સ્વર : ઓસમાણ મીર
આલ્બમ : સંગત
સ્વરાંકન : હરિશ્વંદ્ર જોશી
.
કોઈ રે ઉતારો મારો અંચળો,
અમે અમારાં ઓઢેલાં અંધાર રે ! કોઈ રે …
ઢાંકેલી માટીનાં બીજ બધાં બાવરાં,
એનાં મૂળ રે ભીતર મોજાં બા’ર રે ! કોઈ રે…
નિત રે સજું ને નિત નિત સંચરું,
અમને આઘે વાગે અમારા ભણકાર રે ! કોઈ રે …
કેમ રે સંકેલું કેમ કરી ઊકલું,
અમે અમારાં ભીડેલાં ભોગળદ્વાર રે ! કોઈ રે …
ભીતર ભેદો ને છેદો મારો છાંયડો,
અમને અમારા ઓળખાવો અપરંપાર રે ! કોઈ રે …
– દલપત પઢિયાર
સ્વર : અમર ભટ્ટ
આલ્બમ : સંગત
સ્વરાંકન : હરિશ્વંદ્ર જોશી
.
કૈંક એ રીતે હ્ર્દયને લાગણી ભારે પડી,
એક દીવાને સ્વયંની રોશની ભારે પડી,
આપનારાને હજારો હાથ છે, ભૂલી ગયો,
જેટલી જે કૈં કરી એ માગણી ભારે પડી;
મૌન, કેવળ મૌન, ઘુંટાતું રહ્યું એકાંતમાં,
એ પળે અમથી પડી જ્યાં ટાંકણી ભારે પડી;
તું હતી તારા ઘરે, ને હું હતો મારા ઘરે,
જે પળે દુનિયા ઊભી થઈ આપણી ભારે પડી;
વાંસવન પાછું ઉભું કરવું ઘણું અઘરું હવે,
કટકે કટકે જે બનાવી વાંસળી ભારે પડી;
ચાલવું ને દોડવું ને કૂદવું- સૂના થયા,
એક બાળકથી છૂટી ગઈ આંગળી ભારે પડી.
– હર્ષ બ્રહ્મભટ્ટ
સ્વર : નયનેશ જાની
આલ્બમ : સંગત
સ્વરાંકન : હરિશ્વંદ્ર જોશી
.
હમણાં ઊડી જઈશ હું જાણે કે ઓસ છું.
મારી ખનકનો હું ખુદા ખાનાબદોશ છું.
ઊભરાતીમ્હેફિલે કદી એવું ય લાગતું,
કોઈ વિલુપ્ત વાણીનો હું શબ્દકોશ છું;
પડઘાઉં છુંસતત અનેઝિલાઉં છું ક્વચિત,
શબ્દોથી દૂર દૂરનો અશ્રાવ્ય ઘોષ છું;
પીધાં પછી ય પાત્રમાં બાકી રહી જતો,
અવકાશ છું અપાર ને ભરપૂર હોશ છું;
અમથી ય દાદ દીધી તો ગાઈશ બીજી ગઝલ,
તુર્ત જ થઉં પ્રસન્ન એવો આશુતોષ છું.
– રાજેન્દ્ર શુક્લ
સ્વર : અમર ભટ્ટ
આલ્બમ : સંગત
સ્વરાંકન : હરિશ્વંદ્ર જોશી
.
સપનાં નહીં જ હોય અને ક્ષણ નહીં જ હોય.
આ શબ્દની પછી તો કશું પણ નહીં જ હોય.
પ્રતિબિંબ વહેતા વાયુમાં એનું પડી શકે,
જેનેનિહાળ્યું કોઈ દિ’ દર્પણ નહીં જ હોય;
જળને ભીનાશ જેટલો સંબંધ કાયમી,
અમથા અહીં અવાજથી સગપણ નહીં જ હોય;
ખખડાવું બંધ દ્વાર, યુગોથી ને જાણું છું,
આ ઘર અવાવરુ છે, કોઈ પણ નહીં જ હોય.
– મનોજ ખંડેરિયા
સ્વર : ઓસમાણ મીર
આલ્બમ : સંગત
સ્વરાંકન : હરિશ્વંદ્ર જોશી
.
ઢળતી રાતે રે ગળતાં સૂરનાં અંધારાં
એમાં ભળતા પરોઢના ઉઘાડ જી,
આંખને ઓવારે ડૂબે દરિયાનાં તાણ
એવાં પાંપણે ઝૂકે રે ઝમતા પ્હાડ જી.
ઝમતી ઝીણી રે ભીતર સુરતાની વાણ
એમાં ઝંખનાનાં તરતાં તોફાન જી,
કોણ રે હેરે આ આછા વાયરાની પેરે
એના અણસારે ગળતાં ગુમાન જી.
આછા રે આછા રે એવા ઊઠે અંબાર
ઓલી પારની અગન ઊઠે અંગ જી,
અમથી આંખે તો માંડ્યાં મેઘનાં ધનુષ
માંડી મીટમાં ઘેરાતો એક જ રંગ જી.
– હરિકૃષ્ણ પાઠક
આલબમ : લીલોછમ ટહુકો
સ્વરાંકન અને સ્વર : નેહલ રાવલ ત્રિવેદી
.
આ મારી ગઝલો છે કે નહીં એની પરખ કરશે કોણ પછી ?
આપણી વચ્ચે સૌ ગુફ્તેગુ તો જાહેર કરશે કોણ પછી ?
મને અળગો રાખીને ન પૂછ્યા કર કે આ જુદાઈ કેમ છે ?
મિલનની મસ્તીની કદર આપણા જેટલી કોણ કરશે કોણ પછી ?
