શોભિત દેસાઇ આ ગીતની શરૂઆતમાં જ કહે છે એમ – ખોટું લગાડવાનો પણ એક અલગ જ મહિમા, એક અલગ જ મઝા છે. ખરેખર તો કોઇને ખોટું લાગશે એ ખબર હોવા છતાં ‘એમાં હું શું કરું’ કરીને ખસી જવાની મઝા એટલા માટે છે કે કોઇને ખોટું લાગે તો જ તો એમને મનાવવાનો લ્હાવો મળે ને? અને ખોટું લગાડનાર પણ કોઇ મનાવશેની આશા સાથે જ રીસાતા હોય છે. ખબર જ હોય કે કોઇ નથી મનાવવાનું, તો કોઇ ખોટું લગાડે ખરું?

લયસ્તરો પર ઘણા વખત પહેલા વાંચલું ત્યારથી ઘણું જ ગમી ગયેલું ગીત.. અને હમણા થોડા વખત પહેલા એ સંગીત સાથે જડી ગયું..

અને આ સ્વરાંકન અને ધ્વનિત જોષીનો સ્વર એટલો ગમી ગયો કે સવારથી (એટલે કે છેલ્લા ૩ કલાકથી) આ ને આ જ ગીત સાંભળી રહી છું. તમને ગમે કે ન ગમે તો એમાં હું શું કરું? મને ગમ્યુ એ વહેંચવાની ટેવ… 🙂

જોતજોતામાં બસ એ રિસાઇ ગઇ, પણ દૂરના જઇ શકી મારાથી એ
ફેરવી તો લીધું મોઢુ છણકો કરી, પીઠથી પીઠ તો પણ અઢેલી હતી
– શોભિત દેસાઇ
( આ ગઝલ પંકજ ઉધાસના સ્વરમાં અહીં સાંભળી શકો છો )

સ્વર- સ્વરાંકન : ધ્વનિત જોષી

(મને આછકલું અડવાની ટેવ….   Photo from Flickr)

.

તને ખોટું જો લાગે તો હું શું કરું?
મને આછકલું અડવાની ટેવ.

હું તો ઝાકળને અડકું, વાદળને અડકું, અડકું છું પડતા વરસાદને;
મને ઝરણાંનાં પાણી દે અમથાં જો કોલ હું પળમાં ઝબોળી લઉં જાતને.
તને ભીનું ન લાગે તો હું શું કરું?
મને કોરુંકટ રડવાની ટેવ.

રંગબેરંગી પતંગિયાંની સાથે રહીને ક્દી ઉડવાની ક્લ્પના કરી છે?
ઢાળ ઊતરતી કેડી પર રહીને અડોઅડ, સરકવાની કલ્પના કરી છે?
તને ઓસરતાં મોજાંથી લાગે છે ડર
મને ઊછળતા દરિયાની ટેવ.

હળવેથી અળગી થઈ તારાથી આજ, જરી મારામાં જાતને પરોવી તો જો;
અલ્લડ હવાની જેમ વહેતી રહીને, ચાર ભીંતોથી આગળ તું નીકળી તો જો.
તારે કહેવી હો હા ને તોય તું શું કરે
તને ના રે ના કરવાની ટેવ.

– હિતેન આનંદપરા