાળજો રે
મુજને પોતાનો જાણીને પ્રભુપદ પાળજો રે…

પથ્યાપથ્ય નથી સમજાતું, દુઃખ સદૈવ રહે ઉભરાતું
મને હશે શું થાતું નાથ નિહાળજો રે…

અનાદિ આપ જ વૈદ છો સાચા, કોઇ ઉપાય વિશે નહિ કાચા
દિવસ રહ્યા છે ટાંચા વેળા વાળજો રે…

વિશ્વેશ્વર શું હજી વિચારો, બાજી હાથ છતાં કાં હારો
મહા મુંઝારો મારો નટવર ટાળજો રે…

કેશવ હરિ મારૂં શું થાશે, ઘાણ વળ્યો શું ગઢ ઘેરાશે?
લાજ તમારી જાશે ભૂધર ભાળજો રે…

– કવિ કેશવ

Published on September 14, 2008

અમેરિકાના ‘હ્યુસ્ટન – ડલાસ’ જેવા શહેરો અને આમ તો આખા ટેક્સાસ સ્ટેટમાં જ્યારે ‘Ike’ નામનું ભયંકર વાવાઝોડું આવ્યું છે – તો આ ભજન દ્વારા સ્હેજે ભગવાનને કહેવાનું મન થાય કે – ‘હરિ… સંભાળજો રે..!’

આ ભજન મારા પપ્પાના ગમતા ભજનોમાંનું એક. અતુલની સુવિધા કોલોનીના ઘરમાં જ્યારે જ્યારે સાંજે (‘નાદબ્રહ્મ’ લઇને) ભજન ગાવા બેસતા ત્યારે આ ભજન અચુક ગવાતું. અને એનો રાગ પણ અહીં જે ભજન પ્રસ્તુત છે, એને ખૂબ જ મળતો આવતો…

હું એવો ગુજરાતી – વિનોદ જોશી

ગુજરાત સ્થાપના દિવસની ખુબ ખુબ શુભેચ્છાઓ…
કવિ વિનોદ જોશીની આજે રચના તમારી સમક્ષ મુકવી છે.વાંચતા વાંચતા કે સાંભળતા સાંભળતા જ તમારી છાતી ગજ ગજ ફુલશે એમાં કોઈ બેમત નથી!
તમે પણ વાંચો,સાંભળો અને માણો!

પઠન – વિનોદ જોશી

.

સ્વરોત્સવ કાર્યક્રમમાં પાર્થ ઓઝાના અવાજમાં ગવાયેલ આ ગીત પણ માણો

સ્વરકાર : ગૌરાંગ વ્યાસ
ગાયક : પાર્થ ઓઝા

હું એવો ગુજરાતી
જેની;
હું ગુજરાતી એ જ વાતથી ગજ ગજ ફૂલે છાતી….

અંગે અંગે વહે નર્મદા, શ્વાસોમાં મહીસાગ૨,
અરવલ્લીનો પિંડ પ્રાણમાં ધબકે છે રત્નાકર;
હું સાવજની ત્રાડ, હું જ ગરવી ભાષા લચકાતી…

નવરાત્રિનો ગર્ભદીપ હું, હું શત્રુંજય શૃંગ,
સૂર્યમંદિરે ગુંજ૨તો હું ધવલ તેજનો ભૃંગ;
હું ગિરનારી ગોખ, દ્વારિકા હું જ સુધારસ પાતી…

દુહા-છંદની હું રમઝટ, હું ભગવું ભગવું ધ્યાન,
મીરાંની કરતાલ હું જ, હું નિત્ય એક આખ્યાન;
વિજાણંદનું હું જંતર, હું નરસૈંની ૫૨ભાતી….

હું ગાંધીનું મૌન, હું જ સ૨દા૨ તણી છું હાક,
હું જ સત્યનું આયુધ જેની દિગ્દિગંતમાં ધાક;
હું સંતોનું સૌમ્ય સ્મિત, તલવા૨ શૂ૨ની તાતી…

હું મારી માટીનો જાયો, હું ગુર્જર અવતાર,
મારે શિર ભારતમાતાની આશિષનો વિસ્તાર;
હું કેવળ હું હોઉં છતાં, હું સદા હોઉં મહાજાતિ…

– વિનોદ જોશી

અમે સૌ ગુજરાતી – તુષાર શુક્લ

ગુજરાત દિવસની આપ સર્વેને ખુબ ખુબ શુભેચ્છાઓ….
આજે કવિ શ્રી તુષાર શુક્લની રચના અહીં મૂકતા આનંદ અને ગર્વ અનુભવાય છે.

