Category Archives: ટહુકો

રાજકોટ રંગીલું શહેર છે – અવિનાશ વ્યાસ

સ્વરઃ મહેન્દ્ર કપૂર
ગીતઃ અવિનાશ વ્યાસ
સંગીતઃ ગૌરાંગ વ્યાસ
ચિત્રપટઃ પંખીનો માળો (૧૯૮૧)

Underbridge_Circle_Rajkot

જેની ઉપર માલિકની મ્હેર છે, રાજકોટ રંગીલું શહેર છે
હે રાજકોટ રંગીલું શહેર છે

લોક રૂડાં ને દિલના દિલેર છે રાજકોટ રંગીલું શહેર છે
હે રાજકોટ રંગીલું શહેર છે

રોડોમાં રોડ એક ધર્મેન્દ્ર રોડ છે
હેમા માલિની નથી એટલી જ ખોડ છે
અહીં પેંડાવાળાને લીલાલહેર છે
રાજકોટ રંગીલું શહેર છે

જેની ઉપર માલિકની મ્હેર છે, રાજકોટ રંગીલું શહેર છે
હે રાજકોટ રંગીલું શહેર છે

હે સાંગણવા ચોક આ શહેર તણી જાન છે
ડગલે ને પગલે ત્યાં પાનની દુકાન છે
અહીં મોટર ને માનવીને વેર છે રાજકોટ રંગીલું શહેર છે

જેની ઉપર માલિકની મ્હેર છે, રાજકોટ રંગીલું શહેર છે
હે રાજકોટ રંગીલું શહેર છે

નામ જુઓ રેસકોર્સ મળે નહિ ઘોડલાં
હાથોમાં હાથ નાખી ફરે અહીં જોડલાં
પણ ઘોડલાં ને જોડલાંમાં ફેર છે રાજકોટ રંગીલું શહેર છે

જેની ઉપર માલિકની મ્હેર છે, રાજકોટ રંગીલું શહેર છે
હે રાજકોટ રંગીલું શહેર છે

હે આજીના ડેમ ઉપર પ્રેમીઓનો ખેલ છે
સૌ જાણે કુંવારા પણ ભાઈ પરણેલ છે
એક રસ્તા ઉપર ને બીજી ઘેર છે
રાજકોટ રંગીલું શહેર છે

જેની ઉપર માલિકની મ્હેર છે, રાજકોટ રંગીલું શહેર છે
હે રાજકોટ રંગીલું શહેર છે

સોની બજારમાં નવા નવા ઘાટ છે
કારિગરી અહીંની ભારતમાં વિખ્યાત છે
જેનાં થાતાં વખાણ ઠેર ઠેર છે રાજકોટ રંગીલું શહેર છે

જેની ઉપર માલિકની મ્હેર છે, રાજકોટ રંગીલું શહેર છે
હે રાજકોટ રંગીલું શહેર છે

આલ્ફ્રેડ હાઈસ્કૂલ એક મોટો ઈતિહાસ છે
ગાંધીબાપુએ કર્યો અહીં અભ્યાસ છે
એવો ઉમદા આ ગામનો ઉછેર છે
રાજકોટ રંગીલું શહેર છે

જેની ઉપર માલિકની મ્હેર છે, રાજકોટ રંગીલું શહેર છે
હે રાજકોટ રંગીલું શહેર છે

લોક રૂડાં ને દિલના દિલેર છે રાજકોટ રંગીલું શહેર છે
રાજકોટ રંગીલું શહેર છે

ગઝલ – ભારતી રાણે

તેજના ભારા લખ્યા ને ઘોર અંધારા લખ્યાં,
તેં હરેક ઈન્સાન કેરાં ભાગ્ય પણ ન્યારાં લખ્યાં.

સૂર્ય પર જ્વાળા લખી ને રણ ઉપર મૃગજળ લખ્યાં,
રાખની નદીઓ તટે તેં સ્વપ્ન-ઓવારા લખ્યા.

શું હતો તુંયે વિવશ લખવા હૃદયને શબ્દમાં ?
જળ ઉપર લહેરો લખી ને આભમાં તારા લખ્યા !

ઘાસ પર ફૂલો લખ્યાં ને ડાળ પર પર્ણો લખ્યાં,
મોસમે આ પત્ર કોના નામના પ્યારા લખ્યા ?

