સૌ પ્રથમ તો… ગુજરાત દિનની આપ સર્વેને ખૂબ ખૂબ શુભેચ્છાઓ..! આજે – ગુજરાત specific નો નહીં, પરંતુ જેમની મહેમાનગતિ મનભરીને માણી રહી છું – એવા Detroit ના ગુજરાતીઓ Specific વાત કરવી છે.
ગઇકાલે April 30, 2011 ના દિવસે.. અહીં સ્વર્ણિમ ગુજરાતની Detroit (Michigan)ના આંગણે અલૌકિક ઉજવણી માણી..! (આજે એનો બીજો ભાગ – કવિ શ્રી રઇશ મણીઆર અને કવિ શ્રી વિવેક ટેલરને માણીશું). ગુજરાતથી હજારો માઇલ દૂર.. ૮૫૦ ગુજરાતીઓથી ખીચોખીચ ભરેલા હોલમાં .. ૫ કલાક સુધી નોન-સ્ટોપ ચાલેલો એ પ્રોગ્રામ એક આશ્ચર્યજનક અને ઐશ્વર્યથી ભરપૂર અનુભવ રહ્યો..! Guest of Honor … ઐશ્વર્યા મજમુદાર વિષે તો કંઇક કહેવાનું બાકી રહ્યું જ નથી.. પણ એની સંગીત સાધનાને કાલે રૂબરૂમાં માણવાનો અનુભવ એ તમને જાણે એક અલગ જ દુનિયામાં લઇ જાય છે..!
આ કાર્યક્રમ વિશે વધુમાં .. ટૂંક સમયમાં ફરીથી વાત કરીશ..! ઘણું ઘણું કહેવું છે આ અનુભવ વિષે..! અને સાથે વહેંચવું છે બધા સાથે જે અમે ગઇકાલે માણ્યું..! અને સાથે લઇ આવીશ વધુ સારું રેકોર્ડિંગ..! પણ હાલ પૂરતું – મારા સેલફોનમાં રેકોર્ડ કરેલું આ તાના-રીરી ફિલ્મનું અદ્ભૂત ગીત માણીએ.
નીચેની પોસ્ટ વિવેકના બ્લોગ પરથી જ… એટલે શબ્દો, ફોટા, અને સાથે ટેલિફોન નંબર પણ એનો જ..!!
****************
(લિબર્ટી પાર્ક, ન્યુ જર્સી… ….. નવેમ્બર, ૨૦૦૯)
*
ઘણા લાંબા સમયથી આ મુલાકાત અટવાયા કરતી હતી… વચ્ચે એકવાર ઊડતી મુલાકાત લેવાનું થયું પણ જે રીતે મારે અમેરિકા આવવાની ઇચ્છા હતી એ આ વખતે પૂરી થશે એમ લાગે છે… લગભગ દોઢ મહિનો અને અમેરિકાના અલગ-અલગ ખૂણાઓ અને ઢગલાબંધ મિત્રો સાથે મુલાકાત… અદભુત રોમાંચ અનુભવી રહ્યો છું…
અમેરિકાના મારા મિત્રો આ તારીખો નોંધી લે… મારી આ શબ્દ-યાત્રાના સહભાગી થવા આપ સહુને મારું નેહભીનું નિમંત્રણ છે…
* * *
28/04 (ગુરુવાર) : મુંબઈ થી ડેટ્રોઇટ
01/05 (રવિવાર): કાર્યક્રમ (ડેટ્રોઇટ)
સમન્વય પ્રસ્તુતિ સાહિત્ય સંધ્યા, સાંજે ચાર વાગ્યે @ Costick Center, 28600 Eleven Mile Road, Farmington Mills, MI
[734-620-2233, 734-306-1180, 248-7608005]
*
07/05 (શનિવાર): કાર્યક્રમ (શિકાગો)
શિકાગો આર્ટ સર્કલ દ્વારા આયોજિત કાર્યક્મ, સાંજે 6 વાગ્યે. Elk Grove Village High School Auditorium, 500 West Elk Grove Blvd., Elk Grove Village, IL 60007
[(847) 803-9560, 757-6342, 566-2009, 490-0600]
આ બધા કાર્યક્રમમાં કવિ શ્રી રઈશ મનીઆર અને મોના નાયક મારા સાથી મિત્રો છે. અમેરિકામાં વસતા મિત્રો મારો સંપર્ક dr_vivektailor@yahoo.com અથવા 91-9824125355 પર કરી શકે છે..
