ગઝલ – વિનોદ રાવલ

થાક ખાવા લગીર ઊભા છે,
ફૂલ પાસે સમીર ઊભા છે.

કોઈ વરસવા અધીર ઊભા તો,
કોઈ ખૂલ્લા શરીર ઊભા છે.

પૂર ઘટવાની રાહ જોતાં ત્યાં,
કોઈ તો સામે તીર ઊભા છે.

બ્હાર જેવા જ કોઈ મોટેરા,
આપણામાં ફકીર ઊભા છે.

એ સ્વયં મૃગ સમાન તરફડતાં,
જે ચલાવીને તીર ઊભા છે.

– વિનોદ રાવલ

3 replies on “ગઝલ – વિનોદ રાવલ”

  1. વિનોદભાઈ, મજા આવી ગઈ……..કોઈ વરસવા….ખુલ્લા શરીર……શુ વાત છે….

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *