અફસોસ કેટલાય મને આગવા મળ્યા
ગાલિબને મારા શેર નથી વાંચવા મળ્યા !
જોવા મળ્યા નથી કે નથી જાણવા મળ્યા
ઈશ્વર અહીં બધાને ફકત ધારવા મળ્યા !
પગ પર ઊભાં રહીને જુએ છે બધાં મને
જાણે કે પગ મને જ ફકત ચાલવા મળ્યા !
આંખો મળી છે દ્રષ્યને ઝીલી બતાવવા
ચશ્મા જરાક એમાં મદદ આપવા મળ્યાં !
ઊંચાઈ બેઉમાંથી વધું કોની હોય છે
ભેટી પડ્યાં ને એવી રીતે માપવા મળ્યાં !
રાતો વિતાવવા જ મળી સાવ એકલા
ને ભીડની વચાળે દિવસ કાપવા મળ્યા !
તસવીરમાં છે હાથ મિલાવેલી એક ક્ષણ
ને એ જ ક્ષણમાં દૂર હંમેશાં જવા મળ્યાં !
– ભરત વિંઝુડા
હ્ા…વહ્…
સુપર્બ્… ભરત ભાઈ
ઈર્શાદ
Wah…sundar gazal..
જીવન માં અફસોસ ન હોય તો સંત બનીએ. દરેક વ્યક્તિ ને આગવો અફસોસ હોય છે. પણ ભરત વિંઝુડાનો અફસોસ અનોખો છે.
“ગાલિબને મારા શેર નથી વાંચવા મળ્યા!”
આ ગઝલ જ્યારે અમરભાઇએ રજૂ કરી હતી ત્યારથી ફરી સાંભળવાનો તલસાટ છે. જયશ્રીબેન, any chance of you posting Amar Bhatt’s version?
ઘણો આભાર.