ચંદ્રએ શાના ઉમળકે સાગરે ભરતી લખી ?
ડૂબતા સૂરજને નામે રંગના ક્યારા લખ્યા ?

કોણ દિવસરાત શબ્દોની રમત રમતું રહ્યું ?
રેત તો ભીની લખી, ને સાગરો ખારા લખ્યા !

– ભારતી રાણે

જીરાથી છમકારી છાશ મારા વ્હાલમજી – નિરંજન ભાર્ગવ

આજે એક મસ્ત મઝાનું ગીત માવજીકાકા પાસેથી મળી ગયું, તો થયું કે તમારી સાથે પણ વહેંચી જ લઉં..! જીરાથી છમકારેલી છાશ, તાજું માખણ (દુકાનમાં મળતું ‘બટર’ નહિં, હોં!), અને લાપસીની વાત એક જ ગીતમાં આવી જાય, તો કેટલું સ્વાદિષ્ટ બની જાય ગીત..!! 🙂

સ્વરઃ પૌરવી દેસાઈ
રચનાઃ નિરંજન ભાર્ગવ
સંગીતઃ નવીન શાહ

જીરાથી છમકારી છાશ મારા વ્હાલમજી
જીરાથી છમકારી છાશ

આખા ઘરમાં છીંકાછીંક બસ
આખા ઘરમાં છીંકાછીંક બસ..

જીરાથી છમકારી છાશ

પપપ રે ગમપ, મમમ સારેગમ, ગગગ મગરેસા

છમકારો તો ચોકટ ચમચ ચમકી ચડી ગયો છે છાપરે
હલકી ફુલકી હવાની ઓઢણી ધમકની ધારે સાસરે

રમતો પુષ્પો કરી રહ્યા છે સવાદિયા થઈ સ્વાદ
પપપ રે ગમપ, મમમ સારેગમ, ગગગ મગરેસા

તાજું માખણ તાજું છે તો શેકું શુકનની લાપસી
મનમાં ગમતી વાત કરી ત્યાં કોણે પૂરાવી ટાપસી

મુંગામંતર બેઠાં’તાં જે ઓલ્યા બારે માસ ઈ
પપપ રે ગમપ, મમમ સારેગમ, ગગગ મગરેસા

જીરાથી છમકારી છાશ મારા વ્હાલમજી

ગઝલ – ફિલિપ ક્લાર્ક

હોઠ સુધી આવી અટકી જાય છે,
કોઈ દ્વારે આવી ભટકી જાય છે.

આપણા સંબંધના અંધારમાં –
દીપ શ્રદ્ધાના જ ઝબકી જાય છે.

વાત મળવાની સદા કરતાં રહે;
તક મળે ત્યારે જ સરકી જાય છે.

એમના ગુન્હા બધા હું જાણતો;
ફાંસ રૂપે એ જ ખટકી જાય છે.

વૃક્ષ આખું શ્વાસમાં ઝોલે ચઢે,
બેસવાની ડાળ બટકી જાય છે.

– ફિલિપ ક્લાર્ક

ગઝલ – વિનોદ રાવલ

થાક ખાવા લગીર ઊભા છે,
ફૂલ પાસે સમીર ઊભા છે.

કોઈ વરસવા અધીર ઊભા તો,
કોઈ ખૂલ્લા શરીર ઊભા છે.

પૂર ઘટવાની રાહ જોતાં ત્યાં,
કોઈ તો સામે તીર ઊભા છે.

બ્હાર જેવા જ કોઈ મોટેરા,
આપણામાં ફકીર ઊભા છે.

એ સ્વયં મૃગ સમાન તરફડતાં,
જે ચલાવીને તીર ઊભા છે.

– વિનોદ રાવલ

ગઝલ – હનીફ સાહિલ

મારા સર્વે ગુમાનથી આગળ,
તીર કોઈ નિશાનથી આગળ.

ત્યાં હતું શહેર એક વસાવેલું,
મારા ઉજ્જડ મકાનથી આગળ.

થાય છે એવી તીવ્ર ઇચ્છા કે,
જઈને રહીએ જહાનથી આગળ.

હોય પંખી ભલે ને પીંજરમાં,
પણ છે દૃષ્ટિ ઉડાનથી આગળ.

શક્ય છે હો જમીન જેવું કંઈક,
દૂર આ આસમાનથી આગળ.

