આદિલ સાહેબની છેલ્લી ગઝલોમાંની એક ગઝલ – એમના પોતાના અવાજમાં..
(Live program recording હોવાથી વચ્ચે થોડો અવાજ આવે છે – ચલાવી લેશો ને? 🙂 )
ગઝલ પઠન : આદિલ મન્સૂરી
.
આ ધોરી માર્ગથી બીજી તરફ ફંટાતી કેડીને
ફરું છું હું સદા સાથે લઇ ત્યાંથી ઉખેડીને
નિરાંતે ચાલવા માટેનો હું રસ્તો કરી લઉ છું
આ નકશાના શહેરોને જરા આઘા ખસેડીને
આ મારા બિનનિવાસી દિવસોમાં હૂંફ છે એની
બિછાવું છું ને ઓઢું છું ગઝલની આ પછેડીને
દિવસ વીતે છે દિવાલોની સાથે વાત કરવામાં
ને આખ્ખી રાત ખખડાવ્યા કરું છું પગની બેડીને
હું વર્ષો બાદ પાછો પાદરે આવીને આ ઊભો
તમે સૌ ખૂશ હતા કેવા મને ઘરથી તગેડીને
બધાયે સ્નેહીઓ આવ્યા છે ઊંડે દાટવા ‘આદિલ’
હવે તો આંખ ખોલો, જોઇ લો ચાદર ખસેડીને
ખૂબ જ અદભૂત રચના. બિનનિવાસી દિવાસોની વાત અને છેલ્લી બે કડી સ્પષ્રી ગઇ.
ખમ્મા ખમ્મા આદિલ ભાઇ ને ઘણિ ખમ્મા હો .
ખુબ સુંદર છે હો
–કાગડો છે કાળો,તોય મને તે વાહલો ;
ભલે હોય વર્તન માય કાળો, તોય મને તે વાહલો ,
એમ તો, કાનુડોય કાળો , તોય બધા ને તે વાહલો ;
ભલે તમે કહો વાણી માય કાળો, તોય મને તે વાહલો ,
વળી ક્યા છે માનવી ધોળો , તે પણ હૈયે થી કાળો-ધોળો ;
ભલે તમે કહો બુધ્ધી માય કાળો , તોય મને તે વાહલો ,
સરાદ મા કાગવાસ બોલો , પછી આવે તો ભગાડી મેલો ;
ભલે તમે કહો એને કાળો ,તોય મને તે વાહલો ,
ઘણા અવગુણો નો આ કાગડો , પણ એકજ ગુણ મા શાણો ;
કોયલ ના શિશુ ને આપે છે આશરો , તોય તમે કહો છો એને કાળો ?
ભલે તમે કહો એને કાળો ,તોય મને તે વાહલો ;
ભલે તમે કહો એને કાળો ,તોય મને તે વાહલો ,
-રાજની–પશુ પ્રેમી
સુંદર રચના!! આદિલભાઈનો અવાજ પહેલીવાર સાંભળ્યો.હૈયુ ભરાઈ આવ્યું.
સપના
બિનનિવાસી દિવસો!! વાહ
આદિલ સાહેબને એમના જ અવાજમાં ટહુકોની યથોચિત અંજલિ! સહૃદયી મરહૂમ શાયર જાણે રૂ-બ-રૂ થઈ ગયા.
મજા પડી ગઇ
સુંદર રચના…
શું વાત છે!! સરસ મજાની ગઝલ સાંભળી હૈયું ભરાય આવ્યું…
આદિલ..સાહેબ યાદ આવી ગયાં.. ગઝલ મુકવા બદલ આભાર..