ગમે છે સૌ દર્દ દુઃખ જેટલાં જ મને, એનુંય કારણ છે ,
માવજત દુઃખોની મારા જેવી મારા વિના કરશે કોણ પછી ?
‘ભગ્ન’ જીવનનો ભરોસો પણ રહ્યો નહીં તો શું થઈ ગયું ?
ન હોત જો મોટ તો ખુદાનો ભરોસો કહે, કરશે કોણ પછી ?
– જયશ્રી મર્ચન્ટ
આલબમ : લીલોછમ ટહુકો
સ્વરાંકન અને સ્વર : નેહલ રાવલ ત્રિવેદી
.
થીજે સૂરજ પણ ઠંડા સમંદરના ફીણ વચ્ચે !
ઓગળે હવા ટીપે ટીપે, બળબળતા મીણ વચ્ચે !
હું પડઘા બનીને, કેવી આપ વેરવિખેર થઈ ગઈ?
બસ, હવે તો વસું છું, એકલી આ ખીણ વચ્ચે!
પથ્થરો ફેંક્યા કર્યા સતત આયના બહાર કાઢવા મને,
ચહેરો તરડાઈને યે રહ્યો અકબંધ, પ્રતિબિંબ વચ્ચે.
તમારું આમ અચાનક આવવું, નકી જ સપનું છે!
મને ખણી દો ચૂંટી, છું કદાચ હજુયે નીંદ વચ્ચે !
‘ભગ્ન’ લાગણીએ કરડાતી ગઈ સાવ છેવટે !
થીજતી ગઈ હું ધીમે ધીમે રહીને આમ હીમ વચ્ચે!
– જયશ્રી મર્ચન્ટ
આલબમ : લીલોછમ ટહુકો
સ્વરાંકન અને સ્વર : નેહલ રાવલ ત્રિવેદી
.
વરસાદ ન ય આવે, ચાલને સાથે વરસીએ સાવ અમસ્તાં !
મોસમ ભલે બદલે, પણ ન આપણેબસ બદલીએ સાવ અમસ્તાં!
ન સજવું, સજાવવું, મહેંકવું, મહેંકાવવું, ઘર, મંદિર યા બાગમાં,
આપણે તો બસ, ખીલીને કરમાઈએ સાથે, સાવ અમસ્તાં !
ક્યાં કોલ માણવા છે કે ક્યાં વચનો તોડવાં છે, આપણે અહીં ?
બસ મૂકીને હાથમાં હાથ ચાલતા રહીએ, સાવ અમસ્તાં !
આ ઝરણું, કિરણ, ઘટા, તારા, ફૂલ, પહાડો અને આ દરિયો
અહીં આમ જ બસ, નિરર્થક ફરતાં રહીએ, સાવ અમસ્તાં !
‘ભગ્ન’ શ્વાસ બંધ થવા સુધી હસતા રહીએ સાવ અમસ્તાં !
બસ અમસ્તાં અમસ્તાં, હસતાં હસતાં જીવતાં રહી, સાવ અમસ્તાં !
– જયશ્રી મર્ચન્ટ
આલબમ : લીલોછમ ટહુકો
સ્વરાંકન અને સ્વર : નેહલ રાવલ ત્રિવેદી
.
વાતમાં વાત જેવું કશુંયે બાકી રહ્યું છે જ ક્યાં ?
કહેવા જેવું તું તે હજુ સુધી કહ્યું છે જ ક્યાં ?
મને આંસુઓનાં સાગરમાં ડૂબી જવા દો હવે,
તરણાના આશરા જેવુંયે કશુંક રહ્યું છે જ ક્યાં?
સરી જતો બંધ મુઠઠીમાંથી, રેતીની જેમ સમય,
મુઠ્ઠીમાં બાંધી રાખવા માટે, ભાગ્ય રહ્યું છે જ ક્યાં?
જા, તું અને હું બેઉ હવે તો મુક્ત થઈ ગયા અંતે,
બંધાઈને રહેવા જેવું કોઈ સગપણ રહ્યું છે જ ક્યાં?
‘ભગ્ન’ ગઝલોની ‘વાહ વાહ’ની ગુંજ છે મહેફિલમાં,
સમજીને ગઝલને ચાહનારું કોઈ રહ્યું છે જ ક્યાં?
– જયશ્રી મર્ચન્ટ
આલબમ : લીલોછમ ટહુકો
સ્વરાંકન અને સ્વર : નેહલ રાવલ ત્રિવેદી
.
ચાલ વર્ષો પછી બેસીએ, આજે સાથે ઓસરીએ !
વીતેલાં અબોલાનો ઉત્સવ ઉજવીએ, ઓસરીએ !
માછલી બની દરિયામાં ક્યાં, તરતાં-રમતાં રહેવું છે?
તારી સાથે જળ વિના તરફડવું છે, બેસી ઓસરીએ !
વાવેલાં હરિત વૃક્ષો શું મુળીયાંભેર જ ઊખડી ગયાં !
ખરેલાં પાનનો ખડકલો રહી ગયો હવે ઓસરીએ !
પડુંપડું થતી ઘરની ભીંત કે છતનો શો છે ભરોસો ?
ઘરનો આભાસ તો બાકી રહેશે સદાયે ઓસરીએ !
વન-ઉપવનને શહેરોના અજગર ભલેને ગળી ગયા,
બાકી તોય રહ્યો છે હજુય તુલસી ક્યારો ઓસરીએ !
‘ભગ્ન’ સંબંધોની સીલક છે, વર્ષો જૂના થોડા પત્રો !
વાંચ્યા કરો બેસી હવે, એને, એકાંતની ઓસરીએ !
– જયશ્રી મર્ચન્ટ
