Category Archives: લાભશંકર ઠાકર

તડકો – લાભશંકર ઠાકર

પરોઢનાં ઝાકળમાં તડકો
પીગળે.
પીગળે પીગળે પડછાયાના પ્હાડ.
ને આંસુમાં
ડૂબતી તરતી
તરતી ડૂબતી
અથડાતી ઘુમરાતીઆવે
થોર તણી કાંટાળી લીલી વાડ.
વાડ પરે એક બટેર બેઠું બટેર બેઠું બટેર બેઠું
ફફડે ફફડે ફફડે એની પાંખ.
દાદાની આંખોમાં વળતી ઝાંખ.
ઝાંખા ઝાંખા પરોઢમાંથી પરોઢમાંથી
આછા આછા
અહો મને સંભળાતા પાછા અહો મને સંભળાતા આછા
ઠક્‌ ઠક્‌ ઠક્‌ ઠક્‌ અવાજમાં
હું ફૂલ બનીને ખૂલું
ખૂલું
ઝાડ બનીને ઝૂલું
ઝૂલું
દરિયો થૈને ડૂબું
ડૂબું
પ્હાડ બનીને કૂદું
કૂદું
આભ બનીને તૂટું
તૂટું તડકો થઈને
વેરણછેરણ તડકો થઈને
તડકો થઈને
સવારના શબનમસાગરને તળિયે જઈ ને અડકું.
મારી કર કર કોરી ધાર પીગળતી જાય.
પીગળે પીગળે પડછાયાના પ્હાડ!

– લાભશંકર ઠાકર

અવાજથી ધ્વનિ સુધીની યાત્રા – લાભશંકર ઠાકર

સામે કાંઠે
જંડી છે
આવતાંય અને જાતાંય
કોઇ અમૂલખ વસ્તુ
ભાષામાં

વાગી છે
પ્રેમની પ્રેમની પ્રેમની
કટારી
ભાષામાં

કેવું ઝીણું રે કાત્યું છે
નથી રાખ્યું કંઇ બાકી
ભાષામાં

લયના હિલોળે
આહા, પેટી ઘડી છે પુરુષોત્તમ
કેરી
ભાષામાં

ભાણાતીત ભાષાના તાળામાં, રે
આ તન્મય તન્મય
ભાષાકૂંચી
ફરતી રે
ખટ ખૂલવાની આશામાં
ભાષામાં.