સાવ રે સાદો તંબૂર તાણિયો
એનો બજે એકલ તાર
એકને ઝણકારે જાગે જુઓ,
ગાણાં ગળુંભી અપાર
સાવ રે સાદામાં ગેબી ગુંજતો.
પવને પડેલા ટેટા દડબડે
કરતા બીની બિછાત
એક રે બીમાં બોઈ અણગણી
વન વન વડલાની ભાત
સાવ રે સાદામાં ગેબી ગુંજતો.
આ રે મેડી બની સાંકડી
એમાં જાળિયુંની જોડ
એ રે જાળીમાં જુઓ, નીતર્યું
આખું આભ નિચોડ
સાવ રે સાદામાં ગેબી ગંજતો.
કાચી માટીનાં આ તો ભીંતડાં
એમાં પલપલે પ્રાણ
એ રે ગારામાં ઝળુંબિયા
જુઓ, ઝળહળ ભાણ
સાવ રે સાદામાં ગેબી ગુંજતો.
સાવ રે સાદો પ્યાલો પ્રેમનો
મારો ભર્યો ભરપૂર
એને રે પાતાં ને પીતાં પ્રગટિયા
હરિ હસીને હજૂર
સાવ રે સાદામાં ગેબી ગંજતો.
– મકરંદ દવે
