ઘૂંટી લે શ્વાસ જ્યાં લગી ઘૂંટી શકાય છે
ઊંડે ગયા વિના કદી મોતી પમાય છે ?
અંધારા જેની જિંદગીને વીંટળાય છે
વેધે છે લક્ષ્ય એ જ સફળ એ જ થાય છે
હદથી વધારે શોચતાં થાકી જવાય છે
સમજ્યો છું તુજને જેટલો સમજી શકાય છે
ઝુલ્ફો છે અસ્તવ્યસ્ત, ન મુખ ઓળખાય છે
એવું તે કોણ ઓ ખુદા સાગરમાં ન્હાય છે ?
અજ્ઞાનતાને કારણે અશ્રુ ન સાચવ્યાં,
સુણ્યું છે ટીપે ટીપે સરોવર ભરાય છે
ભોળા હ્દયનો માનવી માને છે એને સુખ
દુ:ખ દર્દ થોડા દિવસ જો થાક ખાય છે
એના જ કારણે એ નિરાકાર રહી ગયો
પીંછી ફર્યા વિના કહીં આકાર થાય છે ?
માણી લે ચાંદનીની મજા હમણા ઓ ગરીબ
કારણ શશી મનુજના કબ્જામાં જાય છે
લાચાર થઇને દ્રશ્ય આ જોઉં છું હું ‘જલન’
કંચન સરીખા તારલા માટીમાં જાય છે
ભોળા હ્દયનો માનવી માને છે એને સુખ
દુ:ખ દર્દ થોડા દિવસ જો થાક ખાય
MAJA AAVI GAYI……..
“પરિશ્રમેણ એવ હિ સિધ્યન્તિ, કાર્યાણિ ન મનોરથૈઃ ;
ન હિ સુપ્તસ્ય સિંહસ્ય પ્રવિશન્તિ મુખે મૃગાઃ .”
( મહેનતથી જ કાર્યો સફળ થાય છે, માત્ર વિચાર કરીને બેસી રહેવાથી નહીં. સુઇ રહેલા સિંહના મોં માં હરણ કાંઇ આવીને પડતું નથી. )
ભોળા હ્દયનો માનવી માને છે એને સુખ
દુ:ખ દર્દ થોડા દિવસ જો થાક ખાય છે
સુંદર શબ્દો …
લગભગ ૨૭ વરસો પહેલા જલન સાહેબ મારે ઘરે ભુજ આવેલા અને તેમનિ ઘનિ ગઝલો સમ્ભલાવેલિ. તે યાદ કરાવિ દિધુ.
ઉત્તમ ગઝલ ચ્હે.
માણી લે ચાંદનીની મજા હમણા ઓ ગરીબ
કારણ શશી મનુજના કબ્જામાં જાય છે
આનો અર્થ સમજાવશો…
અંધારા જેની જિંદગીને વીંટળાય છે
વેધે છે લક્ષ્ય એ જ સફળ એ જ થાય છે
ભોળા હ્દયનો માનવી માને છે એને સુખ
દુ:ખ દર્દ થોડા દિવસ જો થાક ખાય છે
ખુબ જ સરસ…
સુંદર ગઝલ પણ જલન માતરીના મિજાજનો અભાવ…
ભોલા હ્રદય નો મઅ ન વિ
બહુ સરસ ચે
પીઁછી ફર્યા વિના આકાર થાય છે?
અદ્ભૂભૂત વિચાર !