તારી અસરમાં સાવ અટુલા પડી ગયા
ભરચક નગરમાં સાવ અટુલા પડી ગયા
છે કાફલો ને જાણે નથી કાફલામાં કોઇ
આખી સફરમાં સાવ અટુલા પડી ગયા
ન્હોતા અટુલા કિન્તુ અટુલા થશું તો શું ?
શું એ જ ડરમાં સાવ અટુલા પડી ગયા
આત્મીયતા દીવાલ પરથી ખરી પડી
મસમોટા ઘરમાં સાવ અટુલા પડી ગયા
કાયમી કસૂંબી ડાયરે જેના દિવસો વીત્યા
આજે કબરમાં સાવ અટૂલા પડી ગયા
ખુબ જ સુન્દર .
વાહ સાહેબ વાહ.
છે કાફલો ને જાણે નથી કાફલામાં કોઇ
આખી સફરમાં સાવ અટુલા પડી ગયા
વાહ મનોજ સાહેબ વાહ…
Zindagi youn hui basar tanha
kaafila saath aur safar tanha
Apne saaye se chaunk jaate hain
Umar guzari hai is kadar tanha
Raat bhar bulaate hain sannaate
Raat kaate koi kidhar tanha
Din guzarta nahi hai logon mein
Raat hoti nahi basar tanha
Humne darwaaze tak to dekha tha
Phir na jaane gaye kidhar tanha
ખુબજ સરસ…
ખુબ સુન્દર ગઝલ છે “કાફલો ને જાણે નથી કાફલામાં કોઇ
આખી સફરમાં સાવ અટુલા પડી ગયા” આ વાત ખુબ જ હદય્
ને સ્પર્સિ ગઇ….આભાર આ ગઝલ રજુ કરવા બદલ્……
અત્ય્ન્ત સુન્દ્ર ગઝલ્,ગુજારી હ્તી જૅનૅ જીન્દ્ગી આખી મૅહફીલ ંંમા ,ક્બ્ર ંમા તૅ એક્લા પડી ગ્યઆ……
આત્મીયતા દીવાલ પરથી ખરી પડી
મસમોટા ઘરમાં સાવ અટુલા પડી ગયા…
અતિ મધુર અને જીવનનુ સત્ય…
જયશ્રીબેન,
ખૂબ ગમી આ ગઝલ.
ખાસ તો – છે કાફલો ને જાણે નથી કાફલામાં કોઇ – એ વિચાર બહુ ગમ્યો
navesar.wordpress.com
[…] – મનોજ ખંડેરિયા From, https://tahuko.com/?p=1049 […]
સુંન્દર ગઝલ!
પંખ ધરી ઉડ્યા તો ખરા,
પણ માનવ વિહોણા
એ આકાશમાં સાવ અટુલા પડી ગયા
છે કાફલો ને જાણે નથી કાફલામાં કોઇ
આખી સફરમાં સાવ અટૂલા પડી ગયા
ન્હોતા અટૂલા કિન્તુ અટૂલા થશું તો શું ?
શું એ જ ડરમાં સાવ અટૂલા પડી ગયા
– આખી ગઝલ જ સુંદર છે, પણ આ બે શેર જરા વધુ સ્પર્શી ગયા…