અમે શરદનાં વાદળાં
કે નદિયું ને કે’જો કે ઝંખે ના નીર !
હરણાં હવાનાં થઇ હાલીએ
પારધીને કે’જો કે તાકે ના તીર !
હસીએ ટગર ફૂલ જેમ,
કોઇ ડોલરની મશે ના આવજો સમીપ !
અમે અંધારે કેડિયું ઓળખી
માઢ મેડીને ગોખલે મેલો મા દીપ !
ચાર ભીંત્યુંની સંકડાશ મેલી
કે આભ આ લેતું ઓવારણાં !
મ્હેલ, રોશો મા પીંગળાની જેમ
કે વનનાં ઝીલીએ વધામણાં !
દેખ્યાનો દેશ ભલે લઇ લીધો, નાથ !
પણ કલરવની દુનિયા અમારી !
વાટે રખડ્યાની મોજ છીનવી લીધી
ને તોયે પગરવની દુનિયા અમારી !
કલબલતો થાય જ્યાં પહેલો તે પહોર
બંધ પોપચાંમાં રંગોની ભાત !
લોચનની સરહદથી છટકીને રણઝણતું
રૂપ લઇ રસળે શી રાત
લ્હેકાએ લ્હેકાએ મ્હોરતા અવાજના
વૈભવની દુનિયા અમારી
ફૂલોના રંગ રિસાય ગયા, જાળવતી
નાતો આ સામટી સુગંધ !
સમા સમાના દઇ સંદેશા લ્હેરખી
અડક્યાનો સાચવે સંબંધ !
ટેરવાંને તાજી કૈં ફૂટી તે નજરુંના
અનુભવની દુનિયા અમારી.