એમની સાથેના એક વાર્તાલાપ વિષેની પોસ્ટમાં ઉર્વીશ કોઠારીએ નીચેનો વિડિયો સાથે લખ્યું હતું..! ‘તારી આંખનો અફીણી’ (ફિલ્મઃ દીવાદાંડી) એ મહાજાણીતા, મહાલોકપ્રિય ગીતના ઓછા જાણીતા સંગીતકાર અજિત મર્ચંટ. અને એ પોસ્ટ સાથે ઉર્વીશભાઇએ મુકેલો વિડિયોની ક્લિપ પણ અહીં રજૂ કરું છું.
ત્રેવીસમી ફેબ્રુઆરી, 2011ની સાંજે સુરત ખાતે ગાંધી સ્મૃતિભવનમાં એક અલગ જ અંદાજમાં મારા બે પુસ્તકો ‘ શબ્દો છે શ્વાસ મારા’ (ગઝલસંગ્રહ) તથા ‘ગરમાળો’ (કાવ્યસંગ્રહ) અને ઑડિયો સી.ડી. ‘અડધી રમતથી’નું વિમોચન થયું પણ આખી વાત થઈ જરા હટ કે… વિમોચન વિધિ આપે ઉપર મુજબની પહેલી અને બીજી કડીમાં માણી જ હશે… આ છે આ કાર્યક્રમની ત્રીજી કડી…
*
કાર્યક્રમના બીજા ભાગમાં મારા શ્વાસોનું સરનામું યાને કે ‘શબ્દોનું સ્વરનામું’ શોધવાની કોશિશ કરી ગાર્ગી વોરા, અમન લેખડિયા તથા રાહુલ રાનડેએ… અને એ રીતે શરૂઆત થઈ ગુજરાતી ગીત-ગઝલની ગઈકાલને માણવાની અને આવતીકાલને જાણવાની…
મિત્ર ડૉ. તીર્થેશ મહેતાએ કવિના શબ્દ, સંગીતકારના સંગીત, ગાયક કલાકારોના કંઠ અને શ્રોતાજનોના હૈયાના તાર જોડી આપવાનું કામ કર્યું અને એ એમને પહેલીવાર કરતા હોવા છતાં ખૂબ ફાવ્યું અને જામ્યુંય ખરું… (આમ જોઈએ તો એમનો તો ધંધો પણ એ જ છે, હાડકાં જોડવાનો!!)
આખી અનૌપચારિક વિધિમાં કેટલીક ઔપચારિક્તા… આભારવિધિ..
સ્વયમના તથા અન્ય મિત્રોના હાથે કળાકારો તથા કાર્યક્રમની સફળતાના સૂત્રધારોનું ભાવભર્યું સ્વાગત…
અને સુગમ સંગીતની મહેફિલ એની ચરમસીમાએ પહોંચી… વચ્ચે ભાવિન શાસ્ત્રી અને નૂતન સુરતી પણ મહેમાન કલાકાર તરીકે મારું ‘બેઠો મૂંછોના ખેતરમાં બગલો’ ગાઈ લોકોને બહેલાવ્યા…
અને આ છે શરૂઆતથી અંત સુધી હકડેઠઠ રહેલું આઠસો પ્રેમીજનોનો મેળાવડો…
અને કાર્યક્રમની અંતિમ કડી માણીએ ગાગરમાં સાગર.કોમ પર…
મારી સાઇટ ઉપર હું પોસ્ટ મૂકું અને પછી જયશ્રી કોપી-પેસ્ટ કરીને અહીં મૂકે એના કરતાં હું જાતે જ ઘુસણખોરી કરીને પોસ્ટ મૂકી દઉં તો શું ખોટું?
