એ જ તારામાં હશે, તું સાદ કર;
ખીણ તેથી શું? શિખરને સાદ કર.
જિંદગી ખારા જળે ખોવાય ના,
ક્યાંક તારો મેહૂલો, ત્યાં સાદ કર.
આટલા અંધારમાં પણ એ જડે,
એક દીવા જેમ તું ય સાદ કર.
ક્યાં સુધી એકાંત અંદર વેઠવું?
આયનાના આદમીને સાદ કર.
એ જ આવી છાંયડે લ્હેરી જશે,
ભરબપોરે ડાળ પરથી સાદ કર.
આટલામાં ક્યાંય એ રહે છે ખરો !
બારીએ ડોકાય એવો સાદ કર.
પોતિકું જે, સહેજમાં પામી લિયે,
મૂળમાં ઊતરી ઊંડેથી સાદ કર.
સુંદર ભાવ વાળું કાવ્ય.
આમ જોઇયે તો મુક્ત ગઝલ જેવું ફોર્મ (કાફિયા નથી).
સુંદર ગઝલ!
ગઝલમાં છુપાયો એજ,
તું દર્દ ભર્યો સાદ કર!
તારા ટહુકાને ……..
ક્યાઁક તારો મેહુલો …ત્યાઁ સાદ કર,
આયનાના આદમી ને સાદ કર.
સુઁદર ગઝલ.
સુંદર ગઝલ…
આયનાના આદમી ને સાદ કર…..
સરસ ગઝલ