સ્વર : રૂપકુમાર રાઠોડ, કીર્તિ સાગઠીયા

.

અમે સૌ ગુજરાતી, વિશ્વની મહાજાતિ
મુલાયમ હૈયું છે, વજ્રની છે છાતી

અંતથી ઉભા થયા ખમીરથી ઉભા હશું,
સિદ્ધિ ને શિખર ચડી ગગનને ચૂમી જશું
મળે છે સૌ કોઈને વિકાસનો અવસર
બન્યું ગુજરાત હવે વિકસતા વિશ્વનું ઘર
સદીઓ વીતી ગઈ, સદીઓ વીતી જશે

જીત્યું અમારું ગુજરાત,
ગુજરાતી જીતી જશે

વાત કરે વાદળથી ઉભો ગઢ ગિરનારી
બન્યો છે મહાસાગર શિવજીની જલધારી
આદ્યશક્તિ અંબા માત રે જગદંબા
દ્વારકાદિશ નો જય કૃષ્ણ હે મોરારી
અસુરનો નાશ કરે દધીચિ દેહ ધરે
નમામિ નર્મદા માં ધરાને ધન્ય કરે

આ છે અમારું ગુજરાત
ગુજરાતી જીતી જશે

પ્રેમ પ્રેમ ઝણકાર થાય જ્યાં એવું છે ગુજરાત
વીર ધનુષ ટંકાર થાય જ્યાં એવું છે ગુજરાત
લક્ષ્મીનો રણકાર થાય જ્યાં એવું છે ગુજરાત
વિદ્યાનો સત્કાર થાય જ્યાં એવું છે ગુજરાત
ઘરમાં નરને નાર થાય જ્યાં એવું છે ગુજરાત
વ્હાલ ભર્યો વ્યવહાર થાય જ્યાં એવું છે ગુજરાત

ચલો ગુજરાત ,ચલો ગુજરાત
ચલો ગુજરાત ,ચલો ગુજરાત

ઉજ્જવળ ભાવિ કેરી સોહે ભાત અતિ રળિયાત
કલકલતા આશિષ વહે અહીં નમો નર્મદા માત
ભેદના કોઈ ભાવ નહિ સંદેશો હે સૌ જાત
ગુર્જર વિકાસ ગાથા આખા વિશ્વ મહી વિખ્યાત
સત્યતણો સ્વીકાર થાય જ્યાં એવું છે ગુજરાત
સપનાઓ સાકાર થાય જ્યાં એવું છે ગુજરાત

ચલો ગુજરાત ,ચલો ગુજરાત
ચલો ગુજરાત ,ચલો ગુજરાત
– તુષાર શુક્લ

ઘાવ હજુ તાજા સાહેલડી – ખેવના દેસાઈ

બીજું સુંદર સ્વરાંકન વિજલ પટેલનું અને સુંદર સ્વર પણ…..

સ્વર અને સ્વરાંકન- વિજલ પટેલ

.

વર્ષોનાં વ્હાણા છો વાયા, પણ ઘાવ હજુ તાજા સાહેલડી
જાણ્યાં તેં વખ કેવા પાયા!, કે ઘાવ હજુ તાજા સાહેલડી

સરખી સાહેલીએ માંડી જયાં વાત,
ત્યાં તો એક પછી એક જખમ ખૂલ્યાં
શેહ ને શરમ કે હતો ભયનો ઓથાર
નહોતાં બોલ્યાં ને તોય નહોતાં ભૂલ્યાં
માયા કહીને ચૂંથી કાયા, કે ઘાવ હજુ તાજા સાહેલડી
વર્ષો વ્હાણા…

મોડું બોલે એ તો મોળું કહેવાય
એવા પાળશો ના ખોટા બહુ વહેમ
કામ એનું ખોટું હતું જ અને રહેશે
એને ઢાંકવાના ઉધામા કેમ?
અમે જોડાયા આંસુંને લ્હોવા, કે ઘાવ હજુ તાજા સાહેલડી.
વર્ષોના વ્હાણા…
– ખેવના દેસાઈ

શબ્દ જ્યાં સર્વવ્યાપી બને – ધ્રુવ ભટ્ટ

સંગીત : નીલ વોરા
કંઠ : નીલ વોરા

.