*
આપે ત્રેવીસમી ફેબ્રુઆરી તારીખ તો નોંધી જ લીધી હશે…. હવે આપ સહુના માટે આ આમંત્રણ પત્રિકા…. સમય કાઢી જરૂર પધારશો. આપને અંગત આમંત્રણ પત્રિકા જોઈતી હોય તો આપનું સરનામું મને dr_vivektailor@yahoo.com પર મેલ કરવા વિનંતી છે…
આમ તો આ પોસ્ટ તમે ‘શબ્દો છે શ્વાસ મારા’ કે ‘લયસ્તરો’ પર વાંચી હશે… પણ આ મઝાના સમાચાર અને ભાવભીનું આમંત્રણ તમારા સુધી પહોંચાડવાનો વધુ એક મોકો મળતો હોય તો શું કરવા જતો કરું? 🙂
ફરી એકવાર અભિનંદન દોસ્ત… Direct दिल से ….
આગળ વાંચો… વ્હાલા કવિ મિત્ર – વિવેક ટેલર – ના પોતાના શબ્દો… (એમના બ્લોગ પરથી કોપી-પેસ્ટ – 🙂 )
**********************
ત્રેવીસમી ફેબ્રુઆરી…
આ દિવસ આપની ડાયરીમાં નોંધી રાખજો, દોસ્તો ! કેમકે આ દિવસ આપના એકધારા સ્નેહ અને હૂંફના કારણે જ મારી જિંદગીમાં આવ્યો છે…
આ દિવસે મારા બે પુસ્તકો ‘શબ્દો છે શ્વાસ મારા’ અને ‘ગરમાળો’ તથા ઑડિયો સીડી ‘અડધી રમતથી…’નું વિમોચન ગાંધી સ્મૃતિભવન, સુરત ખાતે થશે… સાથે જ ગાર્ગી વોરા, અમન લેખડિયા અને રાહુલ રાનડે રજૂ કરશે મારા ‘શબ્દોનું સ્વરનામું’ – જાણીતા-માનીતા ગુજરાતી ગીત-ગઝલનો મનહર કાર્યક્રમ…
આપ જો સુરત રહેતા હો અથવા આ દિવસે જો સુરત આવી શક્તા હો તો આપ સહુને મારા આ કાર્યક્રમમાં સહભાગી થવા મારું સ્નેહભીનું આમંત્રણ છે.
