જાદુ – ધ્રુવ ભટ્ટ

ચાલ સખી, પાંદડીમાં… અને એ ગીત મારા કહેવાય કઇ રીતે? કવિ ધ્રુવ ભટ્ટ ના બંને ગીતો મારા ખૂબ જ ગમતાં ગીત..! જેટલીવાર સાંભળો એટલીવાર કવિની કલમને દાદ આપવાનું મન થાય.. અને આ ગીતમાં કવિએ કુદરતના જાદુને પણ આબાદ રીતે કલમથકી ઉજાગર કર્યો છે..! ખરેખર, કુદરતના સૌંદર્યના દરેક રૂપને જોઇને એ નકરો જાદુ જ લાગે ને?

(નકરો જાદુ…. Top of Nevada Falls, Yosemite N.Park, Apr 09)

* * * * *

લોક કહે ડુંગર પર ઊગ્યાં છે ઝાડ,
મારાં ઝાડવાંમાં ડુંગર રમમાણ છે,
આખો યે દેશ સાવ વાદળ થઇ જાય
એવા નકરા જાદુનું આ કામ છે.

કાળા-જૂના પથ્થરમાં ઊભી તિરાડ સમી
આકરી વ્યથામાં સ્હેજ જોવું,
અંદર છે ઝરણાને રણઝણતું રાખવાને
આખાયે જંગલનું હોવું.
ક્યાંક કંઇક કોળે તો એક વાત જાણીએ કે
ધરતી તો ઊગવાનું જ્ઞાન છે.

આખો યે દેશ સાવ વાદળ થઇ જાય
એવા નકરા જાદુનું આ કામ છે.
લોક કહે ડુંગર પર ઊગ્યાં છે ઝાડ,
મારા ઝાડવામાં જંગલ રમમાણ છે.

મહુડા કે સાગડામાં આથમતા સૂરજથી
જંગલની વારતાઓ થાય નહીં;
રંગ-રૂપ, ગંધ-સ્વાદ, શબ્દ-ઢોલથાપ વિના
જંગલના ગીતો ગવાય નહીં.
જંગલ તો હાથ મૂકો છાતીએ ને
સાંભળી લો એવા થડકારનું નામ છે.

– ધ્રુવ ભટ્ટ