શબ્દ જ્યાં સર્વવ્યાપી બને તે સ્થળે પ્રથમ તો વાણી ને મૌન માં જોડશું
વહી જતી નદ સમા સરકતા વ્હેણની ક્યાંક ઊંડાણ માં ગતિ તોડશું

દ્રશ્યના વૈભવો સ્વર બની જાય ને નાદને નિરખવું સ્હેલ થયે અમે
દોત કાગળ કલમ અક્ષરો સામટા ને બધે સ્પર્શતા જ્ઞાનને છોડશું

પવનને રંગને ફૂલની મહકને વરસતી વાદળીને અને પંખને
ક્યાં પડી હોય છે મંઝિલોની ફીકર એમ ખુલ્લી દિશે સફરને દોરશું

આ સતત આવ-જાતો રહે હીંચકો બસ અમે બેસીને જાત ફંગોળતાં
ભૂત ને ભાવિ બે સમય-ખંડો મહીં હા ખરે વર્તમાનને રહ્યા હોઈશું

છે અધુરી સુરાલય સુરાની કથા મસ્તી તો મસ્તની મોજમાં સંભવે
લો છલકતી ભરી પી જઈને કહો ત્યાં સુધી છાકને કંઠમાં રોક્શું
– ધ્રુવ ભટ્ટ

ઝોળીએ ઝુલાવીને – ધ્રુવ ભટ્ટ

ધ્રુવ ગીત ચેનલ ઉપર નવું ગીત માણો!

સ્વરાંકન, સંગીત તથા કંઠ – જન્મેજય વૈદ્ય

.

ઝોળીએ ઝુલાવીને હેતથી હુલાવીને પાડેલાં નામ છે તે નહીં ?
તાંબાનાં પતરાંમાં સૂરજ ને સોમ સુધી આપેલાં ગામ છે તે છે નહીં?

એટલે કે ઓચિંતી ઘટના ઘટીને સાવ ઓચિંતી ક્યાંક મટી જાય છે
આટલી ક્ષણોમાં તો જીવ્યું કહેવાવાની કેટલીયે રચનાઓ થાય છે

હાથ મહીં રેખા કે કાગળના લેખામાં છાપેલી વાત છે તે છે નહીં?
તાંબાનાં પતરાંમાં સૂરજને સોમ સુધી આપેલાં ગામ છે તે છે નહીં?

કાંઠ કે રેતી કે માછલી કે નીરમાંથી નદીઓ કહેવાય બોલ કોને?
પૂછવા રહો તે જઈ આઘેરા ની૨ કહે આવેલા સપનાને જોને

સોના કે રૂપા કે હાથચડ્યા હથિયારે માણસનું માપ છે તે છે નહીં?
ઝોળીએ ઝુલાવીને હેતથી હુલાવીને પાડેલાં નામ છે તે છે નહીં?

-ધ્રુવ ભટ્ટ

સૌજન્ય:નીલા ટેલી ફિલ્મ્સ અને ધ્રુવગીત

લીલી છમ્માક – ધ્રુવ ભટ્ટ

ધ્રુવ ગીત ચેનલ ઉપર નવું ગીત માણો!

સ્વર : જન્મેજય વૈદ્ય
સ્વરાંકન : જન્મેજય વૈદ્ય

.

લીલી છમ્માક હોય પર્વતની ધાર અને તડકા છાયાની હોય ભાત
હુક્કો ભરોને પછી માંડો તો સાંભળીએ ધોધમાર વરસ્યાની વાત

આખી વણજાર ક્યાંક રોકાશે રાત પછી નદીએ નાહ્યાનો સમો આવશે
એટલીક આશાના તાંતણાને અંત લગી ચાલ્યા કરવાનું કેમ ફાવશે
કોકવાર વાદળાંને થાશે કે ચાલ જરા ભીનેરું કરીએ વેરાન
હુક્કો ભરોને પછી માંડો તો સાંભળીએ ધોધમાર વરસ્યાની વાત

ચૈતરની ચાંદનીને પૂછ્યું કે, બોલ અલી, ફળિયું ઢળાય છે કે ઢોલિયા
મલકાતી જાય અને વળતું પૂછે કે,તમે માણસ જીવ્યાં કે નર્યા ખોળિયા
રઢિયાળી રાત હોય ,વાતુંનો ભાર હોય ઘેરાતી હોય જારી આંખ
હુક્કો ભરોને પછી માંડો તો સાંભળીએ ધોધમાર વરસ્યાની વાત

– ધ્રુવ ભટ્ટ

સૌજન્ય:નીલા ટેલી ફિલ્મ્સ અને ધ્રુવગીત

ઝૂલો ઝૂલો લાલ, માતા યશોદા ઝુલાવે

ટહુકો ફાઉન્ડેશનના કાર્યક્રમ સુર શબ્દની પાંખેમાં મીશા આચાર્યના સ્વરમાં સાંભળો.