આપનું સરનામું જો મને dr_vivektailor@yahoo.com પર મોકલી આપશો તો આપને આમંત્રણ પત્રિકા પહોંચાડવામાં મને સુવિધા રહેશે…
ટહુકો.કોમના શબ્દ અને સૂરોથી વિશ્વભરના ગુજરાતીઓમાં જાણીતી અને માનીતી બનેલી જયશ્રીની આજે વર્ષગાંઠ છે… વર્ષગાંઠ ભલે દર વરસે આવતો હોય અને કેટલાક નિરાશાવાદી દરેક વર્ષગાંઠને મૃત્યુ નિકટ લઈ જતી ક્ષણ કહેતાં હોય, પણ અમે તો આ દિવસને દિલોજાનથી ઉજવવામાં માનીએ છીએ અને વહાલસોયી જયશ્રીને આ દિવસ હજારો વાર આવતો રહે એ જ શુભકામના પાથવીએ છીએ…
મિત્રો, તમને જાણ તો હશે જ કે શનિવારે ‘શિકાગો આર્ટ સર્કલ‘ના મિત્રો તરફથી આપણા કવિ શ્રી ડૉ. અશરફ ડબાવાલાની કાવ્યપ્રવૃત્તિને ગયા શનિવારે સાંજે શિકાગોમાં યોજાયેલા કવિ સંમેલનમાં બિરદાવવામાં આવ્યા હતા. આ સાથે જ આપણા ગુજરાતી બ્લોગ જગત માટે એક અત્યંત આનંદનાં સમાચાર જણાવું ?……… અચ્છા ચાલો, હવે બહુ રાહ નહીં જોવડાવું, એમ પણ શિર્ષક પરથી તો પેપર ફૂટી જ ગયું ને… 🙂
આપણા ગુજરાતી બ્લોગ જગત માટે એક અત્યંત આનંદનાં સમાચાર એ છે કે શિકાગોનાં એ જ બે દિવસીય કાર્યક્રમનાં ભાગરૂપે રવિવારે મુનશી ત્રિપુટીનાં ગુજરાતી સુગમ સંગીતનાં કાર્યક્રમ દરમ્યાન આપણા વ્હાલા ટહુકો.કૉમની સંચાલક ટીમ, જયશ્રી અને અમિતને, ટહુકો.કૉમ દ્વારા થતી ગુજરાતી સાહિત્ય અને સંગીતના અવિરત પ્રચારની નિ:સ્વાર્થ પ્રવુત્તિ માટે ‘શિકાગો આર્ટ સર્કલ’નાં મિત્રો તરફથી એવોર્ડ આપવામાં આવ્યો હતો.
ગુજરાતી બ્લોગ જગતમાં ચાલતી સાહિત્યિક પ્રવૃત્તિની નોંધ અગ્રગણ્ય અખબારોએ તો ઘણા વખતથી લેવા જ માંડી છે. હવે બ્લોગજગતની પ્રવૃત્તિને એવોર્ડ પણ પ્રાપ્ત થઈ રહ્યો છે એ આપણા સૌ માટે અત્યંત ખુશી અને ગૌરવની વાત છે.
સૂરજની બાંગ પુકારતા કૂકડા જેટલી નિયમિતતાથી ક્યારેક શબ્દ તો ક્યારે શબ્દ સાથે સૂર પીરસતા ટહૂકો.કૉમ અને એની ટીમને મારા, ધવલ અને વિવેકનાં પરિવાર તરફથી તથા ઊર્મિસાગર.કૉમ અને લયસ્તરો.કૉમનાં વાચકો તરફથી તેમ જ આપણા સમગ્ર ગુજરાતી બ્લોગ જગત તરફથી હૃદયપૂર્વક ખૂબ ખૂબ હાર્દિક અભિનંદન… અને ભવિષ્યમાં આવા ઘણા પારિતોષિક મળતા રહે એવી અઢળક શુભકામનાઓ…
ટહુકો ની ચોથી વર્ષગાંઠ પર શુભેચ્છાઓ પાઠવનાર દરેક મિત્રોનો ફરી એકવાર ખૂબ ખૂબ આભાર…
(ફોટોગ્રાફ્સ સૌજન્ય: વિવેક ટેલર)
**********************
ટહુકોના ઉદ્ભવ સુધી મને ગર્વ રહેતો કે મારી પાસે કદાચ સૌથી વધુ ગુજરાતી ગીતો હશે, કવિ સંમેલન અથવા મુશાયરામા કવિઓએ પોતે રજૂ કરેલ અથવા નામી-અનામી ગાયકોએ ગાયેલ, ઓડિયો કેસેટમાં સ્ટોર થયેલ…
પણ ૨૦૦૬ પછી, ટહુકોના પ્રદુર્ભય પછી, મીઠી ઇર્શ્યા આવે છે અને રોજ ટહુકા પર ગયા વગર, ગમે એટલું કામ બાકી હોય તો પણ, ચાલતું નથી..