સાથ આપે તને તો લઈ ચાલું,
આ ધરા આસમાનથી આગળ.

દિલ ને દુનિયાની હકીકતથી હનીફ,
છે ગઝલ દાસ્તાનથી આગળ.

– હનીફ સાહિલ

પતંગનો ઓચ્છવ – રમેશ પારેખ

આજે વાસી ઉત્તરાણના દિવસે એક વાસી પોસ્ટ… ટહુકો પર ૨ વર્ષ પહેલા રજું કરેલું (અને લયસ્તરો પર ૬ વર્ષ પહેલા) રમેશ પારેખનું આ પતંગ ગીત.. પણ સાથે એક તાજી કવિતા એટલે આ નીચેનું ચિત્ર.

દેશથી દૂર રહેતા અમદાવાદીને ૧૪મી જાન્યુઆરીએ યાદ આવતું અમદાવાદ અહિં બખૂબી રજૂ થયું છે! સીદી સૈયદની જાળીમાં જાણે પતંગ નહીં, પણ જાત અટકી ગઇ છે!

10896252_10205560045778645_696266904078674667_o

******

ચાર વર્ષ પહેલા લયસ્તરો પર ધવલભાઇએ આપેલું આ મઝાનું પતંગ ગીત – આજે સીધેસીધું ત્યાંથી અહીં ટહુકો પર..!! એમનો પતંગ આપણે કાપ્યો નથી, તો યે આપણે અહીં લઇ લીધો – એના જેવું!! આપ સૌ ને અમારા તરફથી મકરસંક્રાતિની ખૂબ ખૂબ – પતંગ બોર અને તલના લાડુ ભરી શુભેચ્છાઓ..!!

પતંગનો ઓચ્છવ
એ બીજું કંઈ નથી, પણ
મનુષ્યના ઉમળકાઓનો છે ઘૂઘવતો વૈભવ !

નભની ઊંડીઊંડી ઉદાસીઓને લૂછવા
નભની ભડભડતી એકલતા ભૂંસવા
જુઓ, મનુષ્યો-
ઉંમગના રંગોમાં ઝબકોળી-ઝબકોળી
પ્રીતિની પીંછી ફેરવતા ઉજ્જડ-ઉજ્જડ નભમાં.

ઉજ્જડ નભને નમણું નજરાણું
ઉર્ફે આ પતંગ !

હરેક જણના પતંગ પર
લખિયો છે આ સંદેશો કે
હે નભ ! તું નીચે આવ !
આવ નીચે ને જરાક હળવું થા…
માર નગારે ઘા,
ગમગીનીનો ગોટો વાળી
જલદી કૂદ કછોટો વાળી
ઓચ્છવના આ રંગકુંદમાં ડૂબકી મારી ગા !
આવ, આવ, તું જરાક નીચે આવ ને હળવું થા…

આભ, તને
આ પતંગ રૂપે છે નિમંત્રણ-
નીચે આવી ચાખ ઉમળકો,
ચાખ જુવાની, ચાખ લાગણી
ચાખ પ્રેમ ને ચાખ હૃદયના ભાવ
આભ, તું જરાક નીચે આવ…

– રમેશ પારેખ

કંઠી બાંધી છે તારા નામની – અશરફ ડબાવાલા

કંઠી બાંધી છે તારા નામની
અઢળક અને અઢીમાં ફેર નહીં કાંઈ એવી લાગી મમત તારા ગામની.

માગ્યું મળે ને મન છલકાતું હોય ત્યારે કાંઠાનું ભાન રહે કેમ ?
કેટલા કોરા ને અમે કેટલા ભીંજાણા ઇ પૂછો ના મે’તાજી જેમ.
સાચું પૂછો તો એક જણને મળ્યા અને જાતરા ગણો તો ચાર ધામની
… કંઠી બાંધી છે તારા નામની

કેડીથી આડી ફંટાઈ મારી ઘેલછા કાંડું પકડીને મને દોરે
ચરણો ને ચાલની તો વાત જ શું કરવી ? હું ચાલું છું કોઈના જોરે
મોજડીની સાથ મોજ રસ્તે ઉતારી, હવે મારે નથી કોઈ કામની
… કંઠી બાંધી છે તારા નામની

– અશરફ ડબાવાલા

એક સવારે – સુન્દરમ્

એક સવારે આવી,
મુજને કોણ ગયું ઝબકાવી ?

