સ્વરકાર : બ્રિજેન ત્રિવેદી.
સ્વર : નેહા ત્રિવેદી અને કોરસ
કાંડું મરડ્યું એણે,
રીસ કરી ને છોડાવ્યું તો
ઝબ દઈ ઝાલી નેણે.
શરમ મૂકી પાછળ આવી બેઉ બાજુ ની વાડ,
ડાળ નમાવી નીરખે ટગર ટગર આ નવરા ઝાડ ;
વળી વાયરે વાવડ વહેતાં કર્યાં, વહેતાં નદી નાં વ્હેણે
કાંડું મરડ્યું એણે
ચૂંટી ભરતાં પાણીથી પાતલડી થઇ ગઈ કેડ,
હું ય મુઈ ના કહી શકી કે, “આમ મંને કાં વેડ?”
પરવશ હું ખેંચાતી ચાલી, સમજું નહીં કે શેણે
કાંડું મરડ્યું એણે
– મનોહર ત્રિવેદી