આપ CPA છો, અને સમય કાઢી આટલું સરસ કામ કરો છો, ખરેખર અદ્ભૂત..! અહીં CA થઇને પોતાના સાહિત્ય શોખ માટે તો ઘણો સમય પાઠવીએ છીએ પણ બીજા માટે..?
ઘણી ઘણી હાર્દિક શુભેચ્છાઓ..!
કવિ મકરન્દ દવેનું ‘ગમતું મળે તો અલ્યા ગુંજે ન ભરીએ, ને ગમતા નો કરીએ ગુલાલ..! ખરેખર સરસ રીતે પ્રચ્યુત છે.
દિલિપ શાહ , અમદાવાદ
*****************************
ખૂબ ખૂબ અભિનંદન. ઘણી મહેનત કરીને ઘણું સારુ કામ કરી રહ્યા છો. ખૂબ જ ગમે છે. પાછળના ગીતોની લિંક પણ સરસ મળી રહે છે. આ વાત ખૂબ ગમે છે. ઘણીવાર ઘણા વખતથી શોઘતા હોઇએ અને આમ અચાનક મળી જાય છે તો ખૂબ સારું લાગે એ. મારી પાસે કોઇ શબ્દો જ નથી આ અનુભૂતિ ને વર્ણવવા માટે..!
– પારેખ
દરિયાપારથી યાયાવર પક્ષીની અદાથી ઉડીને આવતી તમારી ભાષાપ્રીતિ ઉડીને આંખે વળગે છે, ખૂબ ખૂબ અભિનન્દન, ટહૂકો -સ્વભાવે ક્ષણની ઘટના છે, તમે આ ક્ષણને ચાર વર્ષ લાંબી કરીને કાળઝાળ ઉનાળામાં એક વૃક્ષે કરવું જોઇએ એવું ઐતિહાસિક કામ કર્યું છે. આ સાથે એક લઘુંનિબંધ ‘પવન અને ટહૂકો’ મોકલુ છું.
પવન અને ટહૂકો: કવચ અને કુંડળ
સવારના સવા પાંચ વાગ્યા છે, સળગતા ઉનાળાની સંપૂર્ણ ગેરહાજરી છે. મોટી ગુફા જેવા આકાશ તરફ જોઇ રહ્યો છું. નાના ગોખલાઓમાં પ્રગટેલા દિવાઓ જેવા તારાઓ તેમના રુપેરી અજવાળાને લીધે તેમના પિતરાઇ સૂરજ જેટલા ઉગ્ર નથી લાગતા.અચાનક એક કોયલનો ટહૂકો સંભળાય છે, ક્ષણાર્ધમાં ટહૂકો મારો કબજો લઇ લે છે.
જો કે ટહૂકાને કાંઠે બેઠેલું પક્ષી અચાનક જ મને પે’લા ઉપનિષદીય ચિત્રમાં જોતરે છે, પક્ષી વૃક્ષ પરથી જાણે મુંડક ઉપનિષદના સાક્ષીપણાના સત્યવચનો ઉચ્ચારી રહ્યું છે.ડાળ અને ટહૂકાની દિશા શોધવા જેટલું ભાન હજી પ્રગટ્યું નથી, ટહૂકાના સ્પર્શનું ગીત જાગી ઉઠ્યું છે. ગઇકાલની અસહ્ય ગરમીના આંકડા લઇને વર્તમાનપત્રો હજી નથી આવ્યા. એક પક્ષી ફળ ખાય અને બીજું સાક્ષી બને એ ઘટનાને હજી એકાદ ક્ષણની વાર છે. ટહુકા અને મારા વચ્ચે દ્વૈત રચાય એ પહેલાની આ ક્ષણ છે, અહીં તો નરસિંહ કરતાલ નહીં પણ કર્ણદ્વાર પકડીને બેઠા છે, ‘જાગીને જોઉ તો જગત દીસે નહીં ‘ જેવી કવિક્ષણ અને ટહૂકાનું મિલન છે.