વસંતની ફૂલમાળા પહેરી,
કોકિલની લઈ બંસી,
પરાગની પાવડીએ આવી,
કોણ ગયું ઉર પેસી ? મુજને૦

કિરણ તણી કોમળ અંગુલિએ
રમ્ય રચી રંગોળી,
સોનલ એના સ્નેહસુહાગે
કોણ રહ્યું ઝબકોળી ? મુજને૦

– સુન્દરમ્

‘એક સવારે’ ગીતમાં પરમતત્ત્વની અનુભૂતિનો સ્પર્શ વિસ્મયયુક્ત મનોહર વાણીમાં પ્રશ્નરૂપ પામ્યો છે. જીવાત્મા જાગૃતિના પહેલવહેલા અનુભવની કૌતુકસભર વાતમાં ‘એક સવારે’ પોતે તો ગાઢમાં નિદ્રામાં હતો ત્યારે વસંતની ફૂલમાળા પહેરીને, કોયલના સ્વરની બંસી લઈ, પુષ્પરાગની પાવડીઓ પહેરી મારા ઉરમાં કોન પ્રવેશી ગયું ? વગેરે સૌંદર્યપરક ઘટકોથી સર્વસ્પર્શિતાનો અનુભવ તાદૃશ કરે છે. બીજી કડીમાં કિરણોની કોમળ આંગળીઓ (જાણે તેજ-સળી) વડે રમણીય રંગોળી મનમંદિરમાં રચી જઈને સ્નેહની સુવાસ પ્રસરાવી જનાર એ અદૃશ્ય તત્ત્વ જ સર્વત્ર વ્યાપ્ત છે, એ હવે ભક્તને સમજાય છે.

(આસ્વાદક : રમેશ એમ. ત્રિવેદી)

बूंदन बूंदन बरसे मेहा – सुब्रत सिन्हा

આજે વર્ષો પછી અહીં San Francisco (Bay Area) માં એવો વરસાદ આવ્યો કે દેશની યાદ આવી ગઇ.. આખી રાત આખો દિવસ.. થોડા સૂસવાટા, થોડો ઝરમર ઝરમર… રસ્તા પર ટાફિક લાઇટ બંધ થઇ અને જ્યાં પગ મૂકો ત્યાં પાણી.!! આમ તો કેટલાય લોકો હેરાન પણ થયા હશે, પણ મને વરસાદ એટલો નથી નડ્યો, એટલે મને અહીં પ્રસ્તુત આ ગીત લલકારવાનું ક્યારનું મન થયા કરે છે..

એકવાર સાંભળીને પછી કહો, છે ને એકદમ મઝાનું, વારંવાર મમળાવવું અને સંભળાવવું ગમે એવું ગીત…?!?

સ્વરાંકન – માટીબાની
સ્વર – નિરાલી કાર્તિક શાહ અને અંકિતા જોષી

For Live Enquiries, email- info.maatibaani@gmail.com
Boondan Boondan Barse Meha,
Kajrari Kaari Badariya,
Aise Naache Mora Manva,
Jaise Banme Mor Papiha

Bheege Na More Pi Ki Patiya,
Ho Jisme Aavan Ki Batiya,
Baawri Tu Aur Tera Andesa,
Saawan Piya Aavan ka Sandesa,
Chal Daale Jhule Bagho Mein,
Phir Mehke Mehndi Hatho Mein,
Sa Sa…Sa Re Ni Sa ni dha Ni Sa ni Pa ga Ma Re Sa Ni Sa
Boondan Boondan

Download Audio :
https://itunes.apple.com/ne/album/maatibaani-vol.-1-ep/id662273036

This song is written like a conversation between two friends and describes the separation and the excitement of meeting with their beloved in the picturesque month of monsoon.This is a song for the festival of Teej that is celebrated in the month of ‘Shraavan’ by the women in North India.

 

Translation :
The rain drops are falling,
And how the clouds have put kohl !
My heart dances with joy
Like a peacock in the forest !

Ohh let not my beloveds letter get drenched
What if it has the message of His homecoming?
Ohh crazy you and your silly doubts!
These rains are itself a message of his homecoming!
Lets put swings in the garden!
Lets put henna on our hands!
Sa Sa…