ઝરમર વરસે ઝીણી
થાય મને કે લઉં પાંપણથી વીણી
વર્ષાની ધારાઓ સાથે
આભ પીગળતું ચાલે;
ધણ વાદળનાં વીજ-ચાબખે
પવન હાંકતો ચાલે !
માટીમાંથી સુગંધ ફોરતી ભીની,
ઝરમર વરસે ઝીણી.
ઘેરાયા આ મેઘની વચ્ચે
રહી રહી ઢોલ ઢબૂકે,
હૈયામાં ગૌરંભા વચ્ચે
રહી રહી વીજ ઝબૂકે !
રોમે રોમે અગન ઊઠે છે તીણી
ઝરમર વરસે ઝીણી.
