આલબમ : લીલોછમ ટહુકો
સ્વરાંકન અને સ્વર : નેહલ રાવલ ત્રિવેદી

.

થીજે સૂરજ પણ ઠંડા સમંદરના ફીણ વચ્ચે !
ઓગળે હવા ટીપે ટીપે, બળબળતા મીણ વચ્ચે !

હું પડઘા બનીને, કેવી આપ વેરવિખેર થઈ ગઈ?
બસ, હવે તો વસું છું, એકલી આ ખીણ વચ્ચે!

પથ્થરો ફેંક્યા કર્યા સતત આયના બહાર કાઢવા મને,
ચહેરો તરડાઈને યે રહ્યો અકબંધ, પ્રતિબિંબ વચ્ચે.

તમારું આમ અચાનક આવવું, નકી જ સપનું છે!
મને ખણી દો ચૂંટી, છું કદાચ હજુયે નીંદ વચ્ચે !

‘ભગ્ન’ લાગણીએ કરડાતી ગઈ સાવ છેવટે !
થીજતી ગઈ હું ધીમે ધીમે રહીને આમ હીમ વચ્ચે!

– જયશ્રી મર્ચન્ટ

આલબમ : લીલોછમ ટહુકો
સ્વરાંકન અને સ્વર : નેહલ રાવલ ત્રિવેદી

.

વરસાદ ન ય આવે, ચાલને સાથે વરસીએ સાવ અમસ્તાં !
મોસમ ભલે બદલે, પણ ન આપણેબસ બદલીએ સાવ અમસ્તાં!

ન સજવું, સજાવવું, મહેંકવું, મહેંકાવવું, ઘર, મંદિર યા બાગમાં,
આપણે તો બસ, ખીલીને કરમાઈએ સાથે, સાવ અમસ્તાં !

ક્યાં કોલ માણવા છે કે ક્યાં વચનો તોડવાં છે, આપણે અહીં ?
બસ મૂકીને હાથમાં હાથ ચાલતા રહીએ, સાવ અમસ્તાં !

આ ઝરણું, કિરણ, ઘટા, તારા, ફૂલ, પહાડો અને આ દરિયો
અહીં આમ જ બસ, નિરર્થક ફરતાં રહીએ, સાવ અમસ્તાં !

‘ભગ્ન’ શ્વાસ બંધ થવા સુધી હસતા રહીએ સાવ અમસ્તાં !
બસ અમસ્તાં અમસ્તાં, હસતાં હસતાં જીવતાં રહી, સાવ અમસ્તાં !
– જયશ્રી મર્ચન્ટ

આલબમ : લીલોછમ ટહુકો
સ્વરાંકન અને સ્વર : નેહલ રાવલ ત્રિવેદી

.

વાતમાં વાત જેવું કશુંયે બાકી રહ્યું છે જ ક્યાં ?
કહેવા જેવું તું તે હજુ સુધી કહ્યું છે જ ક્યાં ?

મને આંસુઓનાં સાગરમાં ડૂબી જવા દો હવે,
તરણાના આશરા જેવુંયે કશુંક રહ્યું છે જ ક્યાં?

સરી જતો બંધ મુઠઠીમાંથી, રેતીની જેમ સમય,
મુઠ્ઠીમાં બાંધી રાખવા માટે, ભાગ્ય રહ્યું છે જ ક્યાં?

જા, તું અને હું બેઉ હવે તો મુક્ત થઈ ગયા અંતે,
બંધાઈને રહેવા જેવું કોઈ સગપણ રહ્યું છે જ ક્યાં?

‘ભગ્ન’ ગઝલોની ‘વાહ વાહ’ની ગુંજ છે મહેફિલમાં,
સમજીને ગઝલને ચાહનારું કોઈ રહ્યું છે જ ક્યાં?

– જયશ્રી મર્ચન્ટ

આલબમ : લીલોછમ ટહુકો
સ્વરાંકન અને સ્વર : નેહલ રાવલ ત્રિવેદી

.

ચાલ વર્ષો પછી બેસીએ, આજે સાથે ઓસરીએ !
વીતેલાં અબોલાનો ઉત્સવ ઉજવીએ, ઓસરીએ !

માછલી બની દરિયામાં ક્યાં, તરતાં-રમતાં રહેવું છે?
તારી સાથે જળ વિના તરફડવું છે, બેસી ઓસરીએ !

વાવેલાં હરિત વૃક્ષો શું મુળીયાંભેર જ ઊખડી ગયાં !
ખરેલાં પાનનો ખડકલો રહી ગયો હવે ઓસરીએ !

પડુંપડું થતી ઘરની ભીંત કે છતનો શો છે ભરોસો ?
ઘરનો આભાસ તો બાકી રહેશે સદાયે ઓસરીએ !

વન-ઉપવનને શહેરોના અજગર ભલેને ગળી ગયા,
બાકી તોય રહ્યો છે હજુય તુલસી ક્યારો ઓસરીએ !

‘ભગ્ન’ સંબંધોની સીલક છે, વર્ષો જૂના થોડા પત્રો !
વાંચ્યા કરો બેસી હવે, એને, એકાંતની ઓસરીએ !
– જયશ્રી મર્ચન્ટ

આલબમ : લીલોછમ ટહુકો
સ્વરાંકન અને સ્વર : નેહલ રાવલ ત્રિવેદી

.

આ તું, આ સ્નિગ્ધ ક્ષણોના પહાડ,
ને આ હું અને દરિયો !
આ નયનનું ગગન, આ કાજળનાં વાદળ,
ને આ હું અને દરિયો !

આ તારી હસ્તરેખા, આ માર ખાલી હાથ
ને આ હું અને દરિયો !
આ તારા હાથોની મહેંદી મારું રંગહીન નસીબ
ને આ હું અને દરિયો !

આ તારા કેશ, આ ચમેલીની સુગંધના તરંગ,
ને આ હું અને દરિયો !
આ તારો સ્પર્શ, આ અધરોની ઘટા સઘન
ને આ હું અને દરિયો !

આ તું, આ રેશમી રાત, સરકતું ગગન;
ને આ હું અને દરિયો !
આ વણથંભી સફર ને જન્મોથી પ્રતિક્ષિત તું-
હું અને દરિયો !
– જયશ્રી મર્ચન્ટ

આલબમ : લીલોછમ ટહુકો
સ્વરાંકન અને સ્વર : નેહલ રાવલ ત્રિવેદી

.

પળની બંધ પલકોને ખોલીને નીકળી જા !
સંભવના કોચલાંને કોરીને નીકળી જા !

ટૂંટિયું વાળીને આકાશ તારા પગમાં હશે !
એકવાર તો ગરદન ઊંચી કરીને, નીકળી જા !

મોસમને તકાજો બાંધ્યો બંધાશે ક્યાં કદી ?
કાદવમાંથી કમળની જેમ ખીલીને નીકળી જા !

હસ્તરેખામાં શોધ્યા ન કર નામ સાથીનું ,
મૂકી હાથ મારા હાથમાં દોડીને નીકળી જા !

– જયશ્રી મર્ચન્ટ

આલબમ : લીલોછમ ટહુકો
સ્વરાંકન અને સ્વર : નેહલ રાવલ ત્રિવેદી

.

હું બનીને રદીફ કરી લે, ઉઘાડ ગઝલનો !
તું બનીને જો , બસ એકવાર કાફિયા ગઝલનો !

ગુફ્તેગુ આપણી, બની જાય જો પ્રસિદ્ધ ગઝલ ,
તું કહે છે એમાં, ક્યાં કોઈ કશો વાંક ગઝલનો ?

ખુદાની આંગળીએ, વળગીને જાણે ચાલતી રહી…
એક વાર બસ, ઝાલી શું લીધો મેં હાથ ગઝલનો !

આપણી વચ્ચે હવે ક્યાં કોઈ પડદો છે, ખુદા ?
હું તો માત્ર કાયા, ને છે તું તો પ્રાણ ગઝલનો !

– જયશ્રી મર્ચન્ટ