નામ મારું ‘એકલી’ પાડ્યું છે ફોઈએ
તે દી’થી ‘કેમ છે?’ પૂછ્યું ના કોઈએ…
નથા પંખી કે ઝાડ મારાં-
આંગણામાં કોઈ નથી ગાતું,
ચાંદા સૂરજ વિના જગ આખું
પરબારું આવતું ને જાતું.
હું ને મારો પડછાયો : બે જ અમે હોઈએ
નામ મારું ‘એકલી’ પાડ્યું છે ફોઈએ…
આવવાનું કહીને ગ્યા
વાયરા એ લૂ થૈ વાતા,
આંખોમાં ગુલમૉર ? ના, રે…
એ તો ઊઘડ્યા ઉજાગરા રાતા
કાળમીંઢ ડૂમો ને હું : ક્યાં જૈને રોઈએ ?
અમથું પણ ‘કેમ છે?’ પૂછ્યું ના કોઈએ…
– મણિલાલ હ. પટેલ
દરેક માનવ અસ્તિત્વને એક આધાર, અવલંબન ,ખભાની જરૂર હોતી હોય છે ને?
સહાનુભૂતિ ! = (અમથું પણ ‘કેમ છે?’ પૂછ્યું ના કોઈએ…)
Liked. Thanks
હિંમતથી એગઈ જુઓ. બીજીવાર ગણગણવાનું ભૂલી જશો. મણીભાઈને અભિનંદન
Love this post.