મારી જ અંદર, એક એકાકી સડક છે,
દ્વંદ્વોના દરિયા છે, વિચારોના ખડક છે.
જો જીભ આવે ભીંતને, તો તો શું થશે ?
પ્રત્યેક છાની વાતને એની ફડક છે.
ફૂલોને મળવા તોય દોડી ગઇ હવા,
એને ખબર છે, કાંટાનો પહેરો કડક છે.
હું તો કરું છું પ્રેમ, ને વાતો તમે,
મારા-તમારા વચ્ચે બસ, આ ફરક છે.
આંખો અમારી છે એવો હક્ક દૃશ્યનો
આંસુ કહે, એવો અમારો મલક છે.
હમણાં જ એ આવી ગયા, એથી જ તો,
‘ધૂની’ શ્વાસના ચહેરા ઉપર કેવી ચમક છે.
( આંખો અમારી છે એવો હક્ક દૃશ્યનો – આંસુ કહે, એવો અમારો મલક છે. મને આ શેરમાં ખબરના પડી.. )
હુ શયદા ને ગઝલ્ ના પિતમહ કહુ ચુ તેમનિ રચ્નઓનો અભવ લાગેચ
કાવ્યાર્થ તો કવિ જ કરે !
‘હમણાં જ એ આવી ગયા: એથી જ તો !
“ધૂની”શ્વાસના ચહેરા ઉપર કેવી ચમક છે !’
આખરે કોઇ તો આવ્યુંજ !…..આભાર !
હું તો કરું છું પ્રેમ, ને વાતો તમે,
મારા-તમારા વચ્ચે બસ, આ ફરક છે.
સરસ પંક્તિ છે .
મારી જ અંદર, એક એકાકી સડક છે,
દ્વંદ્વોના દરિયા છે, વિચારોના ખડક છે.
Nice expression….it is everyones landscape!