પઠન – વિનોદ જોશી
.
આ હું આવ્યો, ધસ્યો, ઝળુંબ્યો, ગયો નીકળી સોંપટ,
ભલે કહે તું વાવાઝોડું, હું વગડાનો પોપટ….
પાંખો અમથી સાવ અજાણી એક વેલને અડી,
રણઝણતાં ચિક્કાર પાંદડે ખળખળ નદિયું ચડી;
કોને કોની તરસ એ જ કરવી’તી મીઠ્ઠી ચોવટ….
મને ઊડવું ગમ્યું હવાના વળાંક ચાખી ચાખી,
ખરબચડા ટહુકાથી ટોચી, ભરી પાંખમાં આખી;
સાચ્ચેસાચ્ચું કહ્યું મને મેં, તને લાગતું ફોગટ.
– વિનોદ જોશી
