મૂળ સાથે જ વળગી રે’વું છે
માટીનું માત્ર એવું કહેવું છે ?
બાપ – દાદાનું માથે દેવું છે
અન્યથા કયાં કશુંય લેવું છે ?
કોઈ દશ-વીસમાં જતા થાકી
કોઈની દોટ એંશી – નેવું છે
રાત તરબોળ સ્વપ્ન લઇ આવે
આંખને રોજ મેળા જેવું છે
શોધ વરસાદની કરે છે જે
એ નદીબાઈને ય વહેવું છે
ફકત ઈચ્છા જ ચણ-ચરક એનાં
મન અલૌકિક કપોત જેવું છે
સ્વાદ ચાખ્યો જ ક્યા છે પીડાનો
તું શુ જાણે ભલા શું સહેવું છે ?
( કવિતા : દ્વિમાસિક જૂલાઈ – સપ્ટે. – 2017)
