.

બોલાવે રાધા રાસ રમવાને શ્યામને..
ગોકુળિયું સુનુ સુનુ લાગે મારા વ્હાલા રે,
હૈયામાં તીર શીદ લાગે મારા વ્હાલા રે..

પાંપણની ડેલીમાં, આંખની હવેલીમાં રાધાના સપનાં ઉગ્યાં
ઉરના ઉપવનમાં હેતના સુમન જેવા પ્રીતના સુગંધ છોડ ફુટ્યાં

પ્રેમ નાચે ….. (?) મન પંખી શોર કરે.
અંતરમાં મોરલા ટહુક્યાં મારા વ્હાલા રે..

શ્યામરંગી આંગડીઓ, ભીની ભીની લાગણીઓ, આવાની(?) ચેતના જગાડે,
હાથમાં બે દાંડિયા લઇ રાધા આજ બાંવરી થઇ, પાદરિયે એક મીટ માંડે.
પ્રેમની કસોટી કરી અમને રાહ જોતી કરી, માધવ તુ શાને રડાવે મારા વ્હાલા રે…

( ગીત સાંભળીને શબ્દો લખ્યાં છે, ભૂલ હોય ત્યાં ધ્યાન દોરશો તો ગમશે. )

(ગીત સાંભળીને મેં અહીં શબ્દો લખ્યા છે. જ્યાં ભૂલ થઇ હોય ત્યાં ઘ્યાન દોરવા વિનંતી કરું છું. સાથે જ્યાં મારાથી શ્બ્દો નથી પકડાયા, ત્યાં પણ તમારી મદદની આશા રાખું છું )

.

શમણાંઓ પહેરીને ઉભા હોય દહાડા, રજની નવડાવે હુંફાળા હેતે….
આવું સર્જાય જો મનગમતું મ્હાયરું, આંખોના(?) અંગના જાય નાચી…

ઉગમણે ઉગીને આથમણે ડુબતો, બેઠો છે સૂરજ જઇ સંધ્યાની ગોદે
અજવાષો વ્હેચીને ખાલી થઇ ગ્યાનો, સહેજે ઘબરાટ ના અંધારી સોડનો..

આવું હરખાય જો થનગનતું મ્હાયરું, આંખોના રંગના જાય મોજી…
શમણાંઓ પહેરીને….

સાગરિયા ઘૂઘવાટો પીધા છે આજે, તોયે નાવો તો છે એવી ને એવી..
તાંડવિયા સૂસવાટો ઝિલ્યા છે આજે, તોયે વાટ્યો ના થઇ કદી મેલી..

આખું લજવાય જો રસવંતુ પોયણું, આશો ના પંથ જાય પહોચીં..
શમણાંઓ પહેરીને….