દુર સ્ટ્રીટલાઇટ નીચે છોડનો થાકેલો પડછાયો અજવાળાની રાહ જોઇ રહ્યો છે. અંધારાની ડગેલી શ્રધ્ધાની ધ્રુજતી આંગળીઓ વચ્ચેથી અજવાળું પ્રવેશ કરશે તેવું જણાઇ આવે છે. ઘરમાં પડેલી કેરીઓમાં સુતેલું એક આંબાવાડિયું જાગી ઉઠે છે. કોયલના ટહૂકાને લીધે ઘરનો એ ખૂણો જરા બોલકો બની ઉઠે છે.આંબાવાડિયા વિનાના ટહૂકાની ચારે બાજું સુવાસ છે, મન બાળપણ અને આંબાવાડિયું ખોલીને બેઠું છે. કાચી કેરીની નાની ગોટલીમાં બાળપણની વારતા સંતાડી રાખી છે. પવનની એક પછી એક આવતી લહેરો પર હાલકડોલક થયા વિના ટહૂકાની એક નાવ આવી રહી છે.એમ થાય છે કે પવનનું કવચ પહેરી લેવું છે, ટહૂકાનું કુંડળ કાનને વીંટળાઇ વળે એવું એક વમળ કર્ણવિવરને કિનારે લાંગર્યુ છે.જો કે પવન અને ટહૂકો આમ તો એક રેશમી, આછું સફેદ મલમલમાં મૂકી રાખવાનું મન થઇ આવે છે. પછી આખો દિવસ કોઇને દેખાય નહીં તેવા કવચ અને કુંડળથી રક્ષાઇ જવું છે. મન ગઇકાલથી કર્ણને ‘મદાયત્તમ તુ પૌરુષમ’ ના લહેકાથી સંભારી રહ્યું છે. મારી સાથે જ કર્ણ પણ જાગ્યો છે.
ટહૂકાની નાજુક પીંછીથી પાંદડાં ઉઘાડ પામી રહ્યા છે, દિવસનું આક્રમણ આવી રહ્યું છે તેનો અણસાર ટાંકણીના ટોચ જેવા અજવાળાના ફણગા ફૂટી રહ્યા છે. ટહૂકાના વારસદારની જેમ શરૂમાં તો રૂપેરી તડકો તેની કોમળ દોંડાદોંડથી આંગણું અજવાળી મુકશે. પછી કોપભવનથી સૂરજના સાત દૂતો અજવાળામાં અગ્નિ ઉમેરશે, ટહૂકાને બદલે હોર્ન અને વૃક્ષપત્રની જગાએ વર્તમાનપત્ર આવી જશે, કેલેંડરનું પાનું અને ‘ચા’ની ચુસકીથી દિવસના હીંચકાને એક જાણીતો ધક્કો લાગશે, વાગશે. અને જાગી ઉઠશે ભીષ્મનું બાણશૈયા પરનું પ્રભાતિયું, ટહૂકાનો ઝાંખો પડતો ચહેરો, મ્લાન બની ગયેલા તારાઓના દિવસના ડસ્ટરથી ભુંસાતા ગીતો, મારામાંના ‘હું’નો બ્રશને કારણે ઉભરી રહેલો ચમકીલો દેખાવ હવે સ્પષ્ટ થઇને ટહૂકાથી દૂર ધકેલાઇ ગયો છે.
હવે તો થાય છે આખો દિવસ આ પવનકવચ અને ટહૂકાકુંડળ સાથે કુરુક્ષેત્રમાં ફરવું છે, રૂમમાં હવાને કહ્યાગરી કરવા મથી રહેલા મશીન સાથે આ પવન-ટહૂકાનું કવચ-કુંડળ પણ પહેરી રાખવું છે.
