નાચગાનથી ધબધબતા
આ શહેરના ધોરી રસ્તા વચ્ચે
ઊભા રહીને
હું માગું છું
મારી જાતનું રખોપું કરી શકે તેવી
એક રાત્રિ અને તેનો નિર્વેદ અંધકાર.
રાત્રિની પંપાળ વિના
અને
અંધકારની ઓથ વિના
મારી જાત
– મને ડર લાગે છે –
ભરભર ભરભર ભૂકો થઇ જશે, કદાચ,
શેરીના કૂતરાની જેમ
ડસડસતા
આ શહેરમાં.
વટકેલ આખલા જેવા
આ છટકેલ શહેરની વચ્ચોવચ્ચ
વીલે મોઢે ઊભા રહીને
હું માગું છું
મારી જાતનું રખોપું કરી શકે તેવી
એક રાત્રિ અને તેનો નિર્વેદ અંધકાર.
-નીતા રામૈયા
PURUSHO NI NAFATA TA MATE ANATHI BIJA KOI SABDO NA HOI SAKE.SHTREEYO NI SALAMATI MATE
APANI PASE SABDO NA SATHIA SIVAY BIJU SHUN CHE ?
woman at dark night Impossible to move alone at any city or villages we are not in the age of Ramayan (RamRajya)God made woman and itself surprise ? might you know ?Brahma (creator of universe) himself was atrected by her daughter Sarasvati. Do you know ? history of Hanuman .?Please reffer Valmiki Ramayan.
બહુ જ ચર્ચાયેલેી અને બહુ જ ચગાવવામાઁ આવેલેી આ યુગની સળગતી સમસ્યાને જબ્બર વાચા આપી છે. એ જ અંધકાર જે ડરાવવાનું નિમિત્ત બને છે તેને અરજ કરી છે..વાહ્..બહો ત ખુબ્..જે પોષતું તે જ મારતું નો ન્યાય..
ખુબ જ સરસ… હેયા મા રહેલેી વાત ને શબ્દો મલેીયા.
મન હ્દયની તીવ્ર નારીવેદનાનુ સચોટ કાવ્ય…..
બેન જયશ્રીબેન,
નીતાબેન રામૈયા નાના ગીતમાં એક બાજુ વેદના અને બીજી બાજુ આધુનિક સમાજની વિચાર (વિકાર) ની વાત ખૂબ જ સચોટ રીતે મુકી છે. ઘોર રાત્રી પાસે (પ્રક્રુતિ) પાસે આજની નારીને પુરુષ પાસે પણ રક્ષાની આશા નથી.
ખૂબ લાક્ષણિક રીતે નારી વેદના સમાજ આગળ મુકી છે.
ચન્દ્રકાન્ત લોઢવિયા.
નિર્ભયાની પીડાને વાચા આપતું આ કાવ્ય ચોટદાર બન્યું છે!
ગયા દીસેમ્બર મહીનામા દિલ્હીમા નિર્ભયાનો બનાવ બની ગયો તે યાદ દેવડાવતુ પ્રસન્ગોચિત કાવ્ય. ઘણુજ સચોટ.
નાચ ગાન થિ ધબક્તુ શહેર ,અન્ધ્કાર નિ ઓથ માગ્તેી એક્લ virodhaabhaas
અદભુત varnan
vatkel aakhlaa jevaa chhatkel shaher ni vachhe atuli asahaay naari
ખુબ જ સુંદર ગીત. સ્ત્રીની અસલામતી ની ભવનાનો સચોટ ચિતાર