સ્વર : રાસબિહારી દેસાઈ
.
એક એવું ઘર મળે આ વિશ્વમાં, ,
જ્યાં કશા કારણ વિના પણ જઈ શકું;
એક એવું આંગણું કે જ્યાં મને;
કોઈપણ કારણ વગર શૈશવ મળે !
એક બસ એક જ મળે એવું નગર;
જ્યાં ગમે ત્યારે અજાણ્યો થઈ શકું;
‘કેમ છો?’ એવુંય ના કહેવું પડે;
સાથ એવો પંથમાં ભવભવ મળે !
એક એવી હોય મહેફિલ જ્યાં મને,
કોઈ બોલાવે નહિ ને જઈ શકું !
એક ટહુકામાં જ આ રૂંવે રૂંવે,
પાનખરના આગમનનો રવ મળે !
તો ય તે ના રંજ કૈં મનમાં રહે –
અહીંથી ઊભો થાઉં ને મૃત્યુ મળે…
ઓડિયો સૌજન્ય : http://gujaratigazal.com/
ભવો ભવનિ ભ્રાન્તિ ભાસે આતો,જગત જોઉ તો બધુ જુદુ જુદુ લાગે !….
i need audio for this song pleaseany one have give me link or send me on my mail
fine 6e …thanks
નમસ્તે
હું એક શિક્ષક છું. અમાંરી શાળામાં આ ગીત પ્રાર્થનાસભામાં સ્થાન પામ્યું છે તેને અમે પ્રાર્થનાનો દરજ્જો આપેલ છે
તે જ એની યોગ્યતા પુરવાર કરે છે.
માણસ ને જિવવા માતે હુંફ નિ જરુર છે;તે પછિ ઘ્રર હોઇ કે પછિ નગર ,અરે પુરા વિશ્વ મા પણ ભાયચારા વિના જિવિ શકાતુ નથિ…..
AA SHABDO MHEKI RAHE NAHI TO SHU KARE! REGARDS..
તમે “મને જરા ઝુન્ક વગિ ગૈ ” એ ગિત મુકિ શક્શો મને લાગે ઈ રાજેન્દ્ર શાહ નુ ચ્હે
ખૂબ સુંદર
એક એવી હોય મહેફિલ જ્યાં મને,
કોઈ બોલાવે નહિ ને જઈ શકું !
એક ટહુકામાં જ આ રૂંવે રૂંવે,
પાનખરના આગમનનો રવ મળે !
આ પંક્તીઓ તો વારંવાર બોલીએ
… અમે તો પાનખરનો રવ સાંભળેલા પાન
કાવ્ય ખૂબ ગમ્યુ.
શીર્ષકમાં શિખરણી છંદના આભાસ સાથે શરૂ થતા આ કાવ્યમાં સમગ્ર ઇબારત ગઝલની રહી છે, અને પંક્તિ-આયોજન સૉનેટના ઢાંચાનું સ્મરણ કરાવે છે.
આ કવિતા મારા મોટાભાઈ ના અભ્યાસક્રમા હતી. ઍની સાથે કેટલિક બાળપની યાદો સમાયેલી ચ્હે. આભાર