આલબમ : હાલરડાં
સ્વર : લાલિત્ય મુન્શા

.

સંપૂર્ણ આલ્બમ:

ઝૂલો ઝૂલો લાલ,માતા યશોદા ઝુલાવે
ઝૂલો ઝૂલો લાલ,માતા યશોદા ઝુલાવે
ઝૂલો ઝૂલો લાલ,મારા વારી વારી જાઉં રે
ઝૂલો ઝૂલો લાલ,માતા યશોદા ઝુલાવે

સુરજ ચંદ્રની સાથે રમે
મારો ઘેલો કુંવર કાન રે
હૈયા કેરે હીંચકે ઝુલાવું
વારી વારી જાઉં રે

સોના કેરા પારણીયાની
શોભા તો તું છે
રેશમની દોરીએ ઝુલાવું
તમને કુંવર કાન રે

ભલો મારો નંદકુંવર
એનું જગમાં થાશે નામ રે
હું હૈયાથી એવું ચાહું
કરશે મોટાં કામ રે .

ઝૂલો ઝૂલો લાલ,માતા યશોદા ઝુલાવે

પગ ઘુંઘર બાંધ મીરા નાચી રે – સુરેશ દલાલ

સ્વરઃ ઐશ્વર્યા મજુમદાર
સંગીતઃ દક્ષેશ ધ્રુવ

.

ટહુકો ફાઉન્ડેશનના સુર શબ્દની પાંખે કાર્યક્રમમાં આણલ અંજારિયા અને હેતલ જાગીરદાર બ્રહ્મભટ્ટના સ્વરમાં સાંભળો.

પગ ઘુંઘર બાંધ મીરા નાચી રે
નાચી રે મીરા નાચી રે
પગ ઘુંઘર બાંધ મીરા નાચી રે

મેં તો મારા જન્માક્ષરમાં
હરિવરજીને એક પલકમાં
એક ઝલકમાં
લીધા હૃદયથી વાંચી રે
પગ ઘુંઘર બાંધ મીરા નાચી રે

મારા બારે બાર ખાનામાં
મોરપીંછ ને મંજીરા છે
મુરલીયાના સપ્ત છિદ્રમાં
મીરા મીરા મીરા છે
રોમ રોમનાં રંગ મહેલમાં
મીરા કુંવારી કાચી રે
પગ ઘુંઘર બાંધ મીરા નાચી રે

મારા જન્મારા પુરતો
એક જ તુલસી ક્યારો રે
પળપળમાં આ પાંદડે પાંદડે
શ્યામ સદાયે મારો છે
જનમ જનમની દાસી મીરા
રાજી રાજી રાજી રે

પગ ઘુંઘર બાંધ મીરા નાચી રે

મેં તો મારા જન્માક્ષરમાં
હરિવરજીને એક પલકમાં
એક ઝલકમાં
લીધા હૃદયથી વાંચી રે
પગ ઘુંઘર બાંધ મીરા નાચી રે
પગ ઘુંઘર બાંધ મીરા નાચી રે
– સુરેશ દલાલ

પગલું પગલાંમાં અટવાણું – વેણીભાઈ પુરોહિત

ટહુકો ફાઉન્ડેશનના કાર્યક્રમ સુર શબ્દની પાંખેમાં દર્શના ભૂતા શુક્લના સ્વરમાં સાંભળો.

સંગીત નિર્દેશક : દિલીપ ધોળકિયા

પગલું પગલાંમાં અટવાણું
પગલું પગલાંમાં અટવાણું
કે મનખો રમતો ચલક ચલાણું

કાંસાને અફળાવી બેઠી
એક સોનાની મેખ
કોની લેખણ લેખ લખી ગઇ
કોણે લીધાં ભેખ
ગળ્યું છે ગોળ વિના ગરમાણું

તનના પગલાં તો ધરતી પર
પાડે એની છાપ
મનના પગલાંની માયાનું
મનડું જાણે પાપ
ભટકતાં ભવ મારગ ભરમાણું

સાત સાત સાચાં પગલાંને
ખોટું પગલું એક
સાત સાત આ જનમારામાં
અધવચ ખુટી ભેક
ઉકલશે ક્યાંથી હવે ઉખાણું

-વેણીભાઈ પુરોહિત