કવિ કૃષ્ણદવેની પ્રતિલિપિ સાથેના એક મુલાકાત કાર્યક્રમની સુંદર વિડીયો યુટ્યુબ ઉપર છે જેમાં કૃષ્ણ દવે આ કવિતાનું પઠન કરે છે.
આ રીતે વહાલ કંઈ કરાય ?
ઊભરાયું હોય હેત,તો ટપલીક બે મારીએ
પણ સીધો કાંઈ ધુંબો મરાય?
ઓચિંતા આવીને,ધાબા લઞ ઊછળીને
કરવાનુ આવુ તોફાન ?
શેરિયુંમા તરતી,ઇ કાગળની હોડિયુંનું
થોડુંક તો રાખવુંતું ધ્યાન ?
ગામ આખું આવે,ભાઇ નદીયું માં નહાવા
પણ નદીયું થી ગામમાં ગરાય ?
આ રીતે વહાલ કંઇ કરાય?
એવુ તો કેવુ વરસાવ્યુ,પળભરમા તો આંખ્યુ પણ
ઓવરફલો થાય ?
ધસમસવું સારું,પણ આટલું તો નહીં જ
જેમા છેવટ એક ડૂમો રહી જાય.
ખેતર, અબોલ જીવ શ્વાસ ચૂકી જાય
એવો ભીનો કાંઈ ચીંટીયો ભરાય ?
આ રીતે વહાલ કંઈ કરાય ?….
~ કૃષ્ણ દવે
વરસાદ જીવનનો આધાર છે. આથી આપણને બહુ વહાલો લાગે એ સ્વાભાવિક છે. પરંતુ આ વરસે એ અતિ વરસ્યો. એના આ અધિક વહાલથી કેટલાક લોકો બેહાલ થયા. એને અનુલક્ષીને લખાયેલ ‘અતિની નહીં ગતિ’ની કવિ ક્રુષ્ણ દવેની આ રચના માનવીય વહાલ વિષે પણ ઘણું કહી જાય છે. બાળકના વિકાસ માટે અગત્યનું વહાલ જ્યારે અતિ હોય ત્યારે આગળ જતાં ક્યારેક એ બાળકને એ બેહાલ કરી દે છે.સુંદર રચના!
ખૂબ સુંદર રચના
ધૂંબો હોય કે ટપલી…
પ્રેમ ભરી વ્હાલ ની…
તો ગણી થઈ પડે…
બસ બે ચાર..
ટપલી…..