બતાઓ મળે કઇ ગલી સાંવરિયા ?
અમે જોઇ આવ્યાં બધી ગુજરિયા.

વહાવું કહો કેટલાં ઝળઝળિયાં ?
ભરાઇ ગયાં છે અહીં સૌ દરિયા !

ધરી ધૈર્ય ઊભા છીએ બસ યુગોથી,
કહે અમને દુનિયા ભલે બાંવરિયા.

દઇ દો બહેરાશ ઘોંઘાટથી આ,
ફરીથી સંભળાવો તમે બાંસુરિયા !

જવું કેટલું એના ઊંડાણમાં પણ ?
જો દેખાઇ ગયા છે ભીતરના તળિયા !

તમસ તોયે ઘેરી વળે છે ફરીને,
અમે વાટના અંત લગ ઝળહળિયા.

અમે તોયે એના જ થૈ રહેશું ‘સુધીર’,
છબિલા કહો કે કહોને છલિયા.