હવા ફરી ઉદાસ છે, ચમન ફરી ઉદાસ છે,
નિગૂઢ સ્પર્શ પાનખર તણો શું આસપાસ છે!
વિલુપ્ત ગુંજનો થતાં
રહ્યા પ્રસન્ન રાગનાં,
લહર ગઈ સમેટી શ્વાસ
મ્હેકતા પરાગના;
છેલ્લું આ કિરણ જતાં સુધી જ બસ ઉજાસ છે,
નિગૂઢ સ્પર્શ પાનખર તણો શું આસપાસ છે!
હવે બિડાય લોચનો
રહેલ નિર્નિમેષ જે,
રાત અંધકારથી જ
રંગમંચને સજે,
હ્રદયમાં ભાર ભાર છે, અધર પે પ્યાસ પ્યાસ છે,
નિગૂઢ સ્પર્શ પાનખર તણો શું આસપાસ છે!
-હરીન્દ્ર દવે
Ashish Dhadhal naa sahu vachako ne Jay mataji
હદય સ્પર્શેી
જુનુ ગીત યાદ આવ્યુ , મને પાનખર બીક ના બતાવો…………..
ખુબ જ સુદર.
હરીન્દ્ર દવેનુ આ કાવ્ય બહુ ગૂઢ છે.નિગૂઢ શબ્દ્ નો પ્રયોગ જ આ બતાવી આપે છે.પાનખરની ઋતુ ઍટ્લે બાગ ઊજ્જ્ડ.કયો બાગ?જિન્દગીનો?બીડેલા પોપચા, રાતનુ અન્ધારુ જિન્દગીના અન્તનો સન્કેત કરે છે. અને તેથી જ કોઈને પામવાની પ્યાસ છે પરમાન્દને પ્રાપ્ત કરવાની ઝ્ન્ખના છે.ખુબ સુન્દર મિસ્ટીક કાવ્ય.
સ્પર્શ પાનખરતણો શુઁ આસપાસ છે !વાહ !દર્શન ગજબનુઁ છે !
ખૂબ આભાર સૌનો !
ભૌજ સરસ પન્ખર નિ વાત , આ ગિત બહુજ ગમ્ય બનિ રહેસે ……..આભ્હાર , અને , અભિનદન ……….
લગા લગાના લયાત્મક આવર્તનો આ ગીતને એક અદભુત અને એવી મજબૂત રવાની બક્ષે છે કે ગણગણ્યા વિના વાંચવું જ અશક્ય બની રહે…
વાહ !!