Dr. M-M Yugal (Mahendra-Meera Mehta) J – A Bhakta Yugal, & the whole of Tahuko-Parivaar,
‘ Hope / Pray, you all are in The Best of Everything
We don’t know how to thank you all !
[ It’s a happy coincidence : Mehta-s are thickly acquainted with us since as early as early ’70-s and later since ’85 onwards By the way,How is Dr.Kala-family( in Europe ?) ? .]
We’re always happy about Jayshree-endeavours after she came to us here, 3-4 yrs ago, gathered our few humble albums & then again met us to attend our concert on LA ;…..
Some “doctor”swajan” from Surat,followed up with Dr.Mukul’s ghazal in our own handwriting, got the ghazal “placed” in Tahuko, (https://tahuko.com/?p=4730) as a surprise to Dr.( means “Dear” too ! ) Mukulbhai..& so on..!
ગુજરાતી ભાષાપ્રેમમાં ઓટ આવી રહી એ ત્યારે આવા સંનિષ્ઠ પ્રયત્નોને બિરદાવવા, આવકારવા અને પ્રોત્સાહવા જોઇએ, દેશ-વિદેશમાં સૌએ..!
Our sincere-most good-wishes are always with you all.
May The All – Merciful Almighty Keep You Tahuko Family Eternally Blessed.
– Harihi Ommm
LOVE APLENTY
from
– Vibha – Rasbihari Desai
*****************************
અને કવિ શ્રી કૃષ્ણ દવે એ આ ગઝલ ખાસ ટહુકો માટે મોકલી છે…એક રીતે ટહુકાને ઘણી લાગુ પડે છે… આમ ભલે ચાર વર્ષ થયા, પણ આ અમે જે કરી એ તો શરૂઆત છે.
શરૂઆત…
એ જ આવીને જીણવટથી સમજાવશે, આ અમે જે કરી એ તો શરૂઆત છે
એક આખી ગઝલ તો હવે આવશે, આ અમે જે કરી એ તો શરૂઆત છે.
બારણા, બંધ દિવાલો નડી, તે છતાં સ્હેજ અમને સુગંધી જડી,
વાત આખી હવે એ જ ફેલાવશે, આ અમે જે કરી એ તો શરૂઆત છે.
જાત ને હું કસી આમ ઉભો રહું, ઝણઝણી કાનમાં વાત ધીમે કહું,
એ સ્વયમ આવશે, સૂર રેલાવશે, આ અમે જે કરી એ તો શરૂઆત છે.
કૂંપળોના લીલાછમ ખયાલો લખી, ડાળી પર લીલીછમ ટપાલો લખી
વૃક્ષ પોતે જ ટહુકાને બોલાવશે, આ અમે જે કરી એ તો શરૂઆત છે.
હાથ પકડીને મોજા ઘૂંટાવ્યા અમે, શંખ છીપ, મોતી ભણાવ્યા અમે,
માછલી સાત દરિયા લખી લાવશે, આ અમે જે કરી એ તો શરૂઆત છે.
– કૃષ્ણ દવે
*********************
અને એક ટહુકો વ્હાલી ઊર્મિ તરફથી..!
સરનામું ટહુકાનું
સામેના
ઝાડ ઉપરની ડાળી પર
એ રોજ મીઠા ટહુકા રેલે.
મારા ઘરની બારી
રોજ એના ટહુકા ઝીલે.
ટહુકો મારી ભીતર જઈ પડઘાય
અને મનેય મજબુર કરે,
પડઘાવાને.
પછી તો
કોણા ટહુકે ને કોણ પડઘાય,
જરીયે ન કળાય !
ટહુકો પડઘો થઈને ટહુકે;
પછી પડઘો ટહુકે ને પડઘો પાડે !
હવે તો
જે ડાળ ઉપર બેઠી
એ હું કે એ ?!
પણ
એક દિવસની વાત :
ટહુકો ગાયબ !
પેલું ઝાડ ઝૂરતું કરમાય,